Κεφαλαιοκρατική Κρίση - Γράφει ο Τάσος Σεβαστιάδης

Σε συνέχειααπό προηγούμενο άρθρο

            4. Η ΥΠΕΡΠΑΡΑΓΩΓΗ

            Ένα άλλο παράδειγμα του πώς η ανταλλακτική αξία επισκιάζει την αξία χρήσης είναι προφανές στην περίπτωση της «ΥΠΕΡΠΑΡΑΓΩΓΗΣ».

            Κατά περιόδους...
η παραγωγή καταλήγει σ' αυτό που οι επιχειρήσεις ονομάζουν «πλεόνασμα» εμπορευμάτων. Το αποτέλεσμα είναι ότι οι τιμές και τα κέρδη πέφτουν.

            Οι απελπισμένοι επιχειρηματίες λένε η αγορά είναι «κορεσμένη» και για να σώσουν την κατάσταση καταστρέφουν ένα μέρος του προϊόντος τους.

Γιατί;

Μα απλούστατα για να ανεβάσουν τις τιμές και τα κέρδη.

            Δεν έχουν κανένα ενδιαφέρον αν οι εργαζόμενοι έχουν ανεπαρκή ιατρική περίθαλψη ή κακή διατροφή.

            Από την άποψη του κέρδους, μια «κορεσμένη» αγορά ισοδυναμεί με καταστροφή. Είναι ένα κακό που πρέπει να θεραπευτεί. Η καλύτερη θεραπεία είναι η καταστροφή του πλεονάσματος.

            Για να διατηρήσουν τα κέρδη σε υψηλά επίπεδα μειώνουν την προσφερόμενη ποσότητα. Η παραγωγή φυσικά ελαττώνεται με τη σειρά της.

            Είναι ξεκάθαρο ότι ο καπιταλισμός χρειάζεται εμπορεύματα που να έχουν το χάρισμα να είναι ανταλλάξιμα σε παγκόσμια κλίμακα. Για τον καπιταλισμό αυτό που μετράει δεν είναι το τι είναι, το Αντικείμενο – δηλαδή η αξία χρήσης του – Αλλά το τι αξίζει – η ανταλλακτική του Αξία.