Αν ένας υπάλληλος έχει καθαρό μισθό 1000 ευρώ, η εταιρία που δουλεύει ξοδεύει περίπου 1800 ευρώ, τα 800 πάνε στο κράτος και τα 1000 στον εργαζόμενο. Αν καθίσουμε και το ψάξουμε, θα δούμε ότι...
από τα 1000 ευρώ καθαρό μισθό που παίρνει ο υπάλληλος, περίπου τα μισά (400 με 500 ευρώ) καταλήγουν και αυτά στο κράτος. Δηλαδή από τα 1800 ευρώ που ξοδεύει μια εταιρία για να έχει ένα υπάλληλο, το κράτος παίρνει άμεσα ή έμμεσα τα 1200 ευρώ, ίσως και τα 1300.
Για να δούμε όμως πως καταφέρνει το κράτος να πάρει τόσα πολλά χρήματα από έναν απλό μισθωτό.
Καταρχάς ο υπάλληλος δεν βλέπει τα 1800 ευρώ που ξοδεύει η εταιρία του για αυτόν, αλλά μόνο τον μικτό μισθό που είναι στην περίπτωσή μας περίπου 1500 ευρώ. Τα 500 ευρώ μαζί με τα 300 ευρώ που δεν βλέπει ο υπάλληλος τα αποδίδει η εταιρία του εργαζόμενου στο κράτος. Τα περισσότερα από τα 800 ευρώ δεσμεύονται υποτίθεται για την σύνταξη του εργαζόμενου και για την υγειονομική περίθαλψή του. Ένα όμως σημαντικό μέρος αυτών των χρημάτων είναι φόροι και εισφορές.
Σε γενικές γραμμές το κράτος έχει καταφέρει να βάλει το χέρι του βαθιά στις τσέπες μας χωρίς να το πάρουμε χαμπάρι.
Η προσωπική μου άποψη είναι ότι για να παίρνει το κράτος από έναν μισθωτό τα 1200 ευρώ από τα 1800 που διαθέτει η εταιρία του, μάλλον θα τον θεωρεί ζάπλουτο.
από τα 1000 ευρώ καθαρό μισθό που παίρνει ο υπάλληλος, περίπου τα μισά (400 με 500 ευρώ) καταλήγουν και αυτά στο κράτος. Δηλαδή από τα 1800 ευρώ που ξοδεύει μια εταιρία για να έχει ένα υπάλληλο, το κράτος παίρνει άμεσα ή έμμεσα τα 1200 ευρώ, ίσως και τα 1300.
Για να δούμε όμως πως καταφέρνει το κράτος να πάρει τόσα πολλά χρήματα από έναν απλό μισθωτό.
Καταρχάς ο υπάλληλος δεν βλέπει τα 1800 ευρώ που ξοδεύει η εταιρία του για αυτόν, αλλά μόνο τον μικτό μισθό που είναι στην περίπτωσή μας περίπου 1500 ευρώ. Τα 500 ευρώ μαζί με τα 300 ευρώ που δεν βλέπει ο υπάλληλος τα αποδίδει η εταιρία του εργαζόμενου στο κράτος. Τα περισσότερα από τα 800 ευρώ δεσμεύονται υποτίθεται για την σύνταξη του εργαζόμενου και για την υγειονομική περίθαλψή του. Ένα όμως σημαντικό μέρος αυτών των χρημάτων είναι φόροι και εισφορές.
- Αν ο εργαζόμενος ξοδέψει τα 200 ευρώ από τον μισθό του σε βενζίνη, πετρέλαιο, τσιγάρα ή ποτά, τότε θα πληρώσει περίπου 150 ευρώ φόρους μόνο και μόνο γιατί οι φόροι σε αυτά τα είδη είναι πολύ μεγαλύτεροι από την αξία του προϊόντος που αγοράζει.
- Αν επίσης ξοδέψει 600-700 ευρώ σε αγορές ή υπηρεσίες (πχ κούρεμα) θα πληρώσει άλλα 100 με 150 ευρώ σε ΦΠΑ.
- Αν έχει κάποια περιουσία, θα πληρώσει ΕΝΦΙΑ, ενώ αν έχει αυτοκίνητο είναι πολύ πιθανό ότι θα πληρώσει τέλη κυκλοφορίας.
- Αν προσθέσουμε τα διάφορα τέλη και φόρους που μπαίνουν στους λογαριασμούς που πληρώνουμε κάθε μήνα ή δίμηνο, πχ δημοτικά τέλη, τέλη κινητής τηλεφωνίας, ΕΡΤ, κλπ, είναι πιθανό να πληρώνει στο κράτος άλλα 30 με 40 ευρώ το μήνα.
- Στα παραπάνω δεν έχουμε φυσικά προσθέσει και άλλα χρήματα που δίνουμε στο κράτος σε συγκεκριμένες περιπτώσεις. Πχ όταν αγοράζουμε ή μεταβιβάζουμε ένα αυτοκίνητο, ή ένα ακίνητο, τον φόρο κληρονομιάς, τα παράβολα για το δίπλωμα αυτοκινήτου, ή για το διαβατήριο, κλπ.
- Τέλος δεν θα πρέπει να ξεχάσουμε τους διάφορους κριμένους φόρους που έχουν πολλά από τα προϊόντα που αγοράζουμε (πχ το τέλος επιτηδεύματος). Μπορεί αυτούς τους φόρους να μην τους βλέπουμε, αλλά είναι και αυτός ένας λόγος που πολλά προϊόντα είναι ακριβότερα στην Ελλάδα από ότι σε άλλες χώρες.
Σε γενικές γραμμές το κράτος έχει καταφέρει να βάλει το χέρι του βαθιά στις τσέπες μας χωρίς να το πάρουμε χαμπάρι.
Η προσωπική μου άποψη είναι ότι για να παίρνει το κράτος από έναν μισθωτό τα 1200 ευρώ από τα 1800 που διαθέτει η εταιρία του, μάλλον θα τον θεωρεί ζάπλουτο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου