Ήταν δυο φίλοι μουσικοί. Ξαφνικά πεθαίνει ο ένας από καρδιά.
Πέφτει σε μελαγχολία ο άλλος.
Περνάει ο καιρός κι αυτός δε μπορεί ακόμα να αποδεχτεί την απουσία του φίλου του.
Κάθε μέρα παρακαλά το θεό να του παρουσιάσει για τελευταία φορά το φίλο του να τον δει έστω για λίγο.
Ξαφνικά γίνεται ένα θαύμα κι εμφανίζεται μπροστά του…
- Γρηγόρη! Πόσο μου έλειψες! Δεν το πιστεύω ότι σε βλέπω!… Κάθε μέρα ζω με την ελπίδα ότι όπου κι αν είσαι, περνάς καλά…
- Όντως. Η αλήθεια είναι ότι περνάμε πολύ καλά…
Πέφτει σε μελαγχολία ο άλλος.
Περνάει ο καιρός κι αυτός δε μπορεί ακόμα να αποδεχτεί την απουσία του φίλου του.
Κάθε μέρα παρακαλά το θεό να του παρουσιάσει για τελευταία φορά το φίλο του να τον δει έστω για λίγο.
Ξαφνικά γίνεται ένα θαύμα κι εμφανίζεται μπροστά του…
- Γρηγόρη! Πόσο μου έλειψες! Δεν το πιστεύω ότι σε βλέπω!… Κάθε μέρα ζω με την ελπίδα ότι όπου κι αν είσαι, περνάς καλά…
- Όντως. Η αλήθεια είναι ότι περνάμε πολύ καλά…