Όσοι μας αγαπούν μας σερβίρουν την αλήθεια ωμή

Στη ζωή ποτέ και τίποτα δε θα είναι μέλι γάλα. Τα σκαμπανεβάσματα στη διάθεσή μας, οι εναλλαγές στην ψυχολογία μας, οι προβληματισμοί κι οι σκέψεις μας πάντοτε θα κάνουν το μονοπάτι μας να...
φαντάζει ιδιαιτέρως ενδιαφέρον, μα την ίδια στιγμή και δύσκολο. Έτσι είναι η ζωή, κι εσύ δεν έχεις παρά να συμβιβαστείς.

Αυτός ο ορισμός σίγουρα δε μας αντιπροσωπεύει, γιατί η ζωή είναι πολύ μικρή για συμβιβασμούς κι υποχωρήσεις. Απ’ την άλλη, ωστόσο, είναι και κάποιες καταστάσεις που δεν περνάνε απ’ το χέρι μας και παρά να καθόμαστε να χαλιόμαστε, πρέπει να ψάξουμε να βρούμε τη λύση άλλου.

Κι η λύση αυτή κρύβεται στη συζήτηση, στην επικοινωνία, σε ένα ποτήρι κρασί αντικριστά με έναν άνθρωπο που ξέρεις πως θα σου καθαρίσει τον εγκέφαλο και θα σου ταξινομήσει τις σκέψεις. Άλλωστε, όλοι μας κάνουμε ψυχοθεραπεία μέσω των ανθρώπων που αγαπάμε. Υπάρχει, ωστόσο, πάντα αυτός ο ένας που είναι σε θέση να μας πει την ψυχρή αλήθεια για να επαναπροσδιορίσουμε τα πάντα και γι’ αυτό τον αγαπάμε περισσότερο.

Είναι ευλογία να υπάρχει κάποιος, πάντα εκεί για σένα που δεν πρόκειται απλά να σου χαϊδέψει τα αφτιά. Κάποιος που θα σε ταρακουνήσει και θα σου δείξει το δρόμο όταν εσύ χάνεσαι στο λαβύρινθο του μυαλού σου.

Είναι κάποιοι άνθρωποι εκεί έξω που ξέρουν πώς να διαχειριστούν τόσο εσένα όσο και τις σκέψεις και τις αντιδράσεις σου. Θα σου πουν την ωμή αλήθεια για να σε ταρακουνήσουν ή θα σε οδηγήσουν στη λύση του προβλήματός σου με τέτοιο τρόπο που δε σου αφήνουν περιθώριο να μην αναθεωρήσεις τον τρόπο που βλέπεις μια κατάσταση.

Σε αυτούς τους ανθρώπους θα τρέξεις όταν έχεις ανάγκη μια συμβουλή, μια γνώμη, μια αλήθεια! Αυτούς τους ανθρώπους θα πάρεις τηλέφωνο τα χαράματα για να τους αδειάσεις τα εσώψυχά σου. Όταν πιάσεις πάτο αυτών το χέρι θα γυρέψεις για να σε σηκώσουν, επειδή ξέρεις πως μπορούν, μα κυρίως το θέλουν.

Δε σημαίνει απαραιτήτως πως είναι πιο δυναμικοί από σένα ή πως στις ζωές τους τα κάνουν όλα τέλεια. Κάθε άλλο. Απλά δεν εγκαταλείπουν μέχρι να σε ξυπνήσουν, να γίνουν το κίνητρό σου. Εσύ τους το επιτρέπεις. Εσύ τους άφησες να αγγίξουν την ψυχή σου, καθώς πολύ απλά όλοι χρειαζόμαστε κάποιον να βλέπει τη γuμνή αλήθεια μας και να μας ανοίγει τα μάτια τις στιγμές που βλακωδώς επιμένουμε να τα κρατάμε κλειστά

Αυτούς, λοιπόν, τους ανθρώπους-ψυχοθεραπευτές να τους προσέχεις και ποτέ να μην τους κρύβεσαι! Να τους μιλάς γιατί όταν διαιρείς τις σκέψεις και τους προβληματισμούς σου λυτρώνεσαι. Να είσαι ειλικρινής μαζί τους όσο είσαι με τον εαυτό σου.

Αυτοί οι άνθρωποι διαθέτουν κότσια και σε αγαπάνε με όλο τους το είναι. Ακόμα κι αν σε πονέσουν με τα λόγια τους, θα το κάνουν μόνο και μόνο για να σε βοηθήσουν να βρεις το δρόμο σου, θα γίνουν η ώθηση που χρειάζεσαι ακόμα κι αν το σκούντημα είναι άτσαλο κι οι ίδιοι πονέσουν παραπάνω από σένα! Ξέρεις πως στο τέλος της ημέρας χάρη σε αυτούς είσαι εδώ που είσαι.

Υπήρξαν και θα συνεχίσουν να είναι η αφετηρία των πιο ωραίων μονοπατιών σου! Άλλωστε, τα πιο δυνατά χαστούκια μας τα δίνουν οι άνθρωποι που μας λατρεύουν. Προτιμούν να πονέσουμε μία και καλή παρά καθημερινά κι ασταμάτητα. Καμιά φορά ίσως να μην καταλαβαίνουμε τις προθέσεις τους και να θυμώνουμε. Σκέψου, όμως, πόσες φορές υπήρξαν ο φάρος σου για να βρεις το δρόμο.

Συντάκτης: Γαβριέλα Αγησιλάου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη

πηγη