Στη περίπτωση της Λιβύης και της επιχείρησης φιάσκο με τους 5 νεκρούς, οι στρατιωτικοί με θάρρος είπαν αλήθειες στις καταθέσεις τους. Όχι όλοι, αλλά οι περισσότεροι απ’ αυτούς. Γαλουχημένοι με το αίσθημα του καθήκοντος πιθανόν και να πίστεψαν ότι «οι παραπάνω» αλλά και οι θεσμοί αυτού του κράτους θα έκαναν τη δουλειά τους και κάποιοι θα πλήρωναν για το έγκλημα της Λιβύης. Γιατί όπως αποδεικνύεται , περί εγκλήματος πρόκειται…
Ελπίδες φρούδες… Το σοκ όσων ακολούθησαν το δράμα της Λιβύης ήταν ίσως πολύ μεγαλύτερο. Και για τους συγγενείς των νεκρών αλλά και για τους τραυματίες στρατιωτικούς που είδαν τη ζωή τους να αλλάζει σε μια στιγμή. Καμία λογοδοσία, από κανέναν, αντιθέτως επιβράβευση σε όσους είχαν την ευθύνη να μειώσουν αν όχι να εκμηδενίσουν τον κίνδυνο να πάει κάτι στραβά στην αποστολή της Λιβύης!
Κι έτσι φθάσαμε να ακούμε στο στούντιο του militaire channel, στρατιωτικούς να λένε τα ασύλληπτα, τα απίστευτα , τα αδιανόητα για το πως τους έστειλαν στη Λιβύη και πως τους αντιμετώπισαν όταν γύριαν από την αποστολή.
Σχέδιο ανύπαρκτο! Ανίχνευση της περιοχής καμία! Επαφές με τους φύλαρχους που ήλεγχαν την περιοχή; Ούτε που το σκέφθηκαν! Έφθασαν στο αδιανόητο να στείλουν τους στρατιωτικούς μας ΑΟΠΛΟΥΣ σε εμπόλεμη περιοχή κι όταν εκείνοι ρώτησαν πως θα αντιμετωπίσουν πιθανές δυσάρεστες καταστάσεις τους απάντησαν ότι «θα βρείτε τον τρόπο»!
Διαταγή δεν υπήρχε κι όπως καταγγέλουν γράφτηκε μία εκ των υστέρων!
Κι όταν γύρισαν αντιμετώπισαν απαξίωση και αδιαφορία. Και οι ίδιοι αλλά και οι συγγενείς των νεκρών, οι οποίοι «τιμούνται» στα κρυφά, γιατί το θέμα της Λιβύης δεν πρέπει να ακούγεται πουθενά! «Είναι σαν να μην έχει γίνει ποτέ η Λιβύη», έχει ακουστεί να λέει παράγων του ΓΕΕΘΑ.
Το θέμα έχει αποκλειστεί από τα Μέσα Ενημέρωσης, αν κι έχει όλα τα στοιχεία που προκαλούν εύλογο δημοσιογραφικό ενδιαφέρον . Η μητέρα της Εύης Ανδρεαδάκη έχει πει στο militaire channel ,ότι μεγάλο κανάλι που είχε ετοιμάσει βίντεο για την υπόθεση της Λιβύης, έκανε πίσω, προφανώς μετά από παρέμβαση. Το βίντεο δεν μεταδόθηκε ποτέ.
Οι στρατιωτικοί που μίλησαν στο militaire channel δεν είχαν πραγματικά καμία διάθεση να «μπλέξουν» με δημοσιογράφους και κανάλια. Μίλησαν από ανάγκη . Μίλησαν επειδή τους πνίγει το δίκιο κι επειδή όπως λένε, αν δεν διορθωθεί η κατάσταση τότε θα ξαναζήσουμε ίδια δραματικά γεγονότα. Γι’ αυτό το έκαναν. Και για να δικαιωθούν οι νεκροί συνάδελφοί τους….
Όμως εδώ είναι Ελλάδα! Η Ελλάδα της μεγάλης παρακμής.
Γι’ αυτό ο κ. Δένδιας θα συνεχίσει να δίνει τον αγώνα του για να διαδεχτεί τον κ. Μητσοτάκη. Ο οποίος αν και είχε διαβεβαιώσει τους συγγενείς των θυμάτων της Λιβύης ότι …θα ερευνήσει την υπόθεση, είναι βέβαιο ότι απλά θα την χρησιμοποιήσει μόνο για να κόψει τα φτερά του δελφίνου του και για κανέναν άλλο λόγο!
Στην Ελλάδα της παρακμής τα κόμματα της αντιπολίτευσης θα συνεχίσουν μακάρια να αντιμετωπίζουν τέτοια σοβαρά ζητήματα, το πολύ ,πολύ με κάποιες ανακοινώσεις, αντί να υποχρεώσουν τον πρωθυπουργό να έρθει στη Βουλή και να δώσει εξηγήσεις για το τι έχει συμβεί και τι προτίθεται να κάνει για τις ευθύνες που έχουν προκύψει.
Στην Ελλάδα της μεγάλης παρακμής η Δικαιοσύνη θα συνεχίσει να αρχειοθετεί τις δύσκολες για την κυβέρνηση υποθέσεις, ακόμη κι όταν υπάρχουν καταθέσεις-φωτιά από στρατιωτικούς που μιλάνε με ονόματα για ποιοι και γιατί έφταιξαν.
Στην Ελλάδα της μεγάλης παρακμής ο άνθρωπος που αποχαιρέτησε την αποστολή λέγοντας ότι «δεν ξέρουμε που πάμε και γιατί πάμε» θα συνεχίσει να είναι Α/ΓΕΕΘΑ, διεκδικώντας όπως λένε οι πληροφορίες και τρίτο χρόνο θητείας! Υποθέτουμε ότι ο κ, Χούπης από χθες δεν θα ασχολείται με όσα είπαν τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων στο militaire channel , αλλά με το πως θα μάθει ποια ήταν αυτά τα στελέχη.
Στην Ελλάδα της παρακμής, ευτυχώς υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που βάζουν το εμείς πάνω από το εγώ και συνεχίζουν να παλεύουν ακόμη κι όλα είναι εναντίον τους. Ακόμη κι όταν γνωρίζουν ότι οι πιθανότητες δικαίωσης είναι μηδαμινές. Σ’ αυτούς ανήκουν οι στρατιωτικοί που είχαμε την τιμή να φιλοξενήσαμε στο militaire channel. Κι όσο υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι , υπάρχει και ελπίδα.
Έγκλημα στη Λιβύη: Για πρώτη φορά στρατιωτικοί που ήταν εκεί μιλούν και αποκαλύπτουν τα πάντα!
Για πρώτη φορά , στρατιωτικοί που συμμετείχαν στην αποστολή φιάσκο της Λιβύης με τους 5 νεκρούς, σπάνε τη σιωπή τους. Μιλούν στο militaire channel και αποκαλύπτουν όλα όσα προηγήθκαν της αποστολής. Τη προχειρότητα , την επιπολαιότητα, την έλλειψη σχεδίασης της αποστολής, τον πλήρη ερασιτεχνισμό. Όλα αυτά που μετέτρεψαν την αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας στη Λιβύη σε παγίδα θανάτου για τους Έλληνες στρατιωτικούς ,αλλά και για δύο αδέλφια , Έλληνες πολίτες που ζούσαν στη Λιβύη.Οι στρατιωτικοί που μιλούν στο militaire channel είναι καταιγιστικοί αλλά και απολύτως ψύχραιμοι.
Απαντούν σε ερωτήματα στα οποία ουδείς από την κυβέρνηση , το ΥΠΕΘΑ και το ΓΕΕΘΑ έχει απαντήσει. Γιατί στείλαμε τους στρατιωτικούς μας άοπλους στην εμπόλεμη Λιβύη;
Τι απαντούσαν από τα ηγετικά κλιμάκια ,στους στρατιωτικούς που ρωτούσαν όπως ήταν λογικό λεπτομέρειες για το που θα πάνε στη Λιβύη και τι ακριβώς θα κάνουν;
Τελικά υπήρχε οποιαδήποτε διαταγή γι’ αυτή την αποστολή ή μήπως η διαταγή προέκυψε, μόλις έγινε γνωστό ότι έχουμε νεκρούς και τραυματίες στη Λιβύη; Οι στρατιωτικοί που μιλούν, απαντούν και όσα λένε είναι συγκλονιστικά.
Γιατί άλλαξε αεροδρόμιο προσγείωσης το C-130, κάτι που μπορεί να έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην τραγική εξέλιξη των γεγονότων;
Το ερώτημα που όλοι σιγοψιθυρίζουν: ήταν σίγουρα ένα απλό τροχαίο; Και σ’ αυτό απαντούν οι στρατιωτικοί που μίλησαν στο militaire channel, παραθέτοντας στοιχεία που προβληματίζουν.
Πως αντιμετώπισε η κυβέρνηση τους συγγενείς των νεκρών και τους τραυματίες. Όλοι όσοι μίλησαν χρησιμοποιούν την ίδια λέξη: απαξίωση. Η δεύτερη λέξη που βγαίνει από τα χείλη όλων είναι η συγκάλυψη. Τα όσα λένε είναι αποκαλυπτικά και εξοργιστικά! Και για τη συγκάλυψη και για την απαξίωση. Και τα δύο μαζί προκαλούν αυτό που περιγράφει ένας από τους στρατιωτικούς στο τέλος της συνέντευξης:
«Υπάρχει ένα αίσθημα προδοσίας. Υπάρχει αυτό το αίσθημα ,γιατί όλοι μπήκαμε με κάποιες αρχές σε αυτό το επικίνδυνο επάγγελμα, θέλοντας να προσφέρουμε. Ταυτόχρονα πιστεύαμε ότι αν μας συμβεί κάτι, κάποιοι άλλοι θα υποστηρίξουν τις οικογένειες μας. Η προδοσία είναι το λιγότερο το οποίο νιώθουμε. Δεν υπάρχει πια εμπιστοσύνη και όταν δεν υπάρχει εμπιστοσύνη προς τα πάνω, δεν υπάρχει τίποτα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου