.jpg)
Ο Τάφος της Ολυμπιάδας, μητρός του Μ. Αλεξάνδρου, στον Κορινό Πιερίας – του Αθ. Μπίντα | ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
Στις ανασκαφές που έκανε ο...
Γάλλος αρχαιολόγος Leon Heuzey την δεκαετία του 1850 ανακάλυψε έναν περίφημο Μακεδονικό τάφο στην περιοχή του Κορινού και τον δημοσίευσε το 1876 στο βιβλίο του Mission Archelogique de Macedoine με σχέδια του αρχιτέκτονα Honore Daumet ο οποίος συμμετείχε στην αποστολή. Έκτοτε ο τάφος εγκαταλείφθηκε και με τον καιρό επιχωματώθηκε σε μεγάλο μέρος.Τα τελευταία χρόνια ο αρχαιολόγος Ματθαίος Μπέσιος τον ανέσκαψε εκ νέου και τον επιμελήθηκε για να γίνει επισκέψιμος (1997).
Πρόκειται για τον μεγαλύτερο Μακεδονικό τάφο που βρέθηκε μέχρι σήμερα. Έχει μήκος 22 μέτρα. Είναι ο μοναδικός τριθάλαμος Μακεδονικός τάφος και είναι προσβάσιμος από έναν πομπικό διάδρομο στην πρόσοψη του οποίου σώζονται τα θεμέλια ενός Τελεστηρίου. Πάνω από το ταφικό μνημείο υπάρχει μεγαλοπρεπής ευμεγέθης Τύμβος.
Τελευταία ο καθηγητής Αθανάσιος Μπίντας σε σχετική του έρευνα την οποία εκπόνησε βασιζόμενος σε μελέτη του Αμερικανού καθηγητή Charles Edson (Harvard Studies in Classical Philology, 1948) ταυτοποίησε τον τάφο με την τελευταία κατοικία της μητέρας του Μεγάλου Αλεξάνδρου, Ολυμπιάδος.
Ο καθηγητής Μπίντας στήριξε την άποψή του σε ιστορικές πηγές, στα κτερίσματα τα οποία ο Heuzey μετέφερε στο Μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι, και σε τρεις επιτύμβιες επιγραφές οι οποίες αναφέρονται στη βασιλική οικογένεια των Αιακιδών της Ηπείρου συγγενείς της Ολυμπιάδος. Η μια από τις τρεις μνημονεύει συγκεκριμένα τον Τύμβο της Ολυμπιάδος ο οποίος βρίσκεται απέναντι από τον τάφο του Νεοπτόλεμου. Τις επιτύμβιες αυτές επιγραφές δημοσίευσε πρώτος ο έφορος Μακεδονίας Γ.Π. Οικονόμου στο βιβλίο του «Επιγραφαί της Μακεδονίας, 1915». Καταλυτική ήταν η ερμηνεία αυτών των επιτύμβιων επιγραφών από τον Αυστριακό επιγραφολόγο καθηγητή Adolf Wilhelm.
Ο Αρχαίος ιστορικός Διόδωρος ο Σικελιώτης στο έργο του «Ιστορική Βιβλιοθήκη» καταγράφει λεπτομερώς το τέλος της Ολυμπιάδος στην Πύδνα την Άνοιξη του 316 π.Χ. Ο Κάσσανδρος αφού την δολοφόνησε κάτω από δραματικές συνθήκες την έθαψε μακριά από την Πύδνα προφανώς κοντά στα κτήματα των Αιακιδών στη περιοχή του σημερινού Κορινού σε τάφος άσημο, δηλαδή χωρίς σήμα αναγνωριστικό, λόγω του μίσους που έτρεφε για τον Μεγ. Αλέξανδρο και την οικογένειά του.
Μια γενιά αργότερα ο βασιλιάς της Ηπείρου ο Πύρρος, ανεψιός της Ολυμπιάδος ολοκλήρωσε το μνημείο της θείας του στη μορφή που έχει σήμερα, όταν κατέλαβε την Μακεδονία και έγινε βασιλιάς της το 288 π.Χ.
Είναι γνωστό πως η Ολυμπιάδα ήταν μυημένη στα Ορφικά, Βακχικά Μυστήρια, θεοποιήθηκε μετά τον θάνατό της και λατρεύτηκε ως θεά τους κατοπινούς αιώνες. Έτσι δικαιολογείται το Τελεστήριο μπροστά στην είσοδο του τάφους της. *
* Οι πληροφορίες προέρχονται από το βιβλίο του καθηγητή Αθανασίου Μπίντα «Ο Τάφος της Ολυμπιάδος – Η Αποκάλυψη».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου