Τα τελευταία χρόνια, μέσα στην δεκαετία που μας πέρασε, τα παιχνίδια στρατηγικής σε γεωπολιτικά ζητήματα πέρασαν σε ένα άλλο επίπεδο και...
σε μεγαλύτερη ένταση.
Καθώς ο κόσμος άφησε πίσω του τον αιώνα των πολέμων και κατέστη σαφές ότι η πιθανότητα μιας μεγάλης σύρραξης μεταξύ κρατών είναι απίθανη επειδή ακριβώς δεν μπορεί να προσφέρει τίποτα πρακτικά, αντικρύζουμε σε επίπεδο διπλωματίας και εθνικής στρατηγικής πράγματα που αν τα βάλει κανείς σε μια σειρά, προσφέρονται για ανάλυση και κουβέντα.
Αν είσαι ένας απλός παρατηρητής…
Η Ελλάδα, δυστυχώς, δεν είναι ένας απλός παρατηρητής. Είναι ο αποδέκτης των κινήσεων που γίνονται τους τελευταίους μήνες από τη μεριά της Τουρκίας και του Ερντογάν. Πρώτα η προώθηση μεγάλου αριθμού αθώων προσφύγων στις Καστανιές, μετά ορισμένες κινήσεις αεροσκαφών στο Αιγαίο, μετά το ζήτημα με τη μικρή έκταση που παραβιάστηκε στη Θράκη και τώρα η, συμβολική μεν, πολύ πιο σοβαρή δε, κίνηση με την μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί.
Από το μεσημέρι της Παρασκευής η κουβέντα εντός των τειχών έχει οδηγηθεί σε μια εκ νέου αντιδικία μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ για τον τρόπο της αντίδρασης, αλλά αυτά είναι πράγματα που κρίνονται από τον καθένα ξεχωριστά και με το παιδευτικό του υπόβαθρο.
Το ορθόν ή όχι της αντίδρασης πάντως μπορεί να κριθεί από τους ειδικούς σε ζητήματα διεθνούς σφαίρας, γεωπολιτικής και διπλωματίας. Η διαφορά τους με τον κοινό νου είναι πως μπορούν να συμβουλεύσουν για πάνω από μία σωστές κινήσεις, σε αντίθεση με εμάς τους απλούς πολίτες που μπορούμε μόνο να αντιληφθούμε την λάθος στάση.
Κι αυτή η λάθος στάση είναι που υπαγορεύθηκε από μέλος της ΝΔ και μέλος της κυβέρνησης, τον κ. Βορίδη, ο οποίος πρότεινε ως αντίποινα η Ελλάδα να μετατρέψει το Μουσείο Κεμάλ σε Μουσείο Μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων.
Την ίδια στιγμή, ο μητροπολίτης Πειραιώς, πρότεινε αναστολή λειτουργίας του τεμένους στο Βοτανικό, κατάργηση προξενείων Αδριανουπόλεως και Σμύρνης από μεριά της Ελλάδας για να πράξει το ίδιο και η Τουρκία σε Κομοτηνή και Ρόδο και την εφαρμογή της ποσόστωσης που προβλέπει η Συνθήκη της Λωζάνης για Έλληνες της Πόλης και τουρκογενείς της Ελλάδας.
Κι αν για τα λεγόμενα του μητροπολίτη η δικαιοδοσία πέφτει στον Κλήρο, για τα λεγόμενα του κ. Βορίδη η δικαιοδοσία πέφτει στην κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό. Είναι σαφώς αναφαίρετο δικαίωμα για τον κάθε ένα να έχει μια δική του άποψη, αλλά όταν κάποιος είναι υπουργός, μέλος της κυβέρνησης μιας χώρας, δε μπορεί να λειτουργεί με λογική ανερμάτιστου blog, όπου διάφοροι γράφουν με στυλ 15χρονου ό,τι τους κατέβει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου