Ο Ζήσης Αποστολίδης, ο Χαράλαμπος Κικίδης και Κώστας Ορφανίδης.
Το έχουμε ξαναδεί να συμβαίνει. Εργαζόμενοι θύματα εκμετάλλευσης σε χώρους εργασίας χωρίς τις προβλεπόμενες συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας, θυσίες στο βωμό του κέρδους των εργοδοτών τους.
Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά, πρέπει όμως να είναι η τελευταία, που άνθρωποι χάνονται στην προσπάθειά τους να ζήσουν και να συντηρήσουν τους εαυτούς τους και τις οικογένειές τους.
Η πολιτεία οφείλει εδώ και τώρα να λάβει τα μέτρα που της αναλογούν με σκοπό να μη θρηνήσουμε άλλους ανθρώπους.
Οφείλει να ενισχύσει τους ελεγκτικούς μηχανισμούς και να δημιουργήσει πιο αυστηρό πλαίσιο του τι είναι ''ασφάλεια'' στον χώρο εργασίας. Βέβαια, δεν έχουμε αυταπάτες.
Η κυβέρνηση που έχει καταργήσει τους θεσμούς υπεράσπισης των εργατικών συμφερόντων, το ΣΕΠΕ και έχει κάνει την εργατική νομοθεσία κουρελόχαρτο, έχει διαλέξει πλευρά και δεν πρόκειται να συγκινηθεί. Είναι με τους «από πάνω».
Καλούμε τους «από κάτω», τον κόσμο του της εργασίας να οργανωθεί και να διεκδικήσει την αξιοπρέπεια σε κάθε μονάδα παραγωγής, σε κάθε μικρό και μεγάλο μαγαζί, σε κάθε μικρό ή μεγάλο εργοστάσιο. Να δημιουργήσει και να ενισχύσει τα σωματεία. Να αγωνιστεί και να διεκδικήσει ένα καλύτερο σήμερα.
Σε αυτό το πλαίσιο θα είμαστε εκεί για να βοηθήσουμε με όλες μας τις δυνάμεις.
Με όπλο την αλληλεγγύη με στόχο την αξιοπρέπεια.
Συλλυπητήρια στις οικογένειες των ανθρώπων που πήγαν στη δουλειά και δεν επέστρεψαν ποτέ πίσω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου