Από μικρή ηλικία με ελκύει η προσωπογραφία του Ρήγα Βελεστινλή. Το όνομα Ρήγας είναι στην ουσία ψευδώνυμο, διότι αν η δράση του μεγάλου επαναστάτη γινόταν με το πραγματικό του όνομα θα τον είχε «φάει» νωρίτερα το... κατεστημένο της κραταιάς Ευρώπης, μιας και αυτή τον παράδωσε στο Οθωμανικό κράτος που τον στραγγάλισε σαν σήμερα 12 Ιούνη.
Αντώνης Κυρατζής, ήταν το πραγματικό του όνομα
και γεννήθηκε, όπου και μεγάλωσε, στο Βελεστίνο της Μαγνησίας. Λέγεται ότι η
καταγωγή των προγόνων του ήταν από το περιβόλι Γρεβενών, γνωστό βλαχοχώρι της
Πίνδου.
Ίσως
επειδή υπήρχαν μεγάλες παροικίες βλάχων, βρέθηκε τα πρώτα χρόνια της νεότητάς
του στην Βλαχομπογδανία. Οι σπουδές που έκανε στο σχολαρχείο του Πηλίου
τελειοποιήθηκαν στα ανώτερα σχολεία Μολδοβλαχίας όπου και δούλεψε σαν
γραμματέας των τοπικών ηγεμόνων και η καθαρότητα του μυαλού του γρήγορα τον
έκανε γνωστό και επιφανή προσωπικότητα. Όλα τα βιογραφικά του στοιχεία μας τα
μάθαιναν στο σχολείο, πώς π.χ. πήγε στη Βιέννη και σε διάφορες άλλες πόλεις της
Κέντροβαλκανικής Ευρώπης και βεβαίως αναφέρονταν και στους συνεργάτες του οι
οποίοι ήταν πολλοί και από την Μακεδονία (Κοζάνη - Σιάτιστα). Ο Ρήγας, αυτός ο
μεγάλος στοχαστής και Πρόδρομος της Επανάστασης του 1821, σε μένα τουλάχιστον
έγινε γνωστός στην πραγματική του διάσταση από βιβλία που δεν υπήρχαν στις
προθήκες των σχολείων, ας είναι ευλογημένοι οι Κορδάτος, Σκαρίμπας, Φωτιάδης, Παπαϊωάννου και πολλοί άλλοι που μας
στάθηκαν με την βιβλιογραφία τους αληθινοί παιδαγωγοί που έστω και
καθυστερημένα μας φώτισαν στο μυαλό το μεγαλείο των σκέψεών του μεγαλύτερου
Έλληνα και όχι μόνο Έλληνα αλλά στην ουσία Βαλκάνιου Επαναστάτη.
Πολλά μπορεί να μάθει κανείς αν προστρέξει στο
κείμενο: «Τα Δίκαια του Ανθρώπου» που περιλαμβάνεται σε μπροσούρα που εκδόθηκε
στη Βιέννη στα 1797 με τίτλο «Νέα πολιτική Διοίκηση των κατοίκων της Ρούμελης,
της Μικράς Ασίας, των Μεσογείων νήσων και της Βλαχομπογδανίας» η επιμέλεια του
κειμένου και η γλωσσική προσαρμογή έγιναν από τον Γ. Πρίμπα. Εμείς θα
αναφερθούμε στο 35ο άρθρο του κειμένου που λέει: «όταν η διοίκηση βιάζει,
αθετεί, καταφρονεί τα δίκαια του λαού και δεν εισακούει τα παράπονά του, το να
κάνει ο λαός ή κάθε μέρος του λαού επανάσταση, να αρπάξει τα άρματα και να
τιμωρήσει τους τυράννους του είναι το πλέον ιερόν από όλα τα δίκαιά του και το
πλέον απαραίτητο από τα χρέη του.
Γι’ αυτό φίλοι μου δεν διδάσκεται το έργο τους τα
σχολεία. Διότι αν διδάσκονταν δεν θα μπορούσαν να βγουν τύραννοι που πίνουν το
αίμα του λαού…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου