Δύο λόγια για την αναγκαιότητα οργάνωσης των τμημάτων υποδομής και παραγωγής ταλέντων. Θεωρητικά στη χώρα μας όλες οι ομάδες μας καλλιεργούν φυτώρια.
Πρακτικά όμως φαίνεται ότι ξεχνούν να τα... ποτίζουν, αφού ελάχιστα από τα «φιντάνια» τους καταφέρνουν να διατηρηθούν «εν ζωή». Ακόμη και οι λίγοι που θα καταφέρουν να προαχθούν στις πρώτες ομάδες, έχουν ...μέλλον ασαφές και αβέβαιο. Στις περισσότερες των περιπτώσεων τα «σούπερ ταλέντα» παραχωρούνται υπό μορφή δανεισμού σε άλλες, μικρότερης δυναμικότητας ομάδες, για να αποκτήσουν εμπειρίες και να επιστρέψουν αργότερα. Το «αργότερα» βέβαια στην Ελλάδα είναι σχετικό, αφού στη συγκεκριμένη περίπτωση αποτελεί συνήθως έξοχο συνώνυμο του «ποτέ». Αμοιρη ευθυνών δεν είναι όμως ούτε η πολιτεία.
Αν θέλουμε αυτο να εξαλλείψει και να αλλάξει ,το πρώτο μέλημά μας είναι να ξεκαθαρίσουμε στις ακαδημίες για ποιον ακριβώς λόγο υπάρχουν και τις συντηρούμε.
Η μεθοδολογία μας θα είναι διαφορετική αν το βασικό μέλημά μας είναι να προσφέρουμε σε όσα περισσότερα παιδιά γίνεται ψυχαγωγία και εκγύμναση και διαφορετική αν ο σκοπός είναι να δημιουργηθούν ποδοσφαιριστές που θα στελεχώσουν στο μέλλον επαγγελματικές ομάδες.
Στη δεύτερη περίπτωση ο προγραμματισμός μας θα στοχεύει, μαζι με τους τεχνικούς να διαλέξουμε από το σύνολο των παιδιών που θα δοκιμάσει αυτά στα οποία διακρίνει ταλέντο, στην πρώτη απλώς να φροντίσει πώς θα μάθουν το αλφαβητάρι του ποδοσφαίρου όλοι οι εγγεγραμμένοι πιτσιρικάδες.
Λαμπρά παραδείγματα της αναγκαιότητας που οδήγησε ομάδες στην παραγωγή ταλέντων έχουμε στην ποδοσφαιρικά προηγμένη Ευρώπη. πχ. η Ρεάλ Μαδρίτης, Η Μίλαν, Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Η Λίβερπουλ, Η Γιουβέντους, ο Αγιαξ, Η γαλλική Μονακό,
Τί να πεί κανείς δέ για την Μπαρτσελόνα. τόσα και τόσα ταλέντα.. Τσάβι,Μέσι,Ινιέστα,κλπ όλα δικά της παιδιά, δουλεμένα κάτω απο ειδικό προγραμματισμό.
Τα παραδείγματα είναι διδακτικά για έναν λόγο: αποκαλύπτουν ότι αυτό που συχνά στην Ελλάδα θεωρούμε μεγαλεπήβολο ή εξαιρετικά δύσκολο είναι εν τέλει απλό. Ο σκοπός είναι να έχεις διάθεση, φαντασία, σχέδιο και όρεξη για να αξιοποιήσεις τις όποιες υποδομές και όχι να χρησιμοποιείς ως άλλοθι τις ατέλειες για να μην κάνεις τίποτε.