Η κίνηση του λαού μαζικά να προλάβει να αντικαταστήσει τις παλαιές ταυτότητες μπορεί να φαίνεται σε πρώτη ματιά ως ένας αξιέπαινος αγώνας για τη διατήρηση της ταυτότητας και της ιστορίας ενός έθνους.
Ωστόσο, η πολιτική και κοινωνική συζήτηση που προέκυψε από αυτήν την κίνηση έχει ξεφύγει από τον αρχικό στόχο της, προκαλώντας αντιφάσεις και δημιουργώντας την παγίδα της πρόωρης υποχρεωτικότητας.
Οι αφορμές που οδήγησαν τον λαό να αντιδράσει και να ζητήσει την επαναφορά των παλαιών ταυτοτήτων ήταν πολύπλοκες.
Πολλοί θεώρησαν την εναλλαγή ταυτοτήτων με τις υπάρχων παλαιού τύπου, ως έναν τρόπο να διατηρήσουν την ιδιοτικότητα τους που θεωρούν πως έχει παραβλέφθεί.
Ωστόσο, η κίνηση αυτή έχει σταδιακά εξελιχθεί προς κατευθύνσεις που δεν προβλέπονταν αρχικά.
Ένα από τα βασικά προβλήματα που προέκυψαν και αναγκαστικά η κυβέρνηση θα πρέπει να περάσει στην άμεση υποχρεωτικότητα, είναι η αύξηση του διχασμού στην κοινωνία.
Ορισμένοι πολιτικοί εκμεταλλεύονται την κίνηση αυτή για να προωθήσουν την αντίληψη της ανωτερότητας τους.
Αυτό έχει οδηγήσει σε εντάσεις σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, ενώ η πολιτική ανοχής και συνεργασίας έχει διακυβερνηθεί πίσω από τον προστατευτισμό.
Ένα από τα πιο ανησυχητικά αποτελέσματα της κίνησης αυτής είναι η επιβολή της υποχρεωτικότητας πολύ πιο νωρίς απ ότι αρχικά σχεδιαζόταν.
Η συζήτηση γύρω από το θέμα των ταυτοτήτων έχει προκαλέσει τόσο μεγάλο κύμα αντιδράσεων, που ορισμένες κυβερνήσεις είναι υποχρεωμένες να προχωρήσουν σε αποφάσεις επείγοντος χαρακτήρα.
Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μια ανεπιθύμητη υποχρεωτικότητα που δεν είναι προϊόν συνετής αρχικής σχεδιαστικής διαδικασίας, αλλά ανταποκρίνεται σε πίεση και αντιδράσεις που προέκυψαν τώρα.
Συνολικά, η κίνηση του λαού να επαναφέρει τις παλαιές ταυτότητες, έχει προκαλέσει στην πολιτική κοινωνία μια πολύπλοκη και ανησυχητική κατάσταση.
Αν κάποιος επιθυμεί να αποφύγει τη νέα ηλεκτρονική βιομετρική ταυτότητα, ο μοναδικός δρόμος που διατίθεται είναι η πλήρης απομόνωση από την κοινωνία.
Αυτό σημαίνει ότι ο ίδιος θα πρέπει να απομακρυνθεί από τις υπηρεσίες, την εκπαίδευση, την εργασία, τις υγειονομικές περίθαλψης και τη συμμετοχή στην κοινωνία γενικότερα. Θα αντιμετωπίσει περιορισμούς σε κάθε πτυχή της ζωής του.
Η ενθάρρυνση της διαλογικής συζήτησης και η αντιμετώπιση των διχασμών πρέπει να αποτελέσουν προτεραιότητα, ώστε να αποφευχθούν πιο αρνητικά αποτελέσματα και να διασφαλιστεί ότι οι αποφάσεις που λαμβάνονται εξυπηρετούν πραγματικά το καλό της κοινωνίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου