Ένα σημαντικό πλήγμα είναι το σούπερ μάρκετ. Βασικά τρόφιμα, όπως ψωμί, γάλα, λάδι, ρύζι, όσπρια, κρέας και τυρί, έχουν ακριβύνει. Συχνά μάλιστα βλέπουμε μικρότερες συσκευασίες στην ίδια περίπου τιμή («συρρίκνωση προϊόντος»). Έτσι, το εβδομαδιαίο καλάθι γεμίζει δυσκολότερα και κοστίζει περισσότερο. Αν ένα ζευγάρι συνταξιούχων χρειαζόταν 60€ την εβδομάδα για τα βασικά, σήμερα μπορεί να χρειάζεται 80–90€, δηλαδή 320–360€ τον μήνα μόνο για φαγητό.
Επόμενο πλήγμα είναι οι λογαριασμοί: ρεύμα, νερό, θέρμανση, κοινόχρηστα, τηλέφωνο. Οι ρυθμιζόμενες χρεώσεις, τα πάγια και οι φόροι «φουσκώνουν» τα ποσά. Για έναν χαμηλοσυνταξιούχο, αύξηση 10–20€ στον μηνιαίο λογαριασμό ρεύματος δεν είναι «ψιλά»· είναι δύο–τρεις μέρες φαγητού. Σ’ αυτά προστίθεται η υγεία. Συμμετοχές σε φάρμακα, μη συνταγογραφούμενα σκευάσματα, αναλώσιμα, αλλά και περιστασιακές επισκέψεις σε γιατρούς ή εξετάσεις. Ακόμα και οι μετακινήσεις για τα απαραίτητα (ψώνια, ιατρικά ραντεβού, επίσκεψη σε συγγενείς) κοστίζουν περισσότερο.
Ένα απλό παράδειγμα δείχνει το μέγεθος της πίεσης: σε σύνταξη 700€, ενοίκιο/κοινόχρηστα και πάγιοι λογαριασμοί μπορεί να φτάνουν τα 250–300€. Απομένουν 400–450€. Με 80–90€ την εβδομάδα για σούπερ μάρκετ, χρειάζονται 320–360€ τον μήνα. Τα χρήματα σχεδόν εξαντλούνται πριν υπολογιστούν φάρμακα, μετακινήσεις, μικροεπισκευές, ρούχα ή ένα μικρό δώρο στα εγγόνια. Έτσι, γύρω στα μέσα του μήνα αρχίζει η στενότητα· στο τέλος, κυριαρχεί η αγωνία.
Η ακρίβεια δεν είναι μόνο αριθμοί. Είναι και η αβεβαιότητα για τον επόμενο λογαριασμό, για μια ξαφνική αύξηση σε βασικά προϊόντα ή για ένα απρόοπτο θέμα υγείας. Αυτό το συνεχές άγχος κουράζει και οδηγεί σε βιαστικές επιλογές: αγορές χωρίς σύγκριση τιμών και δισταγμό στο να ζητηθεί βοήθεια.
Ως Σωματείο «Κέντρο Μελέτης Προβλημάτων και Αλληλεγγύης της 3ης Ηλικίας / ΠΝΟΗ ΖΩΗΣ» προτείνουμε άμεσα, πρακτικά βήματα που μπορούν να στηρίξουν τον προϋπολογισμό, χωρίς να λύνουν από μόνα τους το πρόβλημα:
● Σχεδιασμός αγορών με λίστα και σύγκριση τιμών ανά μονάδα (τιμή/κιλό ή λίτρο).
● Προτίμηση σε απλά, θρεπτικά τρόφιμα (όσπρια, λαχανικά εποχής) και αποφυγή έτοιμων, ακριβών προϊόντων.
● Ενημέρωση και ένταξη, όπου είναι εφικτό, σε κοινωνικά τιμολόγια (ρεύμα/νερό), εκπτώσεις μετακίνησης, δημοτικά προγράμματα στήριξης.
● Κοινές ομαδικές αγορές με συλλογικότητες,γείτονες ή συγγενείς για καλύτερες τιμές.
Ωστόσο, η ουσία είναι ξεκάθαρη. ‘Οταν οι τιμές ανεβαίνουν και οι συντάξεις μένουν στάσιμες ή αυξάνονται λιγότερο από την ακρίβεια, οι συνταξιούχοι χάνουν πραγματικό εισόδημα. Αυτό σημαίνει λιγότερη αξιοπρέπεια και περισσότερη ανασφάλεια. Η πολιτεία, η αγορά και η κοινωνία οφείλουν να δουν πέρα από τα ποσοστά και να αναγνωρίσουν την καθημερινότητα ανθρώπων που δούλεψαν μια ζωή.
Καλούμε για στοχευμένα μέτρα στήριξης των χαμηλοσυνταξιούχων, ουσιαστικό έλεγχο τιμών και παρεμβάσεις κατά της «συρρίκνωσης» συσκευασιών, καθώς και ενίσχυση των κοινωνικών τιμολογίων και των υπηρεσιών φροντίδας.
Η αξιοπρεπής τρίτη ηλικία δεν είναι πολυτέλεια, είναι δικαίωμα. Η μέριμνα για τους χαμηλοσυνταξιούχους είναι δείκτης σεβασμού μιας κοινωνίας που θέλει να λέγεται δίκαιη.
|


Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου