Στο Τέλος Της Σχολικής Χρονιάς Τα Παιδιά Πάνε Δώρα Στην Δασκάλα

Στο τέλος της σχολικής χρονιάς τα παιδιά του νηπιαγωγείου πάνε δώρα στην δασκάλα τους.

Το πρώτο είναι από τον γιο του ανθοπώλη.

Το κουνά η δασκάλα και λέει:...

– Στοιχηματίζω ότι ξέρω τι είναι μέσα! Είναι λουλούδια!

– Σωστά, λέει το αγοράκι, μα πως το καταλάβατε;

– Α, είμαι πολύ τυχερή, λέει η δασκάλα.

Το δεύτερο είναι από την κόρη του ζαχαροπλάστη.

Το κρατά ψηλά η δασκάλα, το κουνάει ελαφρά και λέει:

– Στοιχηματίζω ότι και αυτό ξέρω τι είναι. Είναι γλυκά!

– Σωστά, λέει το κοριτσάκι. Αλλά πως το μαντέψατε;

– Α, στην τύχη, λέει η δασκάλα.

Ο μπαμπάς του Τοτού έχει κάβα.

Σηκώνει η δασκάλα το κουτί ψηλά, αλλά
κάτι στάζει… Δοκιμάζει η δασκάλα μία σταγόνα:

– Είναι κρασί; ρωτάει.

– Όχι, λέει ο Τοτός συνεπαρμένος.

Ξαναδοκιμάζει η δασκάλα:

– Είναι σαμπάνια;

– Όχι, λέει ο Τοτός ακόμη πιο εντυπωσιασμένος.

Δοκιμάζει μία ακόμα σταγόνα η δασκάλα και λέει:

– Παραιτούμαι… Τι είναι;

– Ένα κουταβάκι!