Η Ευαγγελία Χαντάβα, λίγο πριν αναχωρήσει για την Ιταλία μιλάει και φωτογραφίζεται στο gazzetta.gr! Αναφέρει όσα αφήνει πίσω και δηλώνει αποφασισμένη να μείνει για πολλά χρόνια στην… ξενιτιά.
Παρότι είναι μόλις 21 ετών, έχει ήδη καταφέρει να κάνει τρεις μεγάλες αλλαγές στην ζωή της και πλέον βρίσκεται μπροστά στην τέταρτη και μεγαλύτερη. Έχει αφήσει τα Γρεβενά στα 15 της μόλις χρόνια για να πάει στην Θεσσαλονίκη και τον Ηρακλή. Έχει αφήσει την συμπρωτεύουσα στα 19 της για να κατέβει στην Αθήνα (Πειραιά για την ακρίβεια) και τον Ολυμπιακό και πλέον αφήνει και την πρωτεύουσα για την Ιταλία και την Τέρα Βερντιάνε.
Όλες αυτές οι αλλαγές έχουν ένα κοινό παρανομαστή. Την αγάπη της για το βόλεϊ, ένα άθλημα που λατρεύει και στο οποίο θέλει να πετύχει. Ήδη άλλωστε έχει πετύχει πολλά, τόσα που άλλες αθλήτριες στην χώρα μας σε αυτή την ηλικία δεν τα έχουν καν ονειρευτεί και δείχνει ικανή για ακόμα περισσότερα.
Φυσικά αναφερόμαστε στην Ευαγγελία Χαντάβα, μια παίκτρια που εντυπωσιάζει τόσο εντός αγωνιστικού χώρου με τις επιδόσεις
της στο παρκέ, όσο και εκτός με την ομορφιά της.
Η 21χρονη ακραία πήρε μία ακόμα σημαντική απόφαση για την καριέρα της, αφήνοντας τον Ολυμπιακό για την Α2 Ιταλίας, αλλά έτσι και αλλιώς έχει μάθει παρότι μικρή, να παίρνει σημαντικές αποφάσεις. Δίπλα της πάντα η οικογένειά της που της συμπαραστέκεται και την βοηθάει σε κάθε της βήμα, κάτι που σίγουρα θα κάνει και με αυτό.
Το Σάββατο η Χαντάβα αναχωρεί για το νέο της σπίτι και το gazzetta.gr μίλησε μαζί της για τους στόχους που έχει, το τι περιμένει στη νέα αυτή περιπέτεια της καριέρας της, τα όσα προβλήματα πέρασε πέρσι, αλλά και τα πρώτα της χρόνια στο άθλημα. Το ραντεβού δόθηκε στο φιλόξενο «Ακάνθους», με τα βλέμματα των λουόμενων να μην ξεκολλούν από την όμορφη Γρεβενιώτισα.
«Όνειρο να παίξω στο εξωτερικό»
Εύα μετά από Ηρακλή και Ολυμπιακό φεύγεις από την Ελλάδα για το εξωτερικό και την Ιταλία. Πόσο εύκολη ή δύσκολη ήταν η απόφαση αυτή;
«Δεν μπορείς να την πεις ούτε εύκολη, ούτε και δύσκολη. Η αλήθεια είναι πως από πολύ μικρή είχα όνειρο να παίξω στο εξωτερικό και το είχα ψάξει και από πέρσι. Στην Ελλάδα τα πράγματα χειροτερεύουν και υπάρχουν πολλά και σοβαρά προβλήματα. Από την άλλη εγώ έχω ρισκάρει στην ζωή μου και έχω αφήσει πολλά πράγματα για το βόλεϊ και θα ήθελα κάποια στιγμή όλο αυτό να έχει αντίκρισμα. Και το μεγαλύτερο αντίκρισμα θα είναι στο εξωτερικό».
Φέτος όμως κατέκτησες και τον πρώτο σου τίτλο, το Κύπελλο με τον Ολυμπιακό. Όταν ήρθε αυτή η κούπα, σκέφτηκες να αναβάλεις την… ξενιτιά;
«Η αλήθεια είναι πως μετά την κατάκτηση του Κυπέλλου ο κόσμος του Ολυμπιακού αγκάλιασε την ομάδα και δεν κρύβω πως σκέφτηκα να μείνω, παρά τα προβλήματα. Από την στιγμή όμως που ήρθε μια πρόταση από μια τέτοια χώρα, δεν θα μπορούσα να πω όχι. Μπορεί η ομάδα να είναι στην Α2, ωστόσο το πρωτάθλημα είναι πολύ ανταγωνιστικό και πιστεύω πως αυτή η εμπειρία θα με βοηθήσει και εμένα να βελτιωθώ ακόμα περισσότερο».
«Δεν είχαμε νερό και ρεύμα»
Συνεχίζοντας με τα του Ολυμπιακού. Πως έζησες φέτος τα προβλήματα που υπήρξαν στην ομάδα;
«Τι να πω? Τα πράγματα ήταν τραγικά. Φτάσαμε στο σημείο να μην έχουμε νερό και ρεύμα στο σπίτι. Πραγματικά δεν θα ήθελα να ξαναπεράσω κάτι ανάλογο και δεν θέλω κανένας αθλητής να το περάσει. Είναι λογικό με τέτοια προβλήματα να μην είσαι συγκεντρωμένος στην δουλειά σου. Όσο για το Κύπελλο, το πήραμε γιατί το θέλαμε εμείς πολύ και ήταν μια επιβράβευση των όσων περάσαμε όλη την χρονιά».
Προσωπικά τι σου έδωσε δύναμη να συνεχίζεις να παλεύεις παρότι οι συνθήκες ήταν τραγικές;
«Το έκανα όχι μόνο για εμένα, αλλά και για τις συμπαίκτριές μου, με τις οποίες περνούσαμε τα ίδια προβλήματα. Έμεινα και το πάλεψα γιατί ήθελα να κάνω κάτι, να κερδίσω έναν τίτλο με αυτή την ομάδα».
«Τεράστια η συμβολή του Νικολάκη»
Ποια είναι η συμβολή του Γιάννη Νικολάκη σε αυτή την επιτυχία του Ολυμπιακού;
«Πραγματικά έκανε ότι περνούσε από το χέρι του για να κρατήσει την ομάδα δεμένη και να μας κάνει ακόμα και να ερχόμαστε στην προπόνηση, κάτι που πίστεψέ με δεν ήταν τόσο εύκολο όσο ακούγεται. Έχει συμβάλει τα μέγιστα και ότι έκανε είναι ένα μεγάλο κατόρθωμα και θέλω να του πω ένα μεγάλο ευχαριστώ τόσο στον ίδιο όσο και στους συνεργάτες του για όσα πετύχαμε».
Αφήνοντας τα του Ολυμπιακού, ας γυρίσουμε πίσω τον χρόνο. Όταν ξεκίνησες το βόλεϊ, πίστευες ότι μπορεί να φτάσεις σε λίγα χρόνια να φεύγεις για το εξωτερικό ή απλά ασχολήθηκες με το άθλημα μόνο και μόνο για να ασχοληθείς;
«Δεν σου κρύβω πως ξεκίνησα το άθλημα βλέποντάς το καθαρά σαν παιχνίδι. Ήμουν στα Γρεβενά, σε μια μικρή πόλη και θεωρούμουν από τις ψηλές και έτσι έκανα βόλεϊ για να το κάνω. Ο πατέρας μου πίστεψε σε εμένα και ότι μπορούσα να πετύχω κάτι καλό και έκανε και εμένα να πιστέψω στον εαυτό μου. Με έκανε να μου αρέσει αυτό το άθλημα και μετά κατάλαβα πως το βόλεϊ είναι η ζωή μου».
Μετά ήρθε η πρόταση από τον Ηρακλή. Την αποδέχτηκες με ευκολία, γιατί και μικρή ήσουν και θα έπρεπε να φύγεις από την οικογένειά σου.
«Ήμουν μόλις 15 χρονών όταν μου έκαναν την πρόταση και η αλήθεια είναι πως είχα καταχαρεί. Ήταν δύσκολο να φύγω από το σπίτι, ωστόσο με πήρε ο πατέρας μου και πήγαμε Θεσσαλονίκη. Μείναμε έναν χρόνο μαζί και στην συνέχεια ήρθε και η υπόλοιπη οικογένεια. Έτσι έμεινα στον Ηρακλή τέσσερα χρόνια».
«Σαν δεύτερη οικογένεια ο Ηρακλής»
Τι είναι για εσένα ο Ηρακλής;
«Οι άνθρωποι του Ηρακλή με αγκάλιασαν και έδειξαν πως πίστεψαν σε εμένα. Πραγματικά τον Ηρακλή τον είχα σαν δεύτερη οικογένειά μου. Του ευχαριστώ όλους για την βοήθεια τους και την στήριξή τους».
Μετά ήρθε η πρόταση από τον Ολυμπιακό…
«Αρχικά θέλω να ξεκαθαρίσω πως όταν φεύγω από μία ομάδα δεν πάει να πει πως έχω πρόβλημα με αυτή. Απλά ήθελα να κάνω ένα ακόμα βήμα στην καριέρα μου. Μετά τον Ηρακλή πήγα στον Ολυμπιακό, μια ομάδα που είχε μεγαλύτερες απαιτήσεις και ήθελα έτσι να δοκιμάσω τον εαυτό μου. Η οικογένειά μου ήταν μαζί μου, όπως σε κάθε απόφαση που παίρνω. Μου είπαν να πάω και να δοκιμάσω τον εαυτό μου γιατί πίστευαν σε εμένα, λέγοντάς μου ότι θα τα καταφέρω. Γι’ αυτό άλλωστε και πήγα».
«Η οικογένειά μου είναι το παν»
Μιλάς συνεχώς για την οικογένειά σου. Πόσο σε έχει βοηθήσει και τι σημαίνει για εσένα;
«Η αλήθεια είναι πως παίζει πολύ σημαντικό ρόλο. Όποια κίνηση και να κάνω παίρνω την συμβουλή τους γιατί πιστεύω πως είναι οι μόνοι που θέλουν το καλό μου και πως κάθε τους συμβουλή είναι σωστή».
Ήδη μετά την αποχώρησή σου και από την Αθήνα, αποχαιρετάς τρεις πόλεις. Τι σου έχει λείψει από την κάθε μία;
Γρεβενά: «Οι δικοί μου άνθρωποι, οι παιδικοί φίλοι και η ηρεμία».
Θεσσαλονίκη: «Εκεί έχω ζήσει τα νεανικά μου χρόνια και θα μου λείψουν οι παρέες που έχω κάνει και οι άνθρωποι από τον Ηρακλή. Έχω βέβαια κρατήσει επαφές με την πρώην ομάδα μου και κυρίως με την Αριστέα (Γιακούμπ) με την οποία μιλάμε συχνά».
Αθήνα: «Από όλες τις πόλεις η Αθήνα μου αρέσει περισσότερο. Θα μπορούσα να ζήσω πολλά χρόνια εδώ. Θα μου λείψουν πάρα πολλά. Οι παρέες ο Ολυμπιακός και ο κόσμος του, πολλά πραγματικά».
«Να κερδίσω το στοίχημα»
Και πάμε τώρα στην Ιταλία και τη νέα σου ομάδα. Ποιοι είναι οι στόχοι σου στο νέο σταθμό της καριέρας σου;
«Αυτό που έχω στο μυαλό μου είναι πως παρότι η ομάδα παίζει Α2 θα υπάρχει μεγάλη οργάνωση. Το γυναικείο βόλεϊ στην Ιταλία είναι πολύ ψηλά. Εγώ θέλω να δουλέψω σε ανταγωνιστικό επίπεδο. Φυσικά και ξέρω ότι δεν θα τα βρω όλα μέλι-γάλα. Όμως είμαι προετοιμασμένη γι’ αυτό. Είναι ένα στοίχημα με τον εαυτό μου που θέλω όσο τίποτα άλλο να το κερδίσω και επειδή πιστεύω σε εμένα πιστεύω πως θα τα καταφέρω».
Τι θέλεις να καταφέρεις;
«Να ανταπεξέλθω στις απαιτήσεις, που πίστεψέ με είναι πολύ υψηλές και να δώσω τον καλύτερο εαυτό μου για να πάω όσο καλύτερα γίνεται προκειμένου κάθε χρόνο να βάζω ψηλότερα τον πήχη».
«Να μείνω πολλά χρόνια στο εξωτερικό»
Όταν λες ψηλότερα τον πήχη εννοείς πως στόχος σου είναι να μείνεις για πολλά χρόνια στο εξωτερικό ή φεύγεις όπως οι περισσότεροι έλληνες παίκτες για ένα χρόνο και μετά βλέπουμε;
«Πιστεύω πως το πιο δύσκολο ήταν να φύγω από την Ελλάδα. Θεωρώ ότι πλέον θα είναι πιο εύκολο να μείνω, αρκεί φυσικά να παλέψω και να προσπαθήσω όσο μπορώ. Στόχος μου είναι να μείνω πολλά χρόνια στο εξωτερικό. Δεν πάω μόνο για μια χρονιά και μετά να γυρίσω γιατί αυτό θα είναι άσχημο για την καριέρα μου. Το ιδανικό θα ήταν να πετύχω αυτά που θέλω στο εξωτερικό και μετά να έρθω στην Ελλάδα για να συνεχίσω, αλλά αφού πρώτα έχω πραγματοποιήσει τα όνειρά μου».
Πως βλέπεις το άθλημα στην χώρα μας;
«Η αλήθεια είναι πως με τα οικονομικά προβλήματα που υπάρχουν συνολικά στην χώρα, το επίπεδο θα πέσει κατά πολύ. Άλλωστε και την χρονιά που μας πέρασε η διαφορά των τεσσάρων πρώτων ομάδων με τις υπόλοιπες ήταν πολύ μεγάλη. Δεν υπήρξε ανταγωνιστικότητα, κάτι λυπηρό και φοβάμαι πως φέτος θα είναι ακόμα χειρότερα».
Η Εθνική μπορεί να καταφέρει πράγματα;
«Μπορεί να χρειαζόμαστε πολύ δουλειά ακόμα, κάτι που φάνηκε και στα ματς του Ευρωπαϊκού Λιγκ, ωστόσο πιστεύω πως μπορεί να πάνε καλά τα πράγματα. Η ομάδα τώρα δένεται και χρειάζεται υπομονή και δουλειά για να πάνε όλα καλά. Ο κόουτς μπορεί να βοηθήσει και έχει να δώσει πολλά στην ομάδα. Εύχομαι πως θα υπάρξει κάτι καλό στο προσεχές μέλλον».
Κλείνοντας πως περιμένεις την ζωή σου στην Ιταλία;
«Η πόλη είναι σχετική μικρή. Είναι μια πιο κλειστή κοινωνία, αλλά έτσι και αλλιώς πάω για έναν συγκεκριμένο στόχο και θέλω να τον πετύχω. Οι συνθήκες θα με βοηθήσουν να είμαι συγκεντρωμένη σε ότι κάνω και πιστεύω πως θα τα καταφέρω. Πάντως η Ιταλία πάντα μου άρεσε και εύχομαι να μείνω πολλά χρόνια σε αυτή την χώρα».
Ευχαριστούμε το «Ακάνθους» για την φιλοξενία του.
Photo Gallery
Δείτε περισσότερα θέματα
Παρότι είναι μόλις 21 ετών, έχει ήδη καταφέρει να κάνει τρεις μεγάλες αλλαγές στην ζωή της και πλέον βρίσκεται μπροστά στην τέταρτη και μεγαλύτερη. Έχει αφήσει τα Γρεβενά στα 15 της μόλις χρόνια για να πάει στην Θεσσαλονίκη και τον Ηρακλή. Έχει αφήσει την συμπρωτεύουσα στα 19 της για να κατέβει στην Αθήνα (Πειραιά για την ακρίβεια) και τον Ολυμπιακό και πλέον αφήνει και την πρωτεύουσα για την Ιταλία και την Τέρα Βερντιάνε.
Όλες αυτές οι αλλαγές έχουν ένα κοινό παρανομαστή. Την αγάπη της για το βόλεϊ, ένα άθλημα που λατρεύει και στο οποίο θέλει να πετύχει. Ήδη άλλωστε έχει πετύχει πολλά, τόσα που άλλες αθλήτριες στην χώρα μας σε αυτή την ηλικία δεν τα έχουν καν ονειρευτεί και δείχνει ικανή για ακόμα περισσότερα.
Φυσικά αναφερόμαστε στην Ευαγγελία Χαντάβα, μια παίκτρια που εντυπωσιάζει τόσο εντός αγωνιστικού χώρου με τις επιδόσεις
της στο παρκέ, όσο και εκτός με την ομορφιά της.
Η 21χρονη ακραία πήρε μία ακόμα σημαντική απόφαση για την καριέρα της, αφήνοντας τον Ολυμπιακό για την Α2 Ιταλίας, αλλά έτσι και αλλιώς έχει μάθει παρότι μικρή, να παίρνει σημαντικές αποφάσεις. Δίπλα της πάντα η οικογένειά της που της συμπαραστέκεται και την βοηθάει σε κάθε της βήμα, κάτι που σίγουρα θα κάνει και με αυτό.
Το Σάββατο η Χαντάβα αναχωρεί για το νέο της σπίτι και το gazzetta.gr μίλησε μαζί της για τους στόχους που έχει, το τι περιμένει στη νέα αυτή περιπέτεια της καριέρας της, τα όσα προβλήματα πέρασε πέρσι, αλλά και τα πρώτα της χρόνια στο άθλημα. Το ραντεβού δόθηκε στο φιλόξενο «Ακάνθους», με τα βλέμματα των λουόμενων να μην ξεκολλούν από την όμορφη Γρεβενιώτισα.
«Όνειρο να παίξω στο εξωτερικό»
Εύα μετά από Ηρακλή και Ολυμπιακό φεύγεις από την Ελλάδα για το εξωτερικό και την Ιταλία. Πόσο εύκολη ή δύσκολη ήταν η απόφαση αυτή;
«Δεν μπορείς να την πεις ούτε εύκολη, ούτε και δύσκολη. Η αλήθεια είναι πως από πολύ μικρή είχα όνειρο να παίξω στο εξωτερικό και το είχα ψάξει και από πέρσι. Στην Ελλάδα τα πράγματα χειροτερεύουν και υπάρχουν πολλά και σοβαρά προβλήματα. Από την άλλη εγώ έχω ρισκάρει στην ζωή μου και έχω αφήσει πολλά πράγματα για το βόλεϊ και θα ήθελα κάποια στιγμή όλο αυτό να έχει αντίκρισμα. Και το μεγαλύτερο αντίκρισμα θα είναι στο εξωτερικό».
Φέτος όμως κατέκτησες και τον πρώτο σου τίτλο, το Κύπελλο με τον Ολυμπιακό. Όταν ήρθε αυτή η κούπα, σκέφτηκες να αναβάλεις την… ξενιτιά;
«Η αλήθεια είναι πως μετά την κατάκτηση του Κυπέλλου ο κόσμος του Ολυμπιακού αγκάλιασε την ομάδα και δεν κρύβω πως σκέφτηκα να μείνω, παρά τα προβλήματα. Από την στιγμή όμως που ήρθε μια πρόταση από μια τέτοια χώρα, δεν θα μπορούσα να πω όχι. Μπορεί η ομάδα να είναι στην Α2, ωστόσο το πρωτάθλημα είναι πολύ ανταγωνιστικό και πιστεύω πως αυτή η εμπειρία θα με βοηθήσει και εμένα να βελτιωθώ ακόμα περισσότερο».
«Δεν είχαμε νερό και ρεύμα»
Συνεχίζοντας με τα του Ολυμπιακού. Πως έζησες φέτος τα προβλήματα που υπήρξαν στην ομάδα;
«Τι να πω? Τα πράγματα ήταν τραγικά. Φτάσαμε στο σημείο να μην έχουμε νερό και ρεύμα στο σπίτι. Πραγματικά δεν θα ήθελα να ξαναπεράσω κάτι ανάλογο και δεν θέλω κανένας αθλητής να το περάσει. Είναι λογικό με τέτοια προβλήματα να μην είσαι συγκεντρωμένος στην δουλειά σου. Όσο για το Κύπελλο, το πήραμε γιατί το θέλαμε εμείς πολύ και ήταν μια επιβράβευση των όσων περάσαμε όλη την χρονιά».
Προσωπικά τι σου έδωσε δύναμη να συνεχίζεις να παλεύεις παρότι οι συνθήκες ήταν τραγικές;
«Το έκανα όχι μόνο για εμένα, αλλά και για τις συμπαίκτριές μου, με τις οποίες περνούσαμε τα ίδια προβλήματα. Έμεινα και το πάλεψα γιατί ήθελα να κάνω κάτι, να κερδίσω έναν τίτλο με αυτή την ομάδα».
«Τεράστια η συμβολή του Νικολάκη»
Ποια είναι η συμβολή του Γιάννη Νικολάκη σε αυτή την επιτυχία του Ολυμπιακού;
«Πραγματικά έκανε ότι περνούσε από το χέρι του για να κρατήσει την ομάδα δεμένη και να μας κάνει ακόμα και να ερχόμαστε στην προπόνηση, κάτι που πίστεψέ με δεν ήταν τόσο εύκολο όσο ακούγεται. Έχει συμβάλει τα μέγιστα και ότι έκανε είναι ένα μεγάλο κατόρθωμα και θέλω να του πω ένα μεγάλο ευχαριστώ τόσο στον ίδιο όσο και στους συνεργάτες του για όσα πετύχαμε».
Αφήνοντας τα του Ολυμπιακού, ας γυρίσουμε πίσω τον χρόνο. Όταν ξεκίνησες το βόλεϊ, πίστευες ότι μπορεί να φτάσεις σε λίγα χρόνια να φεύγεις για το εξωτερικό ή απλά ασχολήθηκες με το άθλημα μόνο και μόνο για να ασχοληθείς;
«Δεν σου κρύβω πως ξεκίνησα το άθλημα βλέποντάς το καθαρά σαν παιχνίδι. Ήμουν στα Γρεβενά, σε μια μικρή πόλη και θεωρούμουν από τις ψηλές και έτσι έκανα βόλεϊ για να το κάνω. Ο πατέρας μου πίστεψε σε εμένα και ότι μπορούσα να πετύχω κάτι καλό και έκανε και εμένα να πιστέψω στον εαυτό μου. Με έκανε να μου αρέσει αυτό το άθλημα και μετά κατάλαβα πως το βόλεϊ είναι η ζωή μου».
Μετά ήρθε η πρόταση από τον Ηρακλή. Την αποδέχτηκες με ευκολία, γιατί και μικρή ήσουν και θα έπρεπε να φύγεις από την οικογένειά σου.
«Ήμουν μόλις 15 χρονών όταν μου έκαναν την πρόταση και η αλήθεια είναι πως είχα καταχαρεί. Ήταν δύσκολο να φύγω από το σπίτι, ωστόσο με πήρε ο πατέρας μου και πήγαμε Θεσσαλονίκη. Μείναμε έναν χρόνο μαζί και στην συνέχεια ήρθε και η υπόλοιπη οικογένεια. Έτσι έμεινα στον Ηρακλή τέσσερα χρόνια».
«Σαν δεύτερη οικογένεια ο Ηρακλής»
Τι είναι για εσένα ο Ηρακλής;
«Οι άνθρωποι του Ηρακλή με αγκάλιασαν και έδειξαν πως πίστεψαν σε εμένα. Πραγματικά τον Ηρακλή τον είχα σαν δεύτερη οικογένειά μου. Του ευχαριστώ όλους για την βοήθεια τους και την στήριξή τους».
Μετά ήρθε η πρόταση από τον Ολυμπιακό…
«Αρχικά θέλω να ξεκαθαρίσω πως όταν φεύγω από μία ομάδα δεν πάει να πει πως έχω πρόβλημα με αυτή. Απλά ήθελα να κάνω ένα ακόμα βήμα στην καριέρα μου. Μετά τον Ηρακλή πήγα στον Ολυμπιακό, μια ομάδα που είχε μεγαλύτερες απαιτήσεις και ήθελα έτσι να δοκιμάσω τον εαυτό μου. Η οικογένειά μου ήταν μαζί μου, όπως σε κάθε απόφαση που παίρνω. Μου είπαν να πάω και να δοκιμάσω τον εαυτό μου γιατί πίστευαν σε εμένα, λέγοντάς μου ότι θα τα καταφέρω. Γι’ αυτό άλλωστε και πήγα».
«Η οικογένειά μου είναι το παν»
Μιλάς συνεχώς για την οικογένειά σου. Πόσο σε έχει βοηθήσει και τι σημαίνει για εσένα;
«Η αλήθεια είναι πως παίζει πολύ σημαντικό ρόλο. Όποια κίνηση και να κάνω παίρνω την συμβουλή τους γιατί πιστεύω πως είναι οι μόνοι που θέλουν το καλό μου και πως κάθε τους συμβουλή είναι σωστή».
Ήδη μετά την αποχώρησή σου και από την Αθήνα, αποχαιρετάς τρεις πόλεις. Τι σου έχει λείψει από την κάθε μία;
Γρεβενά: «Οι δικοί μου άνθρωποι, οι παιδικοί φίλοι και η ηρεμία».
Θεσσαλονίκη: «Εκεί έχω ζήσει τα νεανικά μου χρόνια και θα μου λείψουν οι παρέες που έχω κάνει και οι άνθρωποι από τον Ηρακλή. Έχω βέβαια κρατήσει επαφές με την πρώην ομάδα μου και κυρίως με την Αριστέα (Γιακούμπ) με την οποία μιλάμε συχνά».
Αθήνα: «Από όλες τις πόλεις η Αθήνα μου αρέσει περισσότερο. Θα μπορούσα να ζήσω πολλά χρόνια εδώ. Θα μου λείψουν πάρα πολλά. Οι παρέες ο Ολυμπιακός και ο κόσμος του, πολλά πραγματικά».
«Να κερδίσω το στοίχημα»
Και πάμε τώρα στην Ιταλία και τη νέα σου ομάδα. Ποιοι είναι οι στόχοι σου στο νέο σταθμό της καριέρας σου;
«Αυτό που έχω στο μυαλό μου είναι πως παρότι η ομάδα παίζει Α2 θα υπάρχει μεγάλη οργάνωση. Το γυναικείο βόλεϊ στην Ιταλία είναι πολύ ψηλά. Εγώ θέλω να δουλέψω σε ανταγωνιστικό επίπεδο. Φυσικά και ξέρω ότι δεν θα τα βρω όλα μέλι-γάλα. Όμως είμαι προετοιμασμένη γι’ αυτό. Είναι ένα στοίχημα με τον εαυτό μου που θέλω όσο τίποτα άλλο να το κερδίσω και επειδή πιστεύω σε εμένα πιστεύω πως θα τα καταφέρω».
Τι θέλεις να καταφέρεις;
«Να ανταπεξέλθω στις απαιτήσεις, που πίστεψέ με είναι πολύ υψηλές και να δώσω τον καλύτερο εαυτό μου για να πάω όσο καλύτερα γίνεται προκειμένου κάθε χρόνο να βάζω ψηλότερα τον πήχη».
«Να μείνω πολλά χρόνια στο εξωτερικό»
Όταν λες ψηλότερα τον πήχη εννοείς πως στόχος σου είναι να μείνεις για πολλά χρόνια στο εξωτερικό ή φεύγεις όπως οι περισσότεροι έλληνες παίκτες για ένα χρόνο και μετά βλέπουμε;
«Πιστεύω πως το πιο δύσκολο ήταν να φύγω από την Ελλάδα. Θεωρώ ότι πλέον θα είναι πιο εύκολο να μείνω, αρκεί φυσικά να παλέψω και να προσπαθήσω όσο μπορώ. Στόχος μου είναι να μείνω πολλά χρόνια στο εξωτερικό. Δεν πάω μόνο για μια χρονιά και μετά να γυρίσω γιατί αυτό θα είναι άσχημο για την καριέρα μου. Το ιδανικό θα ήταν να πετύχω αυτά που θέλω στο εξωτερικό και μετά να έρθω στην Ελλάδα για να συνεχίσω, αλλά αφού πρώτα έχω πραγματοποιήσει τα όνειρά μου».
Πως βλέπεις το άθλημα στην χώρα μας;
«Η αλήθεια είναι πως με τα οικονομικά προβλήματα που υπάρχουν συνολικά στην χώρα, το επίπεδο θα πέσει κατά πολύ. Άλλωστε και την χρονιά που μας πέρασε η διαφορά των τεσσάρων πρώτων ομάδων με τις υπόλοιπες ήταν πολύ μεγάλη. Δεν υπήρξε ανταγωνιστικότητα, κάτι λυπηρό και φοβάμαι πως φέτος θα είναι ακόμα χειρότερα».
Η Εθνική μπορεί να καταφέρει πράγματα;
«Μπορεί να χρειαζόμαστε πολύ δουλειά ακόμα, κάτι που φάνηκε και στα ματς του Ευρωπαϊκού Λιγκ, ωστόσο πιστεύω πως μπορεί να πάνε καλά τα πράγματα. Η ομάδα τώρα δένεται και χρειάζεται υπομονή και δουλειά για να πάνε όλα καλά. Ο κόουτς μπορεί να βοηθήσει και έχει να δώσει πολλά στην ομάδα. Εύχομαι πως θα υπάρξει κάτι καλό στο προσεχές μέλλον».
Κλείνοντας πως περιμένεις την ζωή σου στην Ιταλία;
«Η πόλη είναι σχετική μικρή. Είναι μια πιο κλειστή κοινωνία, αλλά έτσι και αλλιώς πάω για έναν συγκεκριμένο στόχο και θέλω να τον πετύχω. Οι συνθήκες θα με βοηθήσουν να είμαι συγκεντρωμένη σε ότι κάνω και πιστεύω πως θα τα καταφέρω. Πάντως η Ιταλία πάντα μου άρεσε και εύχομαι να μείνω πολλά χρόνια σε αυτή την χώρα».
Ευχαριστούμε το «Ακάνθους» για την φιλοξενία του.
Photo Gallery
Δείτε περισσότερα θέματα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου