Πέρασαν
46 χρόνια από το δίδυμο έγκλημα του προδοτικού πραξικοπήματος και της βάρβαρης
τουρκικής εισβολής και η μισή μας πατρίδα εξακολουθεί να κατέχεται παράνομα από
τα τουρκικά στρατεύματα, ενώ οι έποικοι...
λυμαίνονται τα σπίτια και τις
περιουσίες μας.
Στις 20 Ιουλίου 1974, η Τουρκία με
αφορμή το προδοτικό πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου, εισέβαλε παράνομα
στην Κύπρο, κατέλαβε το 37% του εδάφους της και με κατ’ εξακολούθηση παράβαση
του διεθνούς δικαίου και των ψηφισμάτων του Ο.Η.Ε, το κατέχει μέχρι σήμερα.
200.000 συμπατριώτες μας ξεριζώθηκαν από τις πατρογονικές τους εστίες και έγιναν πρόσφυγες στην ίδια τους την πατρίδα.
Πέντε χιλιάδες Ελληνοκύπριοι και Ελλαδίτες αδελφοί μας, έδωσαν το αίμα τους
υπερασπιζόμενοι την υπόσταση της Κυπριακής Δημοκρατίας και την ελευθερία της
Κύπρου μας. Χιλιάδες άλλοι πολίτες, κάθε ηλικίας υπέστησαν φρικτά βασανιστήρια
από τους τούρκους κατακτητές.
Τιμούμε σήμερα τους
Έλληνες της Κύπρου και τους Ελλαδίτες αδελφούς μας, που πολέμησαν το 1974 ή
θυσιάστηκαν για την ελευθερία της Κύπρου σε έναν άνισο και προδομένο αγώνα με
τις ορδές του Αττίλα. Αποτίουμε φόρο τιμής στους ηρωικούς νεκρούς μας, τους
πρόσφυγές μας, τους αγνοούμενους και τους εγκλωβισμένους μας.
Το διεθνές έγκλημα
του εποικισμού στην Κύπρο, που άρχισε
από το 1975 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα με διάφορες μεθόδους, έχουν καταδικάσει τα Ηνωμένα Έθνη με σχετικά ψηφίσματα αλλά και το
Συμβούλιο της Ευρώπης με τις εκθέσεις Κουκό (1992) και Λάακσο (2003).
Στο
δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου 2004, το 76% των Ελλήνων της Κύπρου,
τάχθηκε υπέρ της απόρριψής του σχεδίου Ανάν, που υποτίθεται ότι προνοούσε λύση
Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, διότι έκρινε ότι θα οδηγούσε με μαθηματική
ακρίβεια στην κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και στη δημιουργία δύο
χωριστών κρατών.
Η ορθότητα της
ετυμηγορίας του κυπριακού λαού επιβεβαιώνεται απόλυτα σήμερα από την επιθετική
συμπεριφορά του εισβολέα, σε όλη τη περιοχή της Ανατ. Μεσογείου, για να θέσει σε
εφαρμογή τις μεγαλόπνοες ιμπεριαλιστικές φαντασιώσεις του ισλαμικού
παντουρκισμού.
Η μοιρολατρία, η ηττοπάθεια και η εγκατάλειψη
του αγώνα για δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού, στο όνομα της όποιας
«εφικτής λύσης» ασφαλώς δεν μας εκφράζουν. Αντίθετα, έχουμε την ευθύνη, το
ιστορικό και εθνικό χρέος να συνεχίσουμε
τον αγώνα, ώστε να πιεστεί ο παράνομος κατακτητής, η Τουρκία, να
συμμορφωθεί προς το διεθνές
και ευρωπαϊκό δίκαιο.
Βασικές προϋποθέσεις
για μια δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού είναι η πλήρης αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων
κατοχής και των εποίκων, η εφαρμογή των
ψηφισμάτων του Ο.Η.Ε περί Κύπρου, του διεθνούς και ευρωπαϊκού δικαίου και του
ευρωπαϊκού κεκτημένου χωρίς τις αποκλίσεις, που δόλια και απατηλά αποκρύπτονται
και συγκαλύπτονται από τον κυπριακό λαό,
με σχέδια λύσης τύπου Ανάν και ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως στα
υπόλοιπα ευρωπαϊκά και πολιτισμένα κράτη.
Η σύληση της
πολιτιστικής μας κληρονομιάς, η βεβήλωση των μνημείων και των εκκλησιών μας είναι
το τραγικό αποτέλεσμα της πρακτικής των
τούρκων που εφαρμόζεται ανά τους αιώνες, ως επιστέγασμα των κατακτήσεών τους.
Η μετατροπή της Αγίας
Σοφίας σε τζαμί, αποτελεί την κορύφωση της ασέβειας και προσβολής ενάντια στο
παγκόσμιο και διαχρονικό σύμβολο της Χριστιανοσύνης, της Ορθοδοξίας και του
Ελληνισμού. Ταυτόχρονα πυροδοτεί τη νέα εξόρμηση του Ερντογάν, να εγκαταλείψει
την Συνθήκη της Λωζάνης και να προχωρήσει έμπρακτα σε προσβολή των κυριαρχικών
δικαιωμάτων της Ελλάδας και της Κύπρου, ενάντια στους κανόνες του διεθνούς
δικαίου και σε κάθε έννοια σεβασμού των
συνόρων και της καλής γειτονίας.
Η στρατηγική της
Τουρκίας για τη «γαλάζια πατρίδα», οι συνεχείς παραβιάσεις των ΑΟΖ Ελλάδας και
Κύπρου και των εναέριων χώρων μας, ασφαλώς δεν μπορεί να αντικρίζονται από
εμάς, ούτε με αφέλεια, ούτε με απάθεια. Οφείλουμε να ενισχύσουμε την
αποτρεπτική μας στρατηγική τόσο σε διπλωματικό όσο και σε στρατιωτικό επίπεδο.
Όλοι αντιλαμβανόμαστε
ότι η ενότητα του ελληνισμού της Κύπρου και του όπου γης Ελληνισμού, είναι αναγκαίος
όρος για την δίκαιη και βιώσιμη λύση του
Κυπριακού. Καλούμε τους όπου γης Έλληνες, να αναλογιστούν την ιστορική
και εθνική ευθύνη που μας αναλογεί και όλοι μαζί να συστρατευθούμε στον αγώνα για απελευθέρωση από τα τουρκικά
στρατεύματα κατοχής και για την επίτευξη λύσης, που να αποκαθιστά την ενότητα της χώρας, του
λαού μας, των θεσμών και της οικονομίας.
Οι πολιτικές ηγεσίες
της Ελλάδος και της Κύπρου, οφείλουν να
συντονίσουν την διπλωματική τους δράση,
να επαναφέρουν στην πράξη το δόγμα του ενιαίου αμυντικού χώρου και να
μεριμνήσουν για τη ενίσχυση της άμυνάς μας.
Με αυτές τις σκέψεις
ας ενώσουμε τις δυνάμεις μας, οι όπου γης Έλληνες, ώστε πέραν και υπεράνω
κομμάτων και πολιτικών αντιλήψεων, να
παλέψουμε για μια πραγματική λύση του
Κυπριακού, που θα εξασφαλίζει την
επιβίωση του ελληνισμού της Κύπρου και θα καθιστά όλους τους νόμιμους πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας, ελληνοκύπριους,
τουρκοκύπριους, μαρωνίτες, αρμένιους, λατίνους, ισότιμους ευρωπαίους πολίτες
και την Κύπρο ένα κανονικό ευρωπαϊκό κράτος.
Αθήνα 15
Ιουλίου 2020
Ο Πρόεδρος
Ο Γενικός Γραμματέας
Γιώργος Συλλούρης Λευτέρης
Κωνσταντινίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου