Τους τάφους και τα μνημεία δεν τα χρειάζονται πλέον οι μαχητές εκείνοι που έστω και άταφοι πέρασαν στην Αθανασία. Τους τάφους και τα μνημεία τους χρειάζονται τα παιδιά των πεσόντων, οι συγγενείς τους, όλοι εμείς γιατί είναι δικοί μας άνθρωποι. Τους χρειαζόμαστε για να γίνουν όλα αυτά, που δεν έγιναν. Για να κάψει το λιβάνι, ν’ ανάψει το κερί, ν’ αποτεθεί ένα στεφάνι για να κάνουμε το ελάχιστο χρέος μας ως έθνος.
Οι ήρωες δεν απαιτούν, αλλά περιμένουν. Δεν διαμαρτύρονται που παρέμειναν άταφοι 80 χρόνια στη Βόρειο Ήπειρο. Περιμένουν εμείς, οι επιγενόμενοι, να κάνουμε το καθήκον μας. Να πράξουμε τα στοιχειώδη, που επιβάλλουν τα πανάρχαια έθιμα μας, τον ιδιαίτερο σεβασμό στους νεκρούς. Να θυμηθούμε το «νεκρούς θάπτειν, νεκρούς μη υβρίζειν». Οι ήρωες περιμένουν να ανταποκριθούμε στις θρησκευτικές, εθιμικές και εθνικές μας υποχρεώσεις, να κάνουμε το ιερό μας καθήκον, όπως το επιτάσσει η ιστορική μας κληρονομιά. Δεν αρκούν οι τυπικοί πανηγυρικοί λόγοι, οι δοξολογίες, οι παρελάσεις, η κατάθεση στεφάνων κάθε 28η Οκτωβρίου.
Επιτακτική προβάλλει η ανάγκη να ανταποκριθούμε στις προσδοκίες τους για μια Ελλάδα ελεύθερη και περήφανη.
Οι ήρωες έγραψαν τη δική τους ιστορία για την πατρίδα, πάνω στα λαγκάδια, στα βουνά, στους κρημνώδεις βράχους της Βορείου Ηπείρου. Πότισαν τη γη με αίμα και δάκρυ. Για τους πεσόντες στους αγώνες του έθνους ο Στρατηγός Μακρυγιάννης αναφέρει:
[…] Πατρίδα να θυμάσαι εσύ αυτούς όπου για την τιμή και την ελευθεριά σου δεν λογάριασαν θάνατο και βάσανα. Και αν εσύ τους λησμονήσεις θα τους θυμηθούν οι πέτρες και τα χώματα, όπου έχυσαν αίμα και δάκρυα […].
Οι ήρωες δεν απαιτούν, αλλά περιμένουν. Δεν διαμαρτύρονται που παρέμειναν άταφοι 80 χρόνια στη Βόρειο Ήπειρο. Περιμένουν εμείς, οι επιγενόμενοι, να κάνουμε το καθήκον μας. Να πράξουμε τα στοιχειώδη, που επιβάλλουν τα πανάρχαια έθιμα μας, τον ιδιαίτερο σεβασμό στους νεκρούς. Να θυμηθούμε το «νεκρούς θάπτειν, νεκρούς μη υβρίζειν». Οι ήρωες περιμένουν να ανταποκριθούμε στις θρησκευτικές, εθιμικές και εθνικές μας υποχρεώσεις, να κάνουμε το ιερό μας καθήκον, όπως το επιτάσσει η ιστορική μας κληρονομιά. Δεν αρκούν οι τυπικοί πανηγυρικοί λόγοι, οι δοξολογίες, οι παρελάσεις, η κατάθεση στεφάνων κάθε 28η Οκτωβρίου.
Επιτακτική προβάλλει η ανάγκη να ανταποκριθούμε στις προσδοκίες τους για μια Ελλάδα ελεύθερη και περήφανη.
Οι ήρωες έγραψαν τη δική τους ιστορία για την πατρίδα, πάνω στα λαγκάδια, στα βουνά, στους κρημνώδεις βράχους της Βορείου Ηπείρου. Πότισαν τη γη με αίμα και δάκρυ. Για τους πεσόντες στους αγώνες του έθνους ο Στρατηγός Μακρυγιάννης αναφέρει:
[…] Πατρίδα να θυμάσαι εσύ αυτούς όπου για την τιμή και την ελευθεριά σου δεν λογάριασαν θάνατο και βάσανα. Και αν εσύ τους λησμονήσεις θα τους θυμηθούν οι πέτρες και τα χώματα, όπου έχυσαν αίμα και δάκρυα […].
Γ . ΣΟΥΡΛΑΣ
ISBN 978-960-02-4409-0, Σχήμα 17x24, Σελίδες 142, Βάρος(g) 309,
Τιμή €14,00 (δεν συμπερ. 6% ΦΠΑ), Έκδοση Αθήνα 2024
Φιλολογική επιμέλεια - διόρθωση: Γεώργιος Κοντομήτρος
Επιμέλεια ύλης: Γεωργία Βασσάλου
Επιμέλεια ύλης: Γεωργία Βασσάλου
O συγγραφέας
O Γεώργιος Ι. Σούρλας γεννήθηκε στο Βελεστίνο της Μαγνησίας. Είναι Χειρουργός Οφθαλμίατρος. Διδάκτωρ του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Επίτιμος Διδάκτωρ της Ακαδημίας Επιστημών της Μολδαβίας. Εξελέγη 9 φορές βουλευτής Μαγνησίας με τη Νέα Δημοκρατία. Διετέλεσε Υπουργός Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων (1990-1992). Το 2004 εξελέγη Β΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων. Το 2007 Α΄ Αντιπρόεδρος. Διετέλεσε Γενικός Γραμματέας Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Υπουργείο Δικαιοσύνης (2012 -2015). Στο πλαίσιο της πολυετούς κοινοβουλευτικής του θητείας έχει διατελέσει, μεταξύ άλλων Πρόεδρος: της Επιτροπής Δεοντολογίας της Βουλής, της Επιτροπής Ομάδων Φιλίας του Κοινοβουλίου, της Παγκόσμιας Διακοινοβουλευτικής Ένωσης Ελληνισμού, του Αντιναρκωτικού Μετώπου και του Ινστιτούτου Ντε Κίρικο. Είναι Πρόεδρος της Ένωσης Συγγενών Πεσόντων κατά το Έπος 1940-41 και του Ινστιτούτου Διαβαλκανικής Συνεργασίας «Ρήγας Βελεστινλής».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου