Αποκλειστική συνέντευξη του ποδοσφαιριστή Βαγγέλη Δαδάκου (Εθνικός Σκουλικάδου Ζακύνθου) στο KateriniSport και τον δημοσιογράφο Νίκο Κολίτση
O Βαγγέλης Δαδάκος είναι ποδοσφαιριστής του Εθνικού Σκουλικάδου και οι Zante Dilemma (Δίλημμα στη Ζάκυνθο) καταξιωμένο pop-rock συγκρότημα, με την πιο πρόσφατη επιτυχία τους «Απόψε πετάς», να ταξιδεύουν «για εκείνο που λένε ευτυχία». Η σύνδεση δεν είναι προφανής για τους περισσότερους, γι’ αυτό προτείνουμε μαζί με τη συνέντευξη καρδιάς του Κατερινιώτη Βαγγέλη Δαδάκου, να παρακολουθήσετε και το μάθημα ποδοσφαιρικής τοπογεωγραφίας, με θεματική το νησί της Ζακύνθου, τον οικισμό 750 κατοίκων του Σκουλικάδου και τη νέα ποδοσφαιρική δύναμη στον χάρτη του 9ου ομίλου της Γ’ εθνικής, που μόνο το φημισμένο... «Ναυάγιο» δε θυμίζει. Γιατί «κανείς δεν μπορεί να βάζει όριο στα όνειρά μας»... Ακόμα κι αν είναι ο... πατέρας μας κι ας έχει παίξει ποδόσφαιρο!
Αν αυτό, πάντως, δεν είναι ποδοσφαιρική ευτυχία, τότε πώς αλλιώς θα το χαρακτηρίζατε εσείς; «Με ποιον άνεμο αλλάζεις πορεία;», σιγουτραγουδάμε, συνθέτοντας το soundtrack ενός ακόμη θαλασσινού επεισοδίου από τη σειρά football stories -που λατρεύουμε ν’ ανακαλύπτουμε, ιδίως στην περιφέρεια-, διανθισμένο με μία συνέντευξη που μπορείς να την πιεις μονορούφι... Ακόμα κι αν στενοχωρηθεί ο δάσκαλος (της γεωγραφίας) για την... ισοβαθμία με τον Παναιγειάλειο!
9ος όμιλος Γ’ εθνικής, Εθνικός Σκουλικάδου Ζακύνθου, στόχος και ανταγωνιστές
Στον 9ο όμιλο της Γ’ εθνικής κατηγορίας, όλοι μπορούν να τους κερδίσουν όλους κι όλα τα παιχνίδια είναι 50-50. Φαίνεται πόσο δύσκολος είναι από τη βαθμολογία όπου όλοι είναι πολύ κοντά.
Έχουμε κάνει μία πολύ καλή πορεία, για τα δικά μας δεδομένα μέχρι τώρα. Τα συστατικά τις επιτυχίας είναι ότι πρώτα έχουμε καταφέρει να γίνουμε πραγματικά μία οικογένεια και μετά ότι, όταν οι περισσότερες ομάδες προβληματίζονταν, αν θα κατέβουν στο πρωτάθλημα, εμείς είμαστε στο γήπεδο και κάναμε προπόνηση. Είχαμε μεγάλη στήριξη από προπονητή και διοίκηση από την αρχή. Για να έχει συνέχεια η ομάδα, θα πρέπει να υπάρξει στήριξη κι από άλλους.
Ο στόχος μας είναι η παραμονή και τίποτα άλλο. Κανείς, όμως, δεν μπορεί να βάζει όριο στα όνειρά μας.
Μπορούμε να κοντράρουμε τις ομάδες της κατηγορίας με βαριά φανέλα, όπως ο Παναιγειάλειος, o Nαυπακτιακός Αστέρας και η Ζάκυνθος κι εκτιμώ ότι δεν έχουμε μεγάλες διαφορές.
Έχουμε κάνει περήφανους όχι μόνο τους 750 κατοίκους του Σκουλικάδου αλλά όλο το νησί με τη μέχρι τώρα παρουσία μας.
Football στο νησί της Ζακύνθου
Μου έχει κάνει εντύπωση η σχέση και η ενασχόληση των ανθρώπων στο νησί της Ζακύνθου με το ποδόσφαιρο. Το αγαπάνε πραγματικά κι έμπρακτα. Για παράδειγμα, υπάρχει εκπομπή καθημερινά στο ραδιόφωνο που αναφέρει τα πάντα για τις ομάδες.
Υπάρχει ανταγωνισμός αλλά υγιής με την ομάδα της Ζακύνθου και πρωτεύουσα του νησιού. Είναι ένα από τα φαβορί για το πρωτάθλημα κι εύχομαι να πετύχει τον στόχο της.
Κεφάλαιο Πιερικός
Σίγουρα θα γυρνούσα ξανά και ξανά στον Πιερικό.
Είναι με διαφορά η ομάδα που έχω δεθεί περισσότερο, έχω περάσει υπέροχες στιγμές και πάντα πανηγυρίζω, όταν κερδίζει, γιατί μας κάνει όλους περήφανους να είναι όσο πιο ψηλά γίνεται. Το «ουδείς προφήτης στον τόπο του» ισχύει, αλλά δεν ταιριάζει σε μένα προσωπικά.
Ήταν καθαρά δική μου επιλογή μου να φύγω από τον Πιερικό. Όλοι ξέρετε ότι κάποια παιδιά από την Κατερίνη εκείνα τα χρόνια περνούσαμε πολύ δύσκολα. Αν ήθελα συμπαίκτη στην ομάδα μου από τον Πιερικό, θα τους διάλεγα όλους. Από άλλη ομάδα, θα ήθελα τον Θεοχάρη Ηλιάδη (ΑΕΛ) και τον Κωνσταντίνο Λαμπίρη, του Απόλλωνα Πόντου (σ.σ. άντε τώρα να σας πείσουμε ότι η προηγηθείσα συνέντευξη του Κωνσταντίνου Λαμπίρη ήταν συμπτωματική!), που είμαστε μαζί τότε κι έχουμε καθημερινή επαφή (σ.σ. αν νομίζατε ότι τα θέματα των εξετάσεων της συνέντευξης θα ήταν τα ίδια, είστε γελασμένοι...)
Χωρίς δεύτερη σκέψη, η μόνη ομάδα απ’ όσες έχω αγωνιστεί που, αν πετύχαινα γκολ εναντίον της δε θα το πανηγύριζα, είναι ο Πιερικός. Είναι η ομάδα της πόλης μου, έχω περάσει τα καλύτερα χρόνια κι εύχομαι να πάει εκεί που αξίζει πραγματικά, στη Super League, γεγονός που περιμένει χρόνια ο φίλαθλος κόσμος.
Son against Father
Επειδή ο πατέρας μου (Βασίλης Δαδάκος) έπαιξε ποδόσφαιρο (και στον Πιερικό), έστω πριν χρόνια, υπάρχει πάντα κάποια πίεση, γιατί οι άλλοι περιμένουν να δουν κάτι τόσο καλό όσο εκείνος. Σίγουρα δεν το έχω καταφέρει, αλλά προσπαθώ να δίνω όσα περισσότερα μπορώ.
Ο πατέρας μου είναι ένας άνθρωπος στον οποίο χρωστάω πολλά. Μ’ έχει βοηθήσει και μου έχει σταθεί σε όλες τις δυσκολίες, γιατί οι χαρές είναι λίγες στο ποδόσφαιρο.
Πάντα, όταν έχω κάποια πρόταση, είναι ο πρώτος που ζητάω τη γνώμη του και πάντα τον ακούω.
Σίγουρα έχω κάνει και λανθασμένες επιλογές που, ίσως, αν δεν τις έκανα τότε, να ήμουν αλλού τώρα. Δε μετανιώνω, όμως, για τίποτα.
Δεν είχα ποτέ κάποια πίεση από τον ίδιο τον πατέρα μου. «Να έχω θάρρος και να πιστεύω στον εαυτό μου», με προτρέπει κάθε φορά.
Eίναι θετικό, τελικά, να έχεις έναν πατέρα που έχει περάσει από τον χώρο του ποδοσφαίρου.
Δε μ’ ενδιαφέρει καθόλου τι λένε οι άλλοι, γιατί τόσα χρόνια έχω ακούσει πολλά με το συγκεκριμένο θέμα. Μακάρι να ήταν όλοι τόσο δίκαιοι όσο ο πατέρας μου.
ΑΕ Καρίτσας, Εθνικός Νέου Κεραμίδου και Δίας Δίου στον 9ο όμιλο της Γ’ εθνικής!
Η ΑΕ Καρίτσας σ’ αυτόν τον όμιλο θα ήταν μία από τις ομάδες που θα διεκδικούσε το πρωτάθλημα. Έχει πολύ καλό ρόστερ κι έναν πολύ έμπειρο προπονητή. Ο Εθνικός Νέου Κεραμιδίου θα ήταν στην ίδια μοίρα με μας. Ο Δίας Δίου θα πάλευε μέχρι τελευταία αγωνιστική για την παραμονή του.
Η καταστροφική χρονιά της κατάρρευσης της Σπάρτης στη Football League
Η εμπειρία μου στη Football League με την ομάδα της Σπάρτης δεν ήταν αυτό που περίμενα. Ενώ είχαμε ξεκινήσει πολύ καλά και πετύχαμε ορισμένες νίκες και σημαντικές ισοπαλίες, όπως αυτή στην έδρα του Εργοτέλη, μετά, για λόγους που δε γνωρίζω, επήλθε η κατάρρευση (σ.σ. αγώνες ακόμα και με λιγότερους από 11 παίκτες, μεταξύ άλλων)
Δε θα το ξεχάσω ποτέ στην καριέρα μου. Θα θυμάμαι για πάντα αυτά που περάσαμε στη Σπάρτη. Το πρωτάθλημα της Super League 2, πάντως, έχει γίνει, πλέον, πολύ ανταγωνιστικό και καμία ομάδα δεν είναι αδιάφορη.
Εθνικός Σκουλικάδου Ζακύνθου against ΠΑΣ Κιθαιρών Καπαρελλίου Βοιωτίας
Ο Εθνικός Σκουλικάδου Ζακύνθου και η προηγούμενη ομάδα μου, ο ΠΑΣ Κιθαιρών Καπαρελλίου Βοιωτίας, έχουν πολλά κοινά. Προέρχονται και οι δύο από μικρά χωριά, που ο κόσμος αγαπάει πολύ την ομάδα και τη στηρίζει. Είχαμε πολύ καλό κλίμα μεταξύ μας και γι’ αυτό πήγαμε καλά και στις δύο περιπτώσεις. Ο Κιθαιρώνας, την περσινή χρονιά, ήταν σ’ έναν πολύ δύσκολο όμιλο, αυτόν της Αθήνας. Αυτό που πετύχαμε ήταν πραγματικά άθλος και θα το θυμάμαι πάντα. Φέτος ο όμιλος δεν έχει τον ίδιο βαθμό δυσκολίας, αλλά η πορεία μας είναι εξίσου σημαντική μέχρι στιγμής.
Εξωτερικό
Υπήρξε κάποτε μια πόρτα για το εξωτερικό, αλλά λόγω ηλικίας δεν μπόρεσα να το κάνω και προτίμησα να προσπαθήσω να πετύχω τους στόχους μου στην Ελλάδα.
Η ώρα της αυτοκριτικής
Το μεγαλύτερο λάθος, αφού θέλετε να γίνω συγκεκριμένος, ήταν η αποχώρησή μου από τη Νίκη Βόλου, στην ηλικία των 18 ετών. Αν έμενα τότε, όλα θα ήταν διαφορετικά σήμερα.
Κεφάλαιο Βατανιακός
Ο Βατανιακός ήταν αυτός που με βοήθησε περισσότερο από τις υπόλοιπες ομάδες που έπαιξα (Αχιλλέας Νεοκαισάρειας, Καμπανιακός και Φίλιππος Αλεξάνδρειας). Ήταν η ομάδα που μου έδωσε την ευκαιρία ν’ αγωνιστώ για πρώτη φορά στη Γ’ εθνική κατηγορία κι αυτή είναι η πιο θετική μου ανάμνηση. Η αντίστοιχη αρνητική είναι ότι υποβιβαστήκαμε με τον Βατανιακό, ήμουν μικρός και δεν μπόρεσα να βοηθήσω όσο μπορούσα.
Προπονητές
Απ’ όλους τους προπονητές που έχω δουλέψει, έχω πάρει πολλά θετικά στοιχεία κι είχα καλή συνεργασία.
Το δεύτερο... ποτήρι κρασί και η ώρα της έκπληξης
Είναι αλήθεια ότι δεν έχω παραμείνει δεύτερη συνεχόμενη χρονιά στην ίδια ομάδα, από την αρχή της καριέρας μου μέχρι σήμερα. Μου αρέσει να δοκιμάζω και να βλέπω νέα πράγματα. Αν ο Κιθαιρώνας Καπαρελλίου, πάντως, ήταν στην Γ’ εθνική κατηγορία, θα ήμουν σίγουρα δεύτερη χρονιά. Γιατί όχι να μην είναι ο Εθνικός Σκουλικάδου που θα συμβεί αυτό πρώτη φορά; Μέχρι στιγμής τα πράγματα πηγαίνουν ρολόι. Είμαι πολύ ευχαριστημένος με τη διοίκηση, τον προπονητή και τους συμπαίκτες, οπότε είμαι ανοιχτός. Θα το δείξει ο χρόνος.
Η χαμένη ευκαιρία
Η μεγαλύτερη ευκαιρία που έχασα φέτος ήταν το πέναλτι στα Βραχνέικα. Αν σκόραρα, θα είμαστε μόνοι πρώτοι. Έτσι είναι, όμως, το ποδόσφαιρο. Όλα μπαίνουν κι όλα χάνονται.
Ναυάγιο και Zάκυνθος against Πιερία
Το «Ναυάγιο» της Ζακύνθου είναι με διαφορά η καλύτερη παραλία που έχω πάει. Είναι πραγματικά απίστευτο να βλέπεις κάτι τόσο όμορφο. Το προτείνω ανεπιφύλακτα.
Επειδή, «αν δεν παινέψεις το σπίτι σου, θα πέσει να σε πλακώσει», έχουμε κι εμείς μια όμορφη πόλη, την Κατερίνη κι έναν αντίστοιχο προικισμένο νομό (Πιερία).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου