Κι οι ψυχές του Άδη , μας έβαλαν σημάδι .
Κι ύστερα για χρόνια , σφραγιστά μπαλκόνια .
Εκεί Πολυτεχνείο ..
Εδώ πια .. Κάνει κρύο … ”
Μα και τώρα πάλι ,
μείναμε χωρίς αγκάλη .
Μαύρο πάλι χρώμα ,
δεν τελειώνει ακόμα .
Mε κλειστό το στόμα …
Άλλοι δίνουν μάχη ,
κι άλλοι μέσ’το χώμα .
Του Θωμά Δ. Λιοσάτου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου