Μαθητικής Δημιουργίας, με φετινό θέμα «Όσα δεν μπαίνουν στη βαλίτσα».
"Κάθε δύο δευτερόλεπτα 1 άνθρωπος στον κόσμο αναγκάζεται να εκτοπιστεί βίαια. Άνθρωποι που ξεριζώνονται από τον πόλεμο, τη βία και τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων για να βρουν ασφάλεια, προστασία και ένα καλύτερο μέλλον για τους ίδιους και τις οικογένειές. Τις περισσότερες φορές κουβαλούν μαζί τους όσα χωρούν στις λίγες αποσκευές τους, αλλά με τις κατάλληλες ευκαιρίες συμβάλλουν όλοι, ο καθένας με τον δικό του μοναδικό τρόπο, στις χώρες στις οποίες αναζήτησαν καταφύγιο. Κουβαλούν μαζί τους τα ταλέντα, τις γνώσεις, τις δεξιότητες, τις ελπίδες, τα όνειρά τους και ακόμα περισσότερα. Πράγματα που δεν χωρούν σε μια βαλίτσα.
Ας σκεφτούμε, πώς θα ήταν ο κόσμος μας αν τόσοι άνθρωποι μέσα στην ιστορία δεν είχαν βρει καταφύγιο σε μια άλλη χώρα, όταν η δική τους δεν μπορούσε πια να τους προστατεύσει. Πόσα θα χάναμε από την κοινή μας ζωή αν οι άνθρωποι έχαναν τη δυνατότητα να ακολουθήσουν το ταλέντο και τις δεξιότητές τους; Τι θα γινόταν αν ο Albert Einstein δεν έβρισκε καταφύγιο στην Αμερική; Πώς θα ήταν η επιστήμη της ψυχανάλυσης σήμερα αν ο Sigmund Freud δεν είχε διαφύγει από την Αυστρία; Αν ο Victor Hugo δεν είχε την ευκαιρία να συνεχίσει το γράψιμο αφού άφησε τη Γαλλία;"
Με την Ε' τάξη του 7ου Δημοτικού Σχολείου Γρεβενών στείλαμε τη δική μας συμμετοχή, ένα κολλάζ χωρισμένο σε τέσσερα κομμάτια που όταν ενώνονται δημιουργούν μια εικόνα με πολλά μηνύματα.
πηγη
Βασιστήκαμε σε μια περσινή μας ιδέα, που την αναπτύξαμε και την εξελίξαμε, προσπαθώντας να δώσουμε έμφαση στα όνειρα και τις δυνατότητες των ανθρώπων που αναγκάζονται να φύγουν από τον τόπο τους, για να προσεγγίσουμε το θέμα του διαγωνισμού. Στο έργο δούλεψαν όλα τα παιδιά της Ε' τάξης σε ομάδες, αναλαμβάνοντας ο καθένας και διαφορετικό ρόλο στην ολοκλήρωση του κολλάζ, κάτι που λειτούργησε πολύ θετικά και αποτελεσματικά στη μεταξύ τους συνεργασία.
Στη θάλασσα δουλέψαμε με κομματάκια από χαρτόνια που περίσσεψαν και κομμάτια από παλιές ζωγραφιές.
Συζητήσαμε ποιες είναι οι αιτίες που οι άνθρωποι αναγκάζονται να αφήσουν τα σπίτια και τον τόπο τους και τις γράψαμε στο μαύρο σύννεφο.
Στη βροχή γράψαμε τα προβλήματα που συναντούν στη χώρα που τους φιλοξενεί. Και στο ουράνιο τόξο τις λύσεις που προτείνουμε εμείς για τα προβλήματα αυτά.
Και στον ήλιο γράψαμε όμορφες λέξεις που θα θέλαμε να τους πούμε.
Οι βαρκούλες που ταξιδεύουν έχουν κείμενα ανήλικων προσφύγων που υπάρχουν δημοσιευμένα στο τεύχος Μονόλογοι από το Αιγαίο, μια πολύ όμορφη έκδοση της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, 2016 (δείτε δράσεις σχετικές με το βιβλίο εδώ). Διαβάσαμε τα κείμενα και εντοπίσαμε κάποια που μιλάνε για τα όνειρα αυτών των παιδιών, τι τους αρέσει να κάνουν και τι θέλουν να γίνουν όταν μεγαλώσουν.
Ευχαριστούμε θερμά την εικαστικό μας Ευδοξία Σαπνάρα και τους μαθητές της Ε΄τάξης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου