μπόλικη φέτα και από δίπλα γαύρο μαρινάτο ή μαριδάκι τηγανητό.
Με άλλα λόγια, όλοι σχεδόν έχουμε φάει τυρί με ψάρι, παρ’ ότι συχνά ακούμε πως αυτό ο συνδυασμός μπορεί να μας βλάψει. Είναι μια διατροφική «συμβουλή» που μας ακολουθεί χρόνια, είναι όμως και σωστή;
Την απάντηση δίνει ο Χάρης Δημοσθενόπουλος, Κλινικός Διαιτολόγος – Βιολόγος και Προϊστάμενος Διαιτολογικού Τμήματος στο Λαϊκό Νοσοκομείο Αθηνών: «Ο συνδυασμός του τυριού με το ψάρι είτε στο ίδιο φαγητό είτε σε διπλανά πιάτα είναι ασφαλής στο γενικό πληθυσμό και κατά κανόνα δεν βλάπτει ούτε τα παιδιά, ούτε τους ενήλικες».
Υπάρχουν δύο εξηγήσεις για το πώς επικράτησε αυτός ο διατροφικός μύθος περί βλαπτικού συνδυασμού του τυριού με το ψάρι: Η πρώτη προέρχεται από την εποχή που δεν υπήρχαν μέσα ασφαλούς συντήρησης των τροφίμων. Το ψάρι και το τυρί είναι ευπαθή τρόφιμα και εφόσον δεν συντηρούνταν σωστά θα μπορούσαν εκείνη την εποχή να προκαλέσουν δηλητηρίαση. Σήμερα, βέβαια, τόσο το τυρί όσο και το ψάρι μπορούν να συντηρηθούν στο ψυγείο μας με ασφάλεια και για αρκετές μέρες, ώστε να καταναλωθούν χωρίς πρόβλημα.
Η δεύτερη εξήγηση για την «απαγόρευση» του συνδυασμού ψάρι – τυρί σχετίζεται με τις τροφικές αλλεργίες και υποδηλώνει πως αυτός ο συνδυασμός μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στους αλλεργικούς.
Σύμφωνα με τον κ.Δημοσθενόπουλο, «όποιος είναι αλλεργικός στο ψάρι, θα εκδηλώσει συμπτώματα είτε το συνδυάσει με τυρί είτε όχι, αφού η αλλεργία είτε υπάρχει είτε δεν υπάρχει και δεν σχετίζεται με συνδυασμούς». Αντίστοιχα, αν κάποιος είναι αλλεργικός στο ψάρι και δεν το γνωρίζει, θα παρουσιάσει συμπτώματα τα οποία επίσης δεν θα σχετίζονται ούτε θα γίνουν εντονότερα επειδή πιθανώς υπήρξε συνδυασμός με τυρί.
Το τυρί δεν ανήκει στις πιο αλλεργιογόνες τροφές. Αν ωστόσο κάποιος έχει άλλες αλλεργίες ή αλλεργική προδιάθεση, το τυρί είναι ανάμεσα στα τρόφιμα που θα διερευνηθούν για πιθανές αντιδράσεις.
Σύμφωνα με την Ελληνική Εταιρείας Αλλεργιολογίας και Κλινικής Ανοσολογίας, τροφική αλλεργία είναι μη κανονική αντίδραση του οργανισμού εναντίον ενός τμήματος μιας τροφής, συνήθως πρωτεΐνη. Η πρωτεΐνη αυτή αποτελεί το αλλεργιογόνο . Με πιο απλά λόγια, σε ορισμένες περιπτώσεις, ο οργανισμός χαρακτηρίζει μια συγκεκριμένη τροφή «επικίνδυνη» και παράγει ειδικά αντισώματα εναντίον της.
Στη σύγχρονη εποχή, η διερεύνηση τυχόν αλλεργιών γίνεται από την παιδική ηλικία κατόπιν συμβουλής των γιατρών και ανάλογα με το ιστορικό του κάθε ατόμου (π.χ. κληρονομικότητα). Πλέον, σπάνια ενηλικιώνεται κανείς χωρίς να γνωρίζει αν έχει αλλεργία σε κάποια τροφή. Σε κάθε περίπτωση, τον τελικό λόγο για τη διάγνωση και αντιμετώπιση κάθε αλλεργίας έχει ο ειδικός αλλεργιολόγος.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, οι περιπτώσεις τροφικής αλλεργίας εμφανίζονται σε λιγότερο από το 2% του ενήλικου πληθυσμού. Στα παιδιά, το 5% πάσχει από τροφική αλλεργία, όμως στην περίπτωση των παιδιών, οι αλλεργίες εμφανίζονται νωρίς και συνήθως υποχωρούν μετά από λίγα χρόνια.
Τα συμπτώματα της τροφικής αλλεργίας συνήθως εμφανίζονται μέσα σε λεπτά ή λίγες ώρες μετά τη λήψη της τροφής και δεν είναι ίδια σε όλους τους ανθρώπους. Μπορεί να εκδηλωθούν συμπτώματα στο δέρμα (εξάνθημα, κνησμός, οίδημα), στο πεπτικό σύστημα (εμετός, διάρροια, πόνος στην κοιλιά) ή στο αναπνευστικό σύστημα (ρινική συμφόρηση, δύσπνοια, δυσφορία).
Εφόσον η αλλεργία δεν είναι γνωστή από πριν, τέτοια συμπτωματολογία θα πρέπει να κινητοποιήσει κάποιον ώστε να αναζητήσει ιατρική συμβουλή, ύστερα από κατανάλωση «ύποπτης» τροφής.
Τροφική αλλεργία μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε τροφή, αλλά οι περισσότερες και συχνότερες αλλεργικές αντιδράσεις προκαλούνται στα παιδιά από γάλα, αυγό, σόγια, σιτηρά και σε παιδιά ή ενήλικες από φιστίκια, ψάρι, σαλιγκάρια, καρύδια. Όλες οι παραπάνω τροφές αυτές είναι υπεύθυνες για το 90% των τροφικών αλλεργιών παγκοσμίως, ενώ οι τέσσερις τελευταίες είναι αυτές που ευθύνονται για τις πιο επικίνδυνες αλλεργικές αντιδράσεις.
Ψάρι και τυρί τρώμε άφοβα, λοιπόν, εφόσον ανήκουμε στο γενικό πληθυσμό και δεν ακολουθούμε ειδικές ιατρικές και διατροφικές οδηγίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου