Επικοινωνώ μαζί σας με αφορμή τη πρόσφατη επίσκεψή μου στο φαράγγι και το γεφύρι-μνημείο της Πορτίτσας Γρεβενών, κάτω από το χωριό του Σπηλαίου.
Σημειώστε ότι επισκέπτομαι τη περιοχή ανελλιπώς τα...
τελευταία 10 χρόνια από 1-3 φορές κάθε καλοκαίρι.
Όπως διαπίστωσα, έχει πρόσφατα ασφαλτοστρωθεί ο υπάρχων βατός (από συμβατικά οχήματα, μικρά μηχανάκια, παιδιά με ποδήλατα, κλπ) χωματόδρομος, μέχρι ακριβώς μπροστά στο γεφύρι-μνημείο της Πορτίτσας, και την έξοδο του ασυντήρητου μονοπατιού που οδηγεί στο γεφύρι από το χωριό του Σπηλαίου.
Θυμίζω ότι τα 1500 μ. του μονοπατιού που οδηγεί από το Σπήλαιο στο γεφύρι, στοίχισαν πριν μερικά χρόνια 285.600,00 €.
Ταυτόχρονα με την ασφαλτόστρωση απομακρύνθηκε το ανάχωμα το οποίο εμπόδιζε τα αυτοκίνητα να πλησιάζουν το μνημείο-γεφύρι, με αποτέλεσμα τα παρκαρισμένα παντού αυτοκίνητα, να πατάνε μέχρι και τις πρώτες πέτρες της γέφυρας προκειμένου να κάνουν αναστροφή.
Ακριβώς μπροστά στη γέφυρα και στην έξοδο του μονοπατιού (που διακρίνεται στις φωτογραφίες), είχε εγκατασταθεί μπαρ σε σχήμα …καρπουζιού το οποίο προσέφερε μέσα στο καταμεσήμερο κάθε είδους αλκοολούχα ποτά και πολύχρωμα κοκτέιλ (!!!) σε ποτηράκια που μπορούσε κανείς να τα βρει παντού στο φαράγγι με το γεφύρι, και την κοιλάδα μπροστά του. Υπήρχαν πάγκοι, τραπέζια και καθίσματα, και η μουσική ήταν σε ρυθμούς λάτιν φυσικά. Το ρεύμα για το ηχοσύστημα και τη λειτουργία του μπαρ, προερχόταν από μια εξαιρετικά θορυβώδη γεννήτρια.
Τα πλήθη των ολοφάνερα μπερδεμένων και ανενημέρωτων επισκεπτών, αντιμετώπιζαν το μέρος σαν να βρίσκονταν στη Μύκονο (παρέες να έχουν στρώσει πετσέτες με δικά τους ηχοσυστήματα μέσα στο φαράγγι, ποτά, σκηνές, κλπ).
Όπως εύκολα διαπίστωσα ψάχνοντας στο ίντερνετ, η ασφαλτόστρωση του δρόμου που φτάνει ακριβώς μπροστά στο γεφύρι-μνημείο (και άρα όλα τα παραπάνω που έφερε μαζί της), είναι έργο της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας και η δημοσιευμένη δικαιολογία είναι η τουριστική ανάπτυξη της περιοχής.
Δική μου γνώμη και όλων όσοι είδαν τη διαμορφωμένη κατάσταση, είναι ότι αποτελεί αίσχος και ντροπή για όσους εμπνεύστηκαν και εφάρμοσαν τη βεβήλωση με αυτό το τρόπο ενός μνημείου της φύσης (του φαραγγιού) και ενός μνημείου πολιτισμού (του γεφυριού της Πορτίτσας).
Δική μου γνώμη και όλων όσοι είδαν τη διαμορφωμένη κατάσταση, είναι ότι αποτελεί αίσχος και ντροπή για όσους εμπνεύστηκαν και εφάρμοσαν τη βεβήλωση με αυτό το τρόπο ενός μνημείου της φύσης (του φαραγγιού) και ενός μνημείου πολιτισμού (του γεφυριού της Πορτίτσας).
Αφού κρίθηκε ότι έπρεπε να ασφαλτοστρωθεί ο ήδη βατός δρόμος από το Σπήλαιο, ας σταματούσε τουλάχιστον το έργο εκεί που ο δρόμος συναντά και διασχίζει το ποτάμι. Και ας έφτιαχνε εκεί η Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας το τεράστιο πάρκινγκ της, και ας εγκαθιστούσε εκεί όποιο μπιτς μπαρ πιστεύει ότι ταιριάζει στη περιοχή.
Από εκείνο το σημείο και μέχρι το γεφύρι της Πορτίτσας, που η μικρή διαδρομή δίπλα στο ποτάμι είναι εντελώς επίπεδη, θα μπορούσε να διαμορφωθεί μόνο ένα σύντομο περιπατητικό μονοπάτι και ένας διάδρομος για αναπηρικά αμαξίδια. Αφήνοντας ανεπηρέαστη τουλάχιστον τη περιοχή του μνημείου.
Λυπάμαι πάρα πολύ για τη κατάσταση, λυπάμαι πολύ για τους κατοίκους του Σπηλαιου που την ανέχθηκαν, και προφανώς θα ενημερώσω για αυτή όπου μπορώ, ώστε να αποφύγουν κάποιοι άλλοι να εκτεθούν σε αυτή.
Στη διάθεσή σας
Παναγιώτης Κανελλόπουλος
p.kanellopoulos@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου