1.
Η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου συγκλήθηκε στις 26.1.2023 για να επιλύσει τη
σύγκρουση απόψεων επιμέρους τμημάτων του Δικαστηρίου για το κατά πόσο οι
λεγόμενες εταιρίες διαχείρισης απαιτήσεων από δάνεια τραπεζών («σέρβισερς»)
μπορούσαν ως διαχειριστές των απαιτήσεων που οι Τράπεζες έχουν μεταβιβάσει σε
εταιρίες απόκτησης δανείων και πιστώσεων («φάντς»), να ενεργούν οι ίδιες ως
διάδικοι.
2.
Η ευνοϊκή για τους δανειολήπτες υπ’ αριθ. 822/2022 απόφαση τμήματος του Αρείου
Πάγου, δεν παρεμπόδιζε την είσπραξη των απαιτήσεων που έχουν μεταβιβάσει οι
Τράπεζες στις εταιρίες απόκτησης. Περιόριζε απλώς έως ένα βαθμό την απληστία
των κερδοσκόπων, που έχουν την αξίωση, ταυτόχρονα να ενεργούν ανεξέλεγκτοι εις
βάρος των δανειοληπτών, χωρίς δεοντολογικές δεσμεύσεις απέναντί τους και να
απολαμβάνουν προνομιακή μεταχείριση,φορολογούμενοι σε χώρες-φορολογικούς
παραδείσους εκτός Ελλάδος για τα έσοδα από τη δραστηριότητα αυτή. Για να τα
πετύχουν όλα αυτά μαζί, έχουν την αξίωση, άλλη εταιρία να φορολογείται στο
εξωτερικό υπό συνθήκες «φορολογικών παραδείσων» και άλλη, η οποία δεν είναι
ιδιοκτήτης των απαιτήσεων και κατά συνέπεια καμμία σχέση δεν έχει με το
δανειολήπτη, να εμφανίζεται ως διάδικος και να διενεργεί πλειστηριασμούς!!
3.
Το νομικό αυτό παράδοξο πολύ σωστά επισήμανε η υπ’ αριθ. 822/2022 απόφαση, το
δεδικασμένο της οποίας έσπευσε στην κυριολεξία να ανατρέψει η Ολομέλεια του
Αρείου Πάγου, με συντριπτική πλειοψηφία 56-9, ενώ η απόφαση δημοσιεύθηκε
ταχύτατα.
4.
Σοβαρότατο θέμα εγείρει το γεγονός ότι σε συνέχεια της έντονης ανησυχίας των
«Θεσμών» που εκφράστηκε στην 1η «μεταπρογραμματική» αξιολόγηση της ελληνικής
οικονομίας, έσπευσε η Τράπεζα της Ελλάδος να «προδικάσει» στη σελίδα 91 της
«Έκθεσης Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας» του περασμένου Νοεμβρίου την άρση των
περιορισμών που οφείλονται «στην πρόσφατη απόφαση του Αρείου Πάγου 822/2022
και τις σχετικές εφετειακές αποφάσεις αναφορικά με την νομιμοποίησή τους να
προβούν σε δικαστικές ενέργειες και κυρίως να συμμετέχουν σε διαδικασίες
πλειστηριασμών. Ωστόσο, η αποτελεσματικότητα των ΕΔΑΔΠ αναμένεται να διαφανεί
τους επόμενους μήνες με την άρση των παραπάνω περιορισμών…».
5.
Συμμεριζόμαστε την ανησυχία του νομικού κόσμου της χώρας για την εξέλιξη αυτή,
η οποία επιβεβαιώνει τη θέση της ΧΔ ότι πρώτο ζητούμενο είναι η ανάκτηση της
κυριαρχίας της χώρας και ο τερματισμός της δικτατορίας των τεχνοκρατών των
Βρυξελλών.
6.
Σε κάθε περίπτωση, ζητούμενο παραμένει η ολοκληρωμένη προστασία των
δανειοληπτών και ιδίως της 1ης κατοικίας, τουλάχιστον με επαναφορά του “νόμου
Κατσέλη” και με ριζική αλλαγή του νομικού πλαισίου για τα μη εξυπηρετούμενα
δάνεια, που έχει ψηφίσει το πολιτικό σύστημα κατ’ εντολή των Ευρωκρατών. Να
περάσουν, τόσο η ιδιοκτησία, όσο και η διαχείριση των απαιτήσεων από δάνεια και
πιστώσεις Τραπεζών σε νομικό πρόσωπο ελεγχόμενο από το Δημόσιο, το οποίο
ενεργώντας στα πλαίσια αυστηρού κώδικα δεοντολογίας, θα επιδιώξει κατά
προτεραιότητα να ρυθμίσει τα δάνεια, ή να πετύχει την εξαγορά τους στην αξία
που οι Τράπεζες τα πούλησαν. Στις περιπτώσεις που αυτό δεν είναι πια εφικτό, να
επιβληθεί η φορολόγηση στην Ελλάδα ως προϋπόθεση διεκδίκησης τέτοιων απαιτήσεων
πάντοτε στα πλαίσια αυστηρού και δεσμευτικού κώδικα δεοντολογίας.
Από το Γραφείο τύπου της Χ.Δ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου