Ώρα μηδέν: Η κυβέρνηση πέφτει στην παγίδα του Ερντογάν

Στις Καστανιές του Έβρου ξεδίπλωσαν τη σημαία με τον ήλιο της Βεργίνας και, απέναντι σε δέκα χιλιάδες εγκλωβισμένους πρόσφυγες και μετανάστες, τραγουδούσαν τον...

εθνικό ύμνο εναλλάξ με το σύνθημα «η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες».

Στο λιμάνι της Θέρμης, κάτοικοι της Μυτιλήνης δεν άφηναν τις βάρκες με τα γυναικόπαιδα να βγουν στη στεριά. Κυνηγούσαν δημοσιογράφους και μέλη ΜΚΟ και πετούσαν τον εξοπλισμό τους στη θάλασσα. Ο ανταποκριτής του Spiegel στην Ελλάδα Γιώργος Χρηστίδης έγραψε ότι δεν έδιναν νερό ούτε στα μωρά που έστελνε ο Ερντογάν από τα τουρκικά παράλια. Κι ο δήμαρχος Μυτιλήνης ανακοίνωσε ότι… κλείνει τα σύνορα του δήμου και ζήτησε τέσσερα πλοία από την κυβέρνηση για να παραλαμβάνουν πρόσφυγες και μετανάστες.

Την ίδια ώρα, μέσω του Γαλλικού Πρακτορείου Ειδήσεων, ο εκπρόσωπος της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ καλούσε την ελληνική κυβέρνηση να μην κάνει χρήση «υπερβολικής βίας». Υπενθυμίζοντας ότι «οι χώρες έχουν ασφαλώς το νόμιμο δικαίωμα να ελέγχουν τα σύνορά τους, όμως θα πρέπει να δείχνουν αυτοσυγκράτηση στη χρήση υπερβολικής και δυσανάλογης βίας και να εφαρμόσουν ένα σύστημα που θα επιτρέπει να υποβάλλονται αιτήματα για παροχή ασύλου με συντεταγμένο τρόπο».

Δεν χρειάζονται πολλά ακόμη για να γίνει αντιληπτό ότι η κυβέρνηση χάνει τον έλεγχο μπροστά στη νέα προσφυγική κρίση και, κυρίως, πέφτει στην παγίδα του Ερντογάν: Αντί να απευθυνθεί, δυναμικά, προς την Ευρώπη απευθύνεται στο εσωτερικό ακροατήριο. Φτιάχνοντας κλίμα «εισβολής» ανοίγει έδαφος στην αυτοδικία,  τον ρατσισμό και τον διχασμό. Συντασσόμενη, με επικίνδυνη ελαφρότητα, στις γραμμές του ευρωπαϊκού ορμπανισμού, δίνει το φιλί της ζωής στην εγχώρια ακροδεξιά. Και απεμπολώντας την επιθετική διπλωματία προς τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο μετατρέπει το προσφυγικό σε ελληνοτουρκικό ζήτημα αντί για ευρωτουρκικό, όπως όφειλε και όπως πραγματικά είναι.

Παραμένει άδηλο εάν η στάση της κυβέρνησης εκπορεύεται από αδυναμία, από επιλογή, ή και από ένα επικίνδυνο μίγμα και των δύο. Το βέβαιο είναι πως, ενώπιον της κλιμακούμενης επιχείρησης μαζικής και αναγκαστικής μετακίνησης προσφύγων από τον Ερντογάν ρίχνει όλο και περισσότερο βάρος στην καταστολή, καθώς οι – δειλές – απόπειρες διπλωματικής όχλησης της Ευρώπης και της Δύσης δεν απέδωσαν. Το υποτιθέμενο βέτο στην απόφαση στήριξης της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ δεν ασκήθηκε ποτέ, οι τηλεφωνικές επαφές του πρωθυπουργού με τους ευρωπαίους ηγέτες και αξιωματούχους απέφεραν μόνον χαμηλότονες δηλώσεις συμπάθειας, και το κυριότερο: Οι πληροφορίες λένε ότι η διερεύνηση του εδάφους για πιθανή σύγκληση συνόδου κορυφής για το προσφυγικό προσέκρουσε στο κατηγορηματικό «όχι» της Άνγκελα Μέρκελ.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με έγκυρες διπλωματικές πηγές, η σχετική νύξη έγινε από τον ίδιο τον Κυριάκο Μητσοτάκη στην τηλεφωνική επικοινωνία που είχε με την Άνγκελα Μέρκελ την Παρασκευή. Η γερμανίδα καγκελάριος όμως φέρεται να απέκλεισε οποιοδήποτε ενδεχόμενο άμεσης σύγκλισης συνόδου κορυφής και έκτοτε δεν υπήρξε καμία περαιτέρω πίεση από την ελληνική πλευρά.

Αντί συνόδου κορυφής δρομολογείται η σύγκληση των συμβουλίων υπουργών Εξωτερικών και Εσωτερικών της ΕΕ – πρόκειται όμως για κινήσεις που περισσότερο παραπέμπουν σε αγορά χρόνου από το Βερολίνο και σε  διπλωματική «στάχτη στα μάτια» παρά σε ουσιαστικές αποφάσεις εκτόνωσης της κατάστασης.

Απέναντι σ’ αυτή την εικόνα, πηγές της αξιωματικής αντιπολίτευσης κρούουν συναγερμό και προειδοποιούν ότι απειλείται άμεσα αποσταθεροποίηση στα νησιά . Τονίζουν ότι εάν δεν αποσυμφορηθούν άμεσα η Λέσβος και η Χίος με μεταφορές προσφύγων στην ενδοχώρα η χώρα θα συρθεί επώδυνα στους γεωπολιτικούς σχεδιασμούς του Ερντογάν και ζητούν για, πολλοστή φορά, κλιμάκωση της πίεσης προς το Βερολίνο και έκτακτη σύνοδο κορυφής.

Σε ανάλογο μήκος κύματος κινείται και το Κίνημα Αλλαγής τονίζοντας πως η κυβέρνηση πρέπει να διεκδικήσει ενεργοποίηση της ρήτρας αλληλεγγύης της Ευρωπαϊκής Συνθήκης και άμεση αναστολή του κανονισμού του Δουβλίνου μετά την μονομερή καταστρατήγηση από την Άγκυρα της Κοινής Δήλωσης ΕΕ και Τουρκίας.

Επιπροσθέτως, το ΚΙΝΑΛ ξαναβάζει στο τραπέζι και τη σύγκληση συμβουλίου πολιτικών αρχηγών – μια κίνηση, την οποία βλέπουν πλέον ως επιβεβλημένη και προβληματισμένα στελέχη της ίδιας της ΝΔ. Με το σκεπτικό ότι «καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να σηκώσει μόνη της το βάρος της κρίσης» και με την παραδοχή ότι η λαϊκή εντολή που διαθέτει η κυβέρνηση δεν περιλαμβάνει την μετατροπή της προσφυγικής κρίσης σε εθνική κρίση.

ΠΗΓΗ