Οι Πρέσπες του Αιγαίου - Αν. Μεσογείου: Ο χάρτης Μπάιντεν και οι μυστικές συμφωνίες!

Σε προηγούμενα άρθρα μας (09/01/2022 και 19/12/2022) παρουσιάσαμε στοιχεία που αποδεικνύουν ότι οι παράνομες τουρκικές άδειες για έρευνα και εκμετάλλευση σε περιοχές της Ανατολικής Μεσογείου, συμπίπτουν... με τις προβλέψεις του γνωστού χάρτη Μπάιντεν, ο οποίος βρίσκεται ήδη στη δεύτερη φάση υλοποίησής του. Ο χάρτης έχουμε εξηγήσει ότι σχεδιάστηκε σύμφωνα με τουρκικές υποδείξεις και διεκδικήσεις, οι οποίες εισακούστηκαν από τον «αρχιτέκτονά» του, τον πρώην Ειδικό Απεσταλμένο και νυν Ανώτερο Σύμβουλο Ενεργειακής Ασφάλειας του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Άμος Χόκσταϊν. 

Ο ίδιος ο Χόκσταϊν ομολόγησε ότι: «Από το 2015-2017 [περίοδο κατά την οποία ο γνωστός χάρτης Μπάιντεν παρουσιάστηκε στον Ερντογάν και τους Ε/κ ενώ χρησιμοποιήθηκε ως δέλεαρ κατευνασμού μετά την ισραηλοτουρκική κρίση του Μαβί Μαρμαρά] υπήρχε πολιτική δραστηριότητα για να υποστηρίξουμε μια λύση στο κυπριακό πρόβλημα και η ενέργεια ήταν νέο αντικείμενο για τη διαπραγμάτευση και την ειρηνευτική διαδικασία επί του εδάφους. Αν υπήρχε επιτυχής κατάληξη, θα υπήρχε η προοπτική να εμπλακεί και η Τουρκία. Δυστυχώς η Τουρκία δεν επιθυμούσε να ολοκληρώσει τη συμφωνία και εκείνο το παράθυρο έκλεισε». 

Δηλαδή την περίοδο 2015-2017 γινόταν παρασκηνιακά προσπάθειες επίλυσης του Κυπριακού (φυσικά με τη σύμφωνη γνώμη και συνέργεια του Φόρεϊν Όφις) με όχημα την ενέργεια και με απώτερο σκοπό τον διαμοιρασμό των θαλασσίων ζωνών/ορυκτού πλούτου της Ανατολικής Μεσογείου, χωρίς όμως την εμπλοκή της Ελλάδας. Παλαιότερα θέσαμε το ερώτημα: Είναι απαξίωση ή συναίνεση το γεγονός ότι η Ελλάδα ωθείται εκτός νυμφώνος της Ανατολικής Μεσογείου;

Παρακάτω σταχυολογούνται γεγονότα που εγείρουν σοβαρά ερωτήματα για την στάση των ελληνικών κυβερνήσεων, ειδικά από το 2010 και μετέπειτα. Παραθέτοντας λοιπόν χρονολογικά επίμαχες δηλώσεις πολιτικών προσώπων αλλά και εξελίξεις που αφορούν στο Αιγαίο και κυρίως στην Αν. Μεσόγειο, θα επιχειρήσουμε να ρίξουμε φως στο παρασκήνιο που δεν είναι ευρύτερα γνωστό.

Χάρτης-2: Χάρτης Νόμου Μανιάτη (Ν.4001/2011). Πηγή: Ελληνική Υδρογραφική Υπηρεσία

Ο πρώτος σταθμός που θα αναφερθούμε είναι η επίσημη επίσκεψη του Ρ.Τ. Ερντογάν στην Αθήνα τον Μάιο του 2010 για διερευνητικές επαφές με τον τότε πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου. Ο Ερντογάν προέβη σε δηλώσεις υιοθετώντας πρώτη φορά τον όρο «win-win» τον οποίο είχε εισάγει στο δημόσιο διάλογο ο Γ. Παπανδρέου. Συγκεκριμένα, λίγη ώρα μετά την αναχώρησή του από την Αθήνα (στις 16/05/2010) ο Ερντογάν είπε ότι: «Τόσο για το θέμα της υφαλοκρηπίδας όσο και για το θέμα του εναέριου χώρου μπορούμε να πάμε στη Χάγη. Μπορούμε να φτάσουμε σε ένα αποτέλεσμα με την αντίληψη του win-win».

Σημειώνεται ότι εκ των υστέρων ο Γ. Παπανδρέου αποκάλυψε ότι ο ίδιος πρότεινε στον Ερντογάν την ιδέα να εκμεταλλευθούν την ενέργεια για την επίλυση του Κυπριακού (σε πλήρη σύμπνοια με τις προθέσεις των Αμερικανών και των Βρετανών όπως προαναφέρθηκε από τον Α. Χόκσταϊν) και πρόσθεσε ότι και το Αιγαίο μπορεί να έχει «αποθέματα μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας» κλείνοντας το μάτι και προκρίνοντας την «συνεκμετάλλευση».

Ένα χρόνο περίπου αργότερα, στις 22/08/2011, η Ελλάδα έκανε ένα σημαντικό βήμα για την κατοχύρωση των δικαιωμάτων της και προσδιόρισε ότι διεκδικεί συγκεκριμένες θαλάσσιες ζώνες με τον Νόμο Μανιάτη (Ν.4001/2011, ΦΕΚ Α'179/22.8.2011) εφαρμόζοντας την αρχή της μέσης γραμμής, σύμφωνα με τις καθόλα νόμιμες προβλέψεις του Δίκαιου της Θάλασσας. Το πρόβλημα όμως ήταν ότι το ανατολικό όριο των θαλασσίων ζωνών που διεκδικήθηκαν σταματούσε στην Κρήτη (Χάρτης-2). Μόνο εικασίες μπορούμε να κάνουμε για τους λόγους αυτής της επιλογής η οποία όμως -όπως θα δούμε παρακάτω- ενδέχεται να μην ήταν αθώα, χωρίς αυτό να καταλογίζεται απαραίτητα στον εμπνευστή του νόμου.

Στις 04/03/2013, κατά τη διάρκεια του «2ου Ανώτατου Συμβούλιου Συνεργασίας Ελλάδας-Τουρκίας», στην Κωνσταντινούπολη, επί πρωθυπουργίας Α. Σαμαρά και Ρ.Τ. Ερντογάν, ο Τούρκος τότε πρωθυπουργός επανέλαβε την παραπάνω δήλωσή του και ανέφερε ότι «μοιραστήκαμε την κοινή πεποίθηση στηριζόμενοι στην αρχή της αμοιβαίας επωφελούς λύσης, «καζάν-καζάν», ότι πρέπει να γίνουν από κοινού βήματα για την ΑΟΖ στην Ανατ. Μεσόγειο».

Τον Μάρτιο του 2019 ο πρώην ΥΠΕΞ της κυβέρνησης Αλ. Τσίπρα, Ν. Κοτζιάς, δήλωσε: «Αν αρχίσεις και γίνεσαι στις διεθνείς σχέσεις μοναχοφάης, λέγοντας «όλα δικά μου», «όλα στον έλεγχο μου», «όλα μόνος μου», τότε είσαι κι εσύ μέρος του προβλήματος. Αυτό που πρέπει να κάνεις και που προσπάθησα να κάνω είναι και να εξασφαλίσεις την ασφάλεια […] και να δώσεις μια προοπτική ότι η Τουρκία, όχι στην κυπριακή ΑΟΖ αλλά στη Μεσόγειο συνολικά, θα συμμετάσχει σε αυτή την οικονομική ανάπτυξη. […] Αν νομίζεις, όπως κάνουν μερικοί στην Ελλάδα ότι η Τουρκία με χιλιάδες μίλια δεν έχει ΑΟΖ, δεν έχει τίποτα και όλη η ΑΟΖ είναι ξέρω ‘γω το Καστελόριζο, έχει το 100% έχει όλη την περιοχή […], δεν είναι έτσι. Τα πράγματα θέλουν προσοχή, φιλική πολιτική, διεθνές δίκαιο και να τον βάζεις και τον άλλο στο παιχνίδι, για να κατευνάζεις».

Στις 05/06/2019 αποδεσμεύεται για πρώτη φορά ο χάρτης Μπάιντεν (Χάρτης-1) από το mcclatchydc.com και όπως αναφέραμε σε προηγούμενες αναλύσεις, εμφανίζει διάφορες «παραδοξότητες» ενώ έχει «προφητικά» αποτυπωμένες όλες τις εξελίξεις στην Αν. Μεσόγειο -παρότι δημιουργήθηκε το 2015 και συνέχισε να εμπλουτίζεται μέχρι το 2017 καθ' υπόδειξη των Τούρκων (1 και 2)- με λεπτομέρειες που δεν μπορεί να θεωρηθούν τυχαίες (όπως θα εξηγηθεί παρακάτω). 

Χάρτης-3: Ο χάρτης Μπάιντεν (Χάρτης-1) με αντιπαραβολή με πράσινο/κόκκινο καρό των βυθοτεμαχίων του χάρτη Μανιάτη (Ν4001/2011). Με γαλάζια γραμμή την Ελληνοαιγυπτιακή τμηματική οριοθέτηση ΑΟΖ (A,B,C,D,E).  Με κόκκινη γραμμή το τουρκολιβυκό ψευδομνημόνιο (A,B)

Στις 27/11/2019 η Τουρκία υπογράφει -παρανόμως- με την μεταβατική κυβέρνηση της Τρίπολης το τουρκολιβυκό ψευδομνημόνιο το οποίο εν συνεχεία κατέθεσε στον ΟΗΕ (A/74/757) στις 18/03/2020. Αμφισβητεί εμπράκτως την δικαιοδοσία της Ελλάδας ανατολικά της Κρήτης, με μια δική της αυθαίρετη προσέγγιση περί διαμοιρασμού των θαλασσίων ζωνών, η οποία δεν δίνει στα νησιά -ακόμη και στην Κρήτη- επήρεια στην ΑΟΖ, καταπατώντας κατάφορα το Δίκαιο της Θάλασσας και τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα στην περιοχή. 

Αξίζει να σημειωθεί ότι το τουρκολιβυκό ψευδομνημόνιο αφορούσε μόνο δύο σημεία (τα οποία προστέθηκαν στον χάρτη Μπάιντεν στον Χάρτη-3, με κόκκινη γραμμή τα σημεία Α,Β). Παρά ταύτα η Τουρκία εκμεταλλευόμενη την παράνομη συμφωνία με την κυβέρνηση της Τρίπολης, κατέθεσε στον ΟΗΕ τα όρια του Χάρτη-4 (Χάρτης-4: Τα όρια της υφαλοκρηπίδας που διεκδικεί με κόκκινη γραμμή τα σημεία A,B,C,D,E,F,G) διεκδικώντας -όπως πάντα- την μερίδα του λέοντος στην Ανατολική Μεσόγειο.

Χάρτης-4: Σε συνέχεια του τουρκολιβυκό ψευδομνημονίο (σημεία F,E) η Τουρκία χάραξε τα όρια της υφαλοκρηπίδας που παρανόμως διεκδικεί και τα κατέθεσε στον ΟΗΕ (με κόκκινη γραμμή A,B,C,D,E,F,G). Έγινε αντιπαραβολή των βυθοτεμαχίων που προκήρυξε αρχικά η Αίγυπτος για έρευνα υδρογονανθράκων (πορτοκαλί κύκλος το Οικόπεδο 11 και κόκκινος κύκλος το Οικόπεδο 18), καθώς και των ελληνικών βυθοτεμαχίων του Ν4001/2011 του χάρτη Μανιάτη (με γκρι/πράσινο καρό).

Αυτό που πρέπει να τονισθεί όμως είναι ότι η Τουρκία «σεβάστηκε» τα όρια του χάρτη Μανιάτη (Χάρτης-4: Με γκρι/πράσινο καρό τα ελληνικά βυθοτεμάχια του νόμου Μανιάτη του Χάρτη-2) κατά τη σύναψη του τουρκολιβυκό ψευδομνημονίου αλλά και στα όρια που κατέθεσε στον ΟΗΕ (Χάρτης-4: Με κόκκινη γραμμή τα σημεία A,B,C,D,E,F,G). Το γεγονός αυτό από μόνο του, κινεί υποψίες για υπόγειες διεργασίες οι οποίες ενδεχομένως να πηγαίνουν πίσω στο 2011 (χρονολογία δημοσίευσης Νόμου Μανιάτη) ή και νωρίτερα.  

Στις 09/12/2019, η Τουρκία δημοσιεύει εκ νέου (πρώτη δημοσίευση 27/05/2019) τις παράνομες αδειοδοτήσεις της TPAO (του 2009, 2011 και 2012) με την υποτιθέμενη τουρκική υφαλοκρηπίδα η οποία αγνοεί την επήρεια του Συμπλέγματος Μεγίστης και σταματά στον 28ο Μεσημβρινό ο οποίος τέμνει την Ρόδο (Χάρτης-5).

Χάρτης-5: Παράνομες αδειοδοτήσεις της TPAO του 2009-2011-2012 (με κόκκινο η υποτιθέμενη τουρκική υφαλοκρηπίδα που αγνοεί την επήρεια Συμπλέγματος Μεγίστης και με ροζ η υποτιθέμενη υφαλοκρηπίδα των κατεχομένων) μαζί με τις σύννομες αδειοδοτήσεις της Κυπριακής Δημοκρατίας  στην ΑΟΖ της το 2009 (κίτρινο). Πηγή: mfa.gov.tr (09/12/2019)

Αντιπαραβάλλοντας τον Χάρτη-5 με το όριο της διεκδικούμενης υφαλοκρηπίδας του Χάρτη-4 (κόκκινη γραμμή A,B,C,D,E,F,G) που κατέθεσε η Τουρκία στον ΟΗΕ και τον χάρτη Μπάιντεν (Χάρτης-1), προκύπτει ο Χάρτης-6. Το γεγονός ότι τα εξωτερικά όρια της υποτιθέμενης τουρκικής υφαλοκρηπίδας συμπίπτουν με τα όρια του χάρτη Μπάιντεν ασφαλώς και δεν είναι συμπτωματικό, γιατί όπως προαναφέρθηκε ο χάρτης Μπάιντεν δημιουργήθηκε πιθανότατα αρχές του 2015 και συνέχισε να εμπλουτίζεται σύμφωνα με τις τούρκικες υποδείξεις μέχρι το 2017.    

Χάρτης-6: Ο χάρτης Μπάιντεν (Χάρτης-1) με αντιπαραβολή των παράνομων αδειοδοτήσεων της τουρκικής TPAO του 2009-2011-2012 (με κόκκινη σκίαση, από Χάρτη-5) και με τον τουρκικό χάρτη που κατέθεσε στον ΟΗΕ (Χάρτης-4, με κόκκινη γραμμή τα σημεία A,B,C,D,E,F,G). Πηγή: slpress.gr

Λίγους μήνες αργότερα, στις 13/07/2020, η τότε διευθύντρια του διπλωματικού γραφείου του πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη, Ελένη Σουρανή, και ο εκπρόσωπος της τουρκικής Προεδρίας Ιμπραήμ Καλίν, σε συνάντηση που είχαν υπό γερμανική επιδιαιτησία στο Βερολίνο (η οποία πραγματοποιήθηκε εν αγνοία του Έλληνα ΥΠΕΞ Ν. Δένδια κατά ομολογία του ιδίου), κατέληξε σε μυστική συμφωνία που αφορά τις θαλάσσιες ζώνες. Ο ίδιος ο Κ. Μητσοτάκης το ομολόγησε αργότερα σε συνέντευξη που παραχώρησε στον Γιάννη Πρετεντέρη (δημοσιεύτηκε 12/10/2020).

Στις 21/07/2020, σχεδόν μια εβδομάδα μετά τη μυστική συμφωνία του Βερολίνου, το Oruc Reis συνοδευόμενο από αρμάδα τουρκικών πολεμικών πλοίων, ξεκίνησε τις παράνομες έρευνές του εντός των ελληνικών θαλασσίων ζωνών (Χάρτης-7, σκίαση με διάφορα χρώματα ανατολικά της Ελληνοαιγυπτιακής οριοθέτησης ΑΟΖ), σε συγκεκριμένη επίμαχη περιοχή που αποκόπτει/παρεμβάλλεται στο κοινό θαλάσσιο σύνορο Ελλάδας-Κυπριακής Δημοκρατίας αλλά και στην όδευση του EastMed. 

Στις 06/08/2020 υπεγράφη η Ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία τμηματικής οριοθέτησης ΑΟΖ (Ν.4717/2020-ΦΕΚ 164/28.8.20) η οποία πήρε σάρκα και οστά ένα σχεδόν μήνα μετά την συμφωνία Καλίν-Σουρανή στο Βερολίνο και αφού το Oruc Reis ήδη όργωνε τις ελληνικές θαλάσσιες ζώνες ανατολικά του 28ου Μεσημβρινού. Δηλαδή, προηγήθηκε η μυστική συμφωνία Καλίν-Σουρανή, μετά ακολούθησαν οι παράνομες έρευνες του Oruc Reis, και εν συνεχεία υπογράφηκε η Ελληνοαιγυπτιακή οριοθέτηση. Είναι ξεκάθαρο ότι ο κοινός παρονομαστής της αλληλουχίας αυτών των γεγονότων, είναι το όριο του 28ου Μεσημβρινού που τέμνει την Ρόδο, όπως ακριβώς αποτυπώνεται και στον χάρτη Μπάιντεν (Χάρτης-7).

Στο ερώτημα, γιατί η Τουρκία περιορίστηκε με τις έρευνές της ανατολικά του 28ου Μεσημβρινού ενώ στον ΟΗΕ κατέθεσε (στις 18/03/2020) συντεταγμένες μέχρι τα ανοιχτά της Κρήτης (Χάρτης-4 και 6); Η απάντηση είναι ότι η γείτονα γνωρίζει πολύ καλά, όταν πηγαίνει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων (σσ. εν όψει της συνάντησης Καλίν-Σουρανή στο Βερολίνο στις 13/7/2020) να φορτώνει την ατζέντα των διεκδικήσεων. Το ότι ο 28ος Μεσημβρινός ήταν μέρος της συμφωνίας Καλίν-Σουρανή απλώς επιβεβαιώθηκε από την Ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία (Χάρτης-7) η οποία ακολούθησε. 

Χάρτης-7: Αντιπαραβολή στον Χάρτη-3 των παράνομων Navtex του Oruc Reis (σκίαση με διάφορα χρώματα).

Σημειώνεται παρενθετικά ότι η Ελληνοαιγυπτιακή οριοθέτηση για πολιτικούς λόγους δεν έλαβε υπόψη το ανατολικό όριο του χάρτη Μανιάτη (Χάρτης-7 και Χάρτης-4, πορτοκαλί κύκλος το Οικόπεδο 11) διότι η συμφωνία προέβλεπε την οριοθέτηση μεταξύ του 26ου και του 28ου Μεσημβρινού. Ως εκ τούτου, το ανατολικό όριο του χάρτη Μανιάτη (Χάρτης-7, Οικόπεδο 20 και 15 με γκρι/πράσινο καρό) αλληλοκαλύπτεται/τέμνεται από  το δυτικό όριο της Ελληνοαιγυπτιακής συμφωνίας (Χάρτης-7, σημείο «Ε» της Ελληνοαιγυπτιακής συμφωνίας). Αυτό δημιουργεί σημαντικό τεχνικό πρόβλημα το οποίο οφείλει να επιλυθεί, όπως εξηγήσαμε και παλαιότερα.  

Συνεχίζοντας με το χρονολόγιο, παραμονές Δεκαπενταύγουστου το 2020 και ενώσω το Oruc Reis όργωνε τις ελληνικές θαλάσσιες ζώνες, ο Ρ.Τ. Ερντογάν δήλωνε εκ νέου ότι: «Ο δρόμος της λύσης στην Ανατολική Μεσόγειο περνάει μέσα από τον διάλογο και τις διαπραγματεύσεις. Αν λειτουργήσουμε ευσυνείδητα και με λογική μπορεί να βρεθεί μία φόρμουλα σε μία λογική «Καζάν-Καζάν» (μία λύση από την οποία θα βγουν όλοι κερδισμένοι «win-win»), που θα προστατεύει τα δικαιώματα όλων των πλευρών».

Στις 30/11/2020, το υπουργείο Ενέργειας της Τουρκίας ανακοίνωσε ότι το Oruc Reis, ολοκλήρωσε μετά από 4,5 μήνες την αποστολή που άρχισε στις 21/07/2020 (ημερομηνία πρώτης παράνομης Navtex 0977/20). «Το πλοίο μας, το οποίο συνέλεξε 10.995 χλμ 2D σεισμικών δεδομένων, επέστρεψε στο λιμάνι της Αττάλειας», ανέφερε η ανακοίνωση. Με άλλα λόγια, η αποστολή του να αμφισβητήσει τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα δημιουργώντας ένα τετελεσμένο άνευ προηγουμένου, είχε εκτελεσθεί, ενώ οι Ελληνικές Ένοπλες δυνάμεις είχαν διαταχθεί σε ρόλο παρατηρητή από απόσταση. Αυτό το τετελεσμένο αφορά στον 28ο Μεσημβρινό, ανατολικά του οποίου οι θαλάσσιες ζώνες «χαρίζονται» από τον χάρτη Μπάιντεν -πιθανότατα και με την μυστική συμφωνία Καλίν-Σουρανή- στην Τουρκία, η οποία είχε ήδη διεκδικήσει την εν λόγω περιοχή με τον Χάρτη-5. Εάν τώρα αντιπαραβάλουμε τον Χάρτη-5 με τον Χάρτη-3 προκύπτει ο Χάρτης-8, ο οποίος αποκαλύπτει πέραν πάσης αμφιβολίας τί συμβαίνει στην Αν. Μεσόγειο. 

Χάρτης-8: Αντιπαραβολή του Χάρτη-5 στον Χάρτη-3.

Επειδή είναι προφανές ότι και η Αίγυπτος συμμετέχει στα «μαγειρέματα» για τον διαμοιρασμό της Αν. Μεσογείου, στις 03/03/2021, ο Τούρκος ΥΠΕΞ Μεβλούτ Τσαβούσογλου δήλωσε ότι «όταν η Αίγυπτος υπέγραψε συμφωνία με την Ελλάδα, σεβάστηκε τα νότια σύνορα της υφαλοκρηπίδας μας, δηλαδή ανατολικά της 28ου μεσημβρινού, που έχουμε δηλώσει στον ΟΗΕ. Τώρα δίχως να μπει στη δική μας υφαλοκρηπίδα, συνεχίζει τις σεισμικές έρευνες και την αδειοδότηση μέσα στη δική της υφαλοκρηπίδα και αυτό το βλέπουμε θετικά». Την ίδια δήλωσε επανέλαβε τρία χρόνια αργότερα (στις 18/03/2023), μετά την επιστροφή από το ταξίδι του στο Κάιρο, όπου συναντήθηκε με τον Αιγύπτιο ομόλογό του, Σάμεχ Σούκρι όταν είπε ότι «η αιγυπτιακή πλευρά, ακόμα και όταν οι σχέσεις μας ήταν ψυχρές, σεβάστηκε τα όρια της υφαλοκρηπίδας μας». 

Ο λόγος της δήλωσης γίνεται κατανοητός στον Χάρτη-4 (με κόκκινο κύκλο το Οικόπεδο 18) όπου φαίνεται ότι η Αίγυπτος, όταν προχώρησε τον Μάρτιο του 2021 σε προκήρυξη διαγωνισμού για τα βυθοτεμάχια στην ΑΟΖ της, ακολούθησε ανατολικά του 28ου Μεσημβρινού την χάραξη των ορίων της παράνομης υφαλοκρηπίδας που κατέθεσε η Τουρκία στον ΟΗΕ (τα οποία φυσικά συμπίπτουν με τον χάρτη Μπάιντεν όπως φαίνεται στον Χάρτη-6). Αυτό έγινε κατά παράβαση της Ελληνοαιγυπτιακής συμφωνίας, η οποία προβλέπει την από κοινού οριοθέτηση πέραν του 26ου και 28ου Μεσημβρινού, σύμφωνα με το Άρθρο 1 Παράγραφος “α” της συμφωνίας Ν.4717/2020-ΦΕΚ164/28.8.20. Στη συνέχεια βέβαια η Αίγυπτος, μετά από παρέμβαση του ΥΠΕΞ Ν. Δένδια, διόρθωσε το συγκεκριμένο βυθοτεμάχιο διακόπτοντάς το στον 28ο Μεσημβρινό, αλλά -όπως ήταν αναμενόμενο- η πρόθεσή της καταγράφηκε από τους Τούρκους. 

Θα ήταν παράληψη εάν δεν αναφερθούμε και στον EastMed, ο οποίος είναι πρόδηλο ότι λάμπει δια της απουσίας του (1 και 2) από τον χάρτη Μπάιντεν (Χάρτης-1). Το γνωστό αμερικανικό non-paper με πρωτεργάτη του τον Α. Χόκσταϊν, διέρρευσε τον Ιανουάριο του 2022 (εικάζεται ότι είχε διανεμηθεί τον Οκτώβριο-Νοέμβριο του 2021), είχε έντονο τουρκικό άρωμα (1, 2 και 3), και ήταν απλώς η επιβεβαίωση των όσων οι Αμερικανοί -με εξαίρεση τον π. ΥΠΕΞ Μ. Πομπέο- δήλωναν εις βάρος του αγωγού τα προηγούμενα χρόνια.

Ας έρθουμε όμως και στις αποκαλύψεις του Κωστή Χατζηκωστή (πολύπειρου εκδότη και καναλάρχη, ιδιοκτήτη του συγκροτήματος «Δίας» στην Κύπρο) στο βιβλίο του που κυκλοφόρησε υπό τον τίτλο «7 Προεδρικά Πορτραίτα». Εκεί (σελίδες 351-352) ο Ε/κ εκδότης μας μεταφέρει τον διάλογό του με τον απερχόμενο πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκο Αναστασιάδη στις 19/08/2021 :

«Κωστή, μου ανοίγεις το θέμα Μητσοτάκη. Είναι σοβαρό. [...] Ο Μητσοτάκης μου ανέφερε ότι μια από τις εισηγήσεις του για βελτίωση των σχέσεων Ελλάδος-Τουρκίας ήταν και η παράκαμψη της Κύπρου από την κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου από την Ανατολική Μεσόγειο προς την Ευρώπη και η κατεύθυνσή του προς την Τουρκία, και από εκεί προς την Ελλάδα και Ευρώπη. [...] Του έδειξα στον χάρτη ότι σε τέτοια περίπτωση γιατί να μην παρακάμψει και την Ελλάδα. Πέραν δε τούτου, εφόσον θα περάσει από τα χωρικά ύδατα της Κύπρου, τότε η Κυπριακή Δημοκρατία δικαιούται να ζητήσει ενοίκιο-αποζημιώσεις για τη χρήση του δικού της θαλάσσιου χώρου. Είναι συγκλονιστικό το πόσο εκτός πραγματικότητας κινείται ο Μητσοτάκης στα θέματα με την Τουρκία. Οι περίεργοι σύμβουλοί του, του υποβάλλουν ότι πρέπει να απομονώσει την Κύπρο από τις Ελλαδοτουρκικές διαφορές. Και πρέπει σε ό,τι πράττει η Τουρκία, και στην Κύπρο και στο Αιγαίο, η επίσημη Αθήνα να είναι κατευναστική. Να προσέχει ιδιαίτερα να μην εκνευρίζει τον Ερντογάν. Άσε, δεν θέλω να πω περισσότερα...».

Χάρτης-9: Αγωγός προς Αλεξανδρέττα. 

Η εισήγηση του Κ. Μητσοτάκη για αγωγό φυσικού αερίου (δεν είναι σαφές πότε τοποθετείται χρονικά, αλλά έγινε πριν τον Αύγουστο του 2021) που προτείνεται να ξεκινά από τα ισραηλινά κοιτάσματα και να διέρχεται από την ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας με όδευση βορειοανατολικά προς την Τουρκία, είναι αποτυπωμένος στον χάρτη Μπάιντεν (Χάρτης-9) όπως εξηγήσαμε σε προηγούμενο άρθρο μας (27/03/2023). Δηλαδή, ο Κ. Μητσοτάκης, εκτός του ότι επέτρεψε με τις ενέργειές του το Oruc Reis να γκριζάρει/αμφισβητήσει ανενόχλητο μια πολύ συγκεκριμένη περιοχή μείζονος σημασίας, πρότεινε και αγωγό φ/α που αποτελεί πάγια επιδίωξη των τούρκων, ανταγωνιστική στον EastMed -τον οποίο οι Αμερικάνοι έτσι κι αλλιώς δεν ήθελαν-. Και όλα αυτά «τυχαίνει» να εναρμονίζονται πλήρως με τον χάρτη Μπάιντεν...

Παράλληλα, σύμφωνα πάντα με το ίδιο δημοσίευμα, ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας Θάνος Ντόκος, προανήγγειλε έναν «μεγάλο συνεταιρισμό κρατών» κατά τα πρότυπα της συνεργασίας Κατάρ-Ιράν «που θα συνεκμεταλλευτεί τους ενεργειακούς πόρους της Μεσογείου», επιβεβαιώνοντας τον Αμερικανό υφυπουργό Εξωτερικών Τζέφρι Πάιατ, ο οποίος από τον Δεκέμβριο του 2022 δήλωνε ότι, «οι ΗΠΑ εστιάζουν στο πώς θα δημιουργήσουν μια εταιρική δυναμική για να αποφύγουμε τις διαμάχες που συνοδεύονται με ένα οικονομικό κόστος».

Ο δε Ιμπραήμ Καλίν στις 06/04/2023 ομολόγησε ότι Ελλάδα-Τουρκία βρίσκονται σε διαδικασία αναζήτησης διεξόδων (έχουν ήδη στήσει μηχανισμό εξομάλυνσης πριν από τον εγκέλαδο... είπε), ενώ ξεκαθάρισε ότι επιθυμία της Άγκυρας είναι να υπάρξει συνεννόηση χωρίς την ανάμειξη τρίτων -κατονομάζοντάς τους: Παρίσι, Βρυξέλλες και Ουάσιγκτον-, και αφού άφησε το Βερολίνο έξω από την λίστα του για προφανείς λόγους, δήλωσε με νόημα ότι: «[Πρέπει] να μπορούμε να βρίσκουμε λύσεις μόνοι μας. Το έχουμε κάνει στο παρελθόν, μπορούμε να το κάνουμε και σήμερα. Ο πρόεδρός μας έχει θέληση σε αυτό το θέμα. Θέληση έχει και ο κ. Μητσοτάκης. Το βλέπω αυτό». Την ίδια ημέρα -συντονισμένα- ο Ρ.Τ. Ερντογάν δήλωσε ότι: «Ελπίζω η πρόσφατη ατμόσφαιρα με την Ελλάδα στην Ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο θα αξιοποιηθεί ως ευκαιρία για την επίλυση των προβλημάτων».

Υπό το πρίσμα των ανωτέρω, θα ήταν υπερβολή εάν λέγαμε ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη κινήθηκε «γιαβάς-γιαβάς για λύση καζάν-καζάν», όπως και προηγούμενες; Η υφέρπουσα αίσθηση είναι ότι το σαθρό πολιτικό σύστημα έχει ήδη πάρει τις αποφάσεις του και ψάχνει τον τρόπο για να προετοιμάσει τον κυρίαρχο λαό για τις «Πρέσπες του Αιγαίου - Αν. Μεσογείου», όπως ο Νίκος Φίλης (νυν βουλευτής της αξιωματικής αντιπολίτευσης) πρότεινε σε συνέντευξή του τις 27/03/2023. Ίσως μάλιστα γι' αυτό να προωθείται η συγκυβέρνηση (ή κυβέρνηση τεχνοκρατών/εντολοδόχων μετά από παρατεταμένη ακυβερνησία) που θα επωμιστεί την διαφαινόμενη επονείδιστη εθνική ταπείνωση. 

Εδώ και καιρό το στενό οικογενειακό περιβάλλον του Κ. Μητσοτάκη καλλιεργεί την ιδέα της «συνεκμετάλλευσης», ενώ διαπιστώνεται ότι η Ελληνική πολιτική σκηνή βρίθει από διάφορους πρόθυμους, έτοιμους να θυσιάσουν το εθνικό συμφέρον στις επιταγές συγκεκριμένων κέντρων. Έτσι εξηγείται γιατί η Ελλάδα συνεχίζει να παραμένει «εκτός νυμφώνος της Ανατολικής Μεσογείου», παρότι από το 2010 μέχρι και σήμερα έχουν κυβερνήσει έξι (συν δύο υπηρεσιακοί) πρωθυπουργοί... 

Ακόμη αναρωτιόμαστε γιατί η αδελφή Κύπρος έχει αφεθεί στην τύχη της; Όταν για τις ελλαδικές πολιτικές ελίτ το ίδιο το Καστελόριζο «κείται μακράν», ποιά η τύχη της Μεγαλόνησου;

Πηγή: i-epikaira.blogspot.com