Το γηραιότερο δέντρο της Ευρώπης βρίσκεται στην Πίνδο, ονομάζεται «Αδωνις» και ανήκει στην οικογένεια των λευκόδερμων πεύκων.
Σύμφωνα με την ομάδα των ερευνητών, που το ανακάλυψαν και το...
βάφτισαν «Αδωνι», υπολογίζεται ότι το δέντρο φύτρωσε το 941.
Πρόκειται για λευκόδερμη πεύκη, ένα είδος που είναι γνωστό και ως ρόμπολο. Ο ειδικός Πάουλ Κρούζικ του πανεπιστημίου της Στοκχόλμης, ο επικεφαλής της ομάδας που το ανακάλυψε, ανέφερε: «Είναι αξιοθαύμαστο το γεγονός ότι αυτός ο μεγάλος, περίπλοκος και εντυπωσιακός οργανισμός έχει επιζήσει τόσο καιρό σε αυτό το αφιλόξενο περιβάλλον».
Στόχος των αποστολών που οργανώθηκαν σε συνεργασία του πανεπιστημίου της Στοκχόλμης με άλλα πανεπιστήμια της Ευρώπης και της Αμερικής, αλλά και ερευνητικά κέντρα, ήταν ο εντοπισμός υπεραιωνόβιων δέντρων, των οποίων οι δακτύλιοι ανάπτυξης μπορούν να προσφέρουν πολύτιμα στοιχεία για το κλίμα της Μεσογείου τους τελευταίους αιώνες.
Ενα άλλο δέντρο του ίδιου είδους στη Βουλγαρία, γνωστό με την ονομασία «πεύκο Μπαϊκούσεφ», εκτιμάται ότι μπορεί υπερβαίνει τα 1.300 χρόνια, ενώ η «ελιά των βουβών» στο Κολυμπάρι της Κρήτης δεν αποκλείεται να ξεπερνά τα 2.000 χρόνια.
Προσεγγιστικές εκτιμήσεις
Ομως, σε αυτές τις περιπτώσεις υπάρχουν μόνο προσεγγιστικές εκτιμήσεις, επειδή τα συγκεκριμένα υπεραιωνόβια δέντρα έχουν κούφιο κορμό και η καταμέτρηση των δακτυλίων ανάπτυξης είναι αδύνατη.
Ωστόσο, ο «Αδωνις» έχει σκληρό ξύλο που αντιστέκεται στη φθορά, ιδιαίτερα στις χαμηλές θερμοκρασίες του βουνού. Στην ανακοίνωσή τους οι ερευνητές δεν διευκρινίζουν την ακριβή τοποθεσία όπου βρίσκεται η λευκόδερμη πεύκη «Αδωνις» με σκοπό την προστασία αυτού του φυσικού μνημείου.
Σύμφωνα με την ομάδα των ερευνητών, που το ανακάλυψαν και το...
βάφτισαν «Αδωνι», υπολογίζεται ότι το δέντρο φύτρωσε το 941.
Πρόκειται για λευκόδερμη πεύκη, ένα είδος που είναι γνωστό και ως ρόμπολο. Ο ειδικός Πάουλ Κρούζικ του πανεπιστημίου της Στοκχόλμης, ο επικεφαλής της ομάδας που το ανακάλυψε, ανέφερε: «Είναι αξιοθαύμαστο το γεγονός ότι αυτός ο μεγάλος, περίπλοκος και εντυπωσιακός οργανισμός έχει επιζήσει τόσο καιρό σε αυτό το αφιλόξενο περιβάλλον».
Στόχος των αποστολών που οργανώθηκαν σε συνεργασία του πανεπιστημίου της Στοκχόλμης με άλλα πανεπιστήμια της Ευρώπης και της Αμερικής, αλλά και ερευνητικά κέντρα, ήταν ο εντοπισμός υπεραιωνόβιων δέντρων, των οποίων οι δακτύλιοι ανάπτυξης μπορούν να προσφέρουν πολύτιμα στοιχεία για το κλίμα της Μεσογείου τους τελευταίους αιώνες.
Ενα άλλο δέντρο του ίδιου είδους στη Βουλγαρία, γνωστό με την ονομασία «πεύκο Μπαϊκούσεφ», εκτιμάται ότι μπορεί υπερβαίνει τα 1.300 χρόνια, ενώ η «ελιά των βουβών» στο Κολυμπάρι της Κρήτης δεν αποκλείεται να ξεπερνά τα 2.000 χρόνια.
Προσεγγιστικές εκτιμήσεις
Ομως, σε αυτές τις περιπτώσεις υπάρχουν μόνο προσεγγιστικές εκτιμήσεις, επειδή τα συγκεκριμένα υπεραιωνόβια δέντρα έχουν κούφιο κορμό και η καταμέτρηση των δακτυλίων ανάπτυξης είναι αδύνατη.
Ωστόσο, ο «Αδωνις» έχει σκληρό ξύλο που αντιστέκεται στη φθορά, ιδιαίτερα στις χαμηλές θερμοκρασίες του βουνού. Στην ανακοίνωσή τους οι ερευνητές δεν διευκρινίζουν την ακριβή τοποθεσία όπου βρίσκεται η λευκόδερμη πεύκη «Αδωνις» με σκοπό την προστασία αυτού του φυσικού μνημείου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου