φασολάδα παρακαλώ, με κιμά.. _Βάζουν κιμά στη φασολάδα; πλάκα μου κάνετε; μου απάντησε αγέρωχα.. _Γιατί, σερβίρετε μήπως και φασολάδα; απάντησα με κακές προθέσεις..
_Όχι φυσικά, καφετέρια είμαστε κι όχι εστιατόριο.. _Τότε γιατί χολοσκάτε για τον κιμά; _Δεν χολοσκάω, απλά μια διευκρίνηση έκανα _Κι εγώ μια πλάκα έκανα.. _Εντάξει, τι θα πάρετε; _Ένα τάβλι.. _Τάβλι; _Ναι, και μη μου πείτε δεν έχετε, εκείνοι δίπλα τάβλι δεν παίζουν; _Ναι.. _Λοιπόν; τι κακό είπα.. _Καλώς, να σας φέρω ένα τάβλι..θα πιείτε τίποτε; _Ναί, μπύρες έχετε;
_Ασφαλώς.. _Ποιές έχετε βρε πουλάκι μου; με το τσιγκέλι θα στα βγάζω; _Έχουμε Χένινγερ, Άμστελ, πράσινη... _Φύρα μπίξ έχετε; _Ορίστε; _Μπύρα Φίξ λέω, έχετε; _Αλλιώς το άκουσα...όχι δυστυχώς δεν έχουμε.. _Κρίμα, μόνο αυτήν πίνω (παπαριές, ποτέ δεν πίνω μπύρα), φέρε μου μια πορτοκαλάδα κι εμένα... Έφυγε το κοριτσάκι να φέρει την παραγγελία, και τότε πρόσεξα τον Παντελή που ήταν οργισμένος μαζί μου όσο δεν έπαιρνε..τον κοίταξα μισοκοιμισμένος και τον ρώτησα ενώ συνάμα χασμουριόμουν..
_Τι έπαθες ρε Παντέλο; γιατί αυτή η "κατήφεια;" _Η ποιά; _Η κατήφεια...το κατσούφιασμα ρε..γιατί έτσι; _Τι γιατί ρε Νικόλα που έσπασαν τα νεύρα μου να σε ακούω να παιδεύεις την κοπέλα μισή ώρα..εγώ στη θέση της θα σε σιχτίριζα.. _Σοβαρά έ; _Σοβαρά ναι _Ορίστε η πορτοκαλάδα σας, είπε και άφησε μπροστά του το αναψυκτικό, και γυρίζοντας σε μένα, "ορίστε η πορτοκαλάδα σας, ορίστε και το τάβλι σας".. _Πείτε μου κάτι, τις είπα μόλις τα άφησε στο τραπέζι.. _Παρακαλώ, πέστε μου _Νοιώσατε πως σας πρόσβαλα πρίν λίγο με τις κρυάδες και τα χαζά μου; _Όχι, κάπως παραξενεύτηκα στην αρχή, μα όχι τίποτα σπουδαίο, πάντως δεν ένιωσα προσβεβλημένη, όχι.. _Ευτυχώς γιατί δύο άτομα με περίλαβαν..παραλίγο να φάω ξύλο..με καταλαβαίνεις;
_Ποιά δύο άτομα, εσείς και ο κύριος είστε μόνο, είπε δείχνοντάς μου τον Παντελεήμονα.. _Είναι ακόμη ένας που με περίλαβε, εσύ δεν τον βλέπεις αλά αυτός με διαβάζει, ένα φιλαράκι ο VaD, περιμένει λέει την συνέχεια της υπόθεσης να με θάψει για τα καλά..κάνε κάτι πλίζ.. _Τι να κάνω.. _Πές του βρε πουλάκι μου ότι δεν τρέχει τίποτε και όλα καλά, ότι θέλεις πές του..που να ξέρω γω τι είναι ικανός να μου σούρει; VaD είναι αυτός.. Και τότε η -πανέμορφη ομολογουμένως- κοπελιά, κοιτώντας στο άπειρο λες και τόν έβλεπε, είπε: "κύριε VaD, ο φίλος σας απο δώ, μπορεί να είναι τελείως τρελός, για δέσιμο, πλακατζής επίσης, ναι, είναι, μα, δεν είναι κακός,μην ανησυχείτε για μένα, άλωστε τα βγάζω πέρα μια χαρά με τον κάθε μυστήριο που μου ζητάει φασολάδα με κιμά..
Και επειδή σχολούσε σε δέκα λεπτά, περίμενα να παίξει μαζί μου μια παρτίδα τάβλι που μου υποσχέθηκε, και που φυσικά εγώ ο πρύτανης..έχασα!! ...νύσταζα μωρέ...σιγά..δεν έχετε ακουστά για την τύχη του πρωτάρη;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου