Δίλοφο: Ανέπαφο από το χρόνο, κουκλίστικο και ''βγαλμένο'' από... άλλη εποχή!

Ανέπαφο από το χρόνο, το κουκλίστικο Δίλοφο (το παλαιότερο όνοµα του χωριού µέχρι το 1920 ήταν «Σωποτσέλι», ονοµασία η οποία...
στα Σλάβικα και Βλάχικα σηµαίνει «τόπος µε πολλά νερά») είναι χτισµένο σε υψόµετρο 800 µ.

Τη σηµερινή του µορφή την απέκτησε την περίοδο 1850-1880, οπότε ανοικοδοµήθηκε από τους κατοίκους του, η πλειονότητα των οποίων ασχολιόταν µε το εµπόριο σε µακρινές χώρες (κυρίως Αίγυπτο).

Από την πρώτη στιγµή αντιλαµβανόµαστε πως διαφέρει αισθητά από τα υπόλοιπα χωριά, κάτι που οφείλεται στην απαγόρευση διέλευσης αυτοκινήτων µέσα από τον οικισµό. Αυτό βοήθησε σηµαντικά στη διατήρηση της αυθεντικής ζαγορίσιας ταυτότητάς του, την ώρα που ο χαρακτηρισµός του ως «διατηρητέου» έχει ενισχύσει τον αναλλοίωτο χαρακτήρα του, µιας και εδώ επιτρέπονται µόνο αναστηλώσεις και ανακατασκευές παλαιών κτισµάτων. Όσο για τα γραφικά καλοδιατηρηµένα λιθόκτιστα καλντερίµια του, τα οποία µας οδηγούν πεζή στο κέντρο του χωριού και στην κινηµατογραφική πλατεία µε τον υπεραιωνόβιο πλάτανο, είναι βγαλµένα λες από άλλη εποχή!

Αν και επιµένει να βρίσκεται µακριά από τα τουριστικά φώτα, φέτος είχε να µας επιδείξει 2 ολοκαίνουριους ξενώνες, το Αλθαία και το Αίθριο, ενώ ένας ακόµα µάθαµε πως είναι στα σκαριά, δίνοντας µια νέα πνοή στο χωριό. Αξίζει να δείτε τη µεγαλοπρεπή εκκλησία της Κοίµησης της Θεοτόκου, του 1850, καθώς και το ψηλότερο αρχοντικό στην ευρύτερη περιοχή των Ζαγοροχωρίων, το αρχοντικό του Μακρόπουλου µε ύψος τα 13,5 µ.!

Τip: Ξεχάστε για όσο βρίσκεστε εδώ το αυτοκίνητο στο χώρο στάθµευσης που θα συναντήσετε στην είσοδο.

πηγή