Οταν όλοι είχαν ρεπό, ο Ντιόγκο βρέθηκε στον Ρέντη. Ο Βραζιλιάνος σε μία κίνηση, αντιφατική με την φετινή του εικόνα, έκανε ατομικό πρόγραμμα, δείχνοντας εμπράκτως την πρόθεσή του να ξαναβρεί τον περυσινό καλό εαυτό του. Τη Δευτέρα (8/2), ο 22χρονος επιθετικός έκανε αιφνιδιαστικά την εμφάνισή του στο προπονητικό κέντρο των Ερυθρόλευκων, εκεί όπου ήταν μόνο οι τραυματίες Νικοπολίδης, Μέλμπεργκ, Ντουντού, Πάντος και Ντάτολο. Οσοι έχουν ως χαρακτηριστικό τους την καλή μνήμη, θυμήθηκαν ότι ο Βραζιλιάνος έχει να πάει για έξτρα προπόνηση από το φθινόπωρο του 2008. Δηλαδή, από τους πρώτους μήνες διαμονής του στην Ελλάδα.
Φυσικά, αυτή η κίνηση του 22χρονου επιθετικού, δεν ήρθε έτσι ξαφνικά. Είναι σύνηθες φέτος ο Ντιόγκο να στοχοποιείται, για τα έξι κιλά βαρύτερος με τα οποία εμφανίστηκε στην προετοιμασία, για το πρόσφατο επεισόδιο με τον Γιάννη Παπαδόπουλο, για τη φημολογία που τριγυρίζει την προσωπική του ζωή και φυσικά για τις κάκιστες φετινές του εμφανίσεις στον αγωνιστικό χώρο.
Είναι πολύ βολικό για όλους στον Ολυμπιακό ο Ντιόγκο να έφτασε μέχρι εδώ έχοντας την αποκλειστική ευθύνη. Και εδώ είναι το ενδιαφέρον. Γιατί ο Βραζιλιάνος, όσο και αν δεν θέλει να το παραδεχτεί κανείς, είναι... μακράν το πρόσωπο της φετινής χρονιάς για την ομάδα. Το πρόσωπο που αποτυπώνεται καλύτερα από κάθε άλλο τα περισσότερα από τα λάθη των Ερυθρολεύκων στην αγωνιστική περίοδο που διανύουμε. Τα λάθη στις επιλογές των προπονητών, των γυμναστών, ακόμη και της συμπλήρωσης του ρόστερ πέρυσι το καλοκαίρι.
Ο Λουίς Ντιόγκο των 9 εκατ. ευρώ για το 60% των δικαιωμάτων του σε μια... ελεύθερη πτώση δίχως τέλος. Πτώση που τον έχει φέρει μέχρι στιγμής στην... τελευταία θέση της αφετηρίας των επιθετικών του Ολυμπιακού για την ενδεκάδα. Πίσω από τον Ματ Ντάρμπισαϊρ, από τον Κώστα Μήτρογλου, ακόμη και από τον ανέτοιμο Τρεζόρ Λομάνα Λούα Λούα. Ο παίκτης, που οι περισσότεροι στο μεγάλο λιμάνι πίστευαν το καλοκαίρι ότι θα καλύψει με την ακτινοβολία του το άστρο του υπέρλαμπρου και νεοφερμένου στους... απέναντι Τζιμπρίλ Σισέ, να βρίσκεται μέσα σε λίγους μήνες σε αυτό που λέμε «μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας».
Με μόλις τρία επίσημα γκολ σε 19 εμφανίσεις και με την τελευταία φορά που... κούνησε δίχτυα να έχει «κολλήσει» στις 3 Οκτωβρίου του περασμένου έτους. Τέσσερις μήνες και κάτι! Πώς να γίνει αλλιώς όμως που από τη στιγμή που έφυγε ο Βαλβέρδε ο Ντιόγκο βρέθηκε σε μια νέα τάξη πραγμάτων στην ομάδα; Από την πρώτη στιγμή. Από την προετοιμασία στο Ζέεφελντ της Αυστρίας. Από εκεί ξεκίνησε ο Ντιόγκο να μη θυμίζει σε τίποτε τα... περσινά.
Και όχι τυχαία. Ο μηχανισμός που έφτιαξε ο «Τσινγκούρι» είχε ήδη διαλυθεί. Εκτός ομάδας οι Τζόρτζεβιτς, Λέτο, υπό παραχώρηση ο Μπελούτσι, στην Κύπρο ο Πατσατζόγλου, τραυματίας ο Γκαλέτι, και έπειτα ο Τοροσίδης, εκτός «επιλογών» ακόμη και ο Ντιντιέ Ντομί, που την προηγούμενη ομάδα είχε συγκεκριμένο ρόλο στην επιθετική ανάπτυξη. Ενας άλλος Ολυμπιακός, που ο Βραζιλιάνος έμοιαζε λάθος κομμάτι στο υπό δημιουργία παζλ. Αλλος από τον τρόπο προπόνησης ως τα ζητούμενα στο γήπεδο. Μια ομάδα, που ο Βαλβέρδε την είχε χτίσει πάνω στον Ντουντού και τον Ντιόγκο, έδινε τη θέση του σε κάτι νέο που αποδείχθηκε τουλάχιστον κατώτερο.
Σε αυτήν τη νέα τάξη πραγμάτων –των ημερών Κετσπάγια– ο Ντιόγκο δεν έδειξε ούτε μια στιγμή ότι μπορεί να αντεπεξέλθει. Και μοιραία έχασε τη θέση του στην ενδεκάδα. Από τον Μήτρογλου. Μέχρι που ο Γεωργιανός πήγε στην πατρίδα του ο Ντιόγκο έμοιαζε αόρατος. Και εκεί που ήρθε ο Μπάντοβιτς και μετά ο Ζίκο που πήγε να γυρίσει η σελίδα, ο Ντιόγκο τραυματίζεται. Από τις 17 Οκτωβρίου και το ματς με τον Αστέρα Τρίπολης, ο Βραζιλιάνος ξαναπαίζει στις 20 Δεκεμβρίου. Στην ήττα από τον Αρη στη Θεσσαλονίκη. Χάνει δύο μήνGς προπονήσεων και αγώνων για μια ρωγμή στο δεξιό του πόδι. Γυρίζει λοιπόν πάνω στην... τούρλα, στον όλεθρο του Ζίκο. Στο... εννιαήμερο ρεπό, και από την αλλαγή του χρόνου στην... παιδική χαρά του Ρέντη, που όποιος θέλει πάει στην προπόνηση, όποιος θέλει κάνει προπόνηση. Η μισή σεζόν έχει πάει περίπατο και ο Ντιόγκο δεν παίρνει βοήθεια από κανέναν.
Ο Ζίκο τον ξεκινά με την ΑΕΚ σε ένα καταστροφικό παιχνίδι για τον Ολυμπιακό. Τον αντικαθιστά στο 63' και ο Ντιόγκο αποδοκιμάζεται. Ακολουθούν είκοσι λεπτά με τη Λάρισα, όπου τίποτε δεν πάει καλά και μισή ώρα στην Καβάλα, όπου ο Βραζιλιάνος δεν ακουμπάει την μπάλα. Το πρόβλημα πια δεν είναι μονάχα αγωνιστικό. Είναι και ψυχολογικό. Ο Μπάντοβιτς αναλαμβάνει μετά την Καβάλα και του στέλνει μήνυμα ότι τον υπολογίζει για βασικό. Τον ξεκινά με τον ΠΑΟΚ και ο Ολυμπιακός δεν κάνει καν ευκαιρία. Η γιούχα για τον Ντιόγκο γίνεται ακόμη μεγαλύτερη. Ο «Μπόσκο» ζητά στήριξη. Του μιλάει στις προπονήσεις. Τον βάζει με τον Πανιώνιο σε όλο το δεύτερο ημίχρονο. Στο 51' όμως αποβάλλεται ο Ντάτολο και ο Ολυμπιακός δεν περνά τη... σέντρα. Δύο 24ωρα αργότερα έρχεται ο «τσαμπουκάς» στα αποδυτήρια με τον Γιάννη Παπαδόπουλο. Ο κατήφορος δεν έχει σταματημό.
Στην απολογία του στην ΠΑΕ παραδέχεται το λάθος του. Δηλώνει τη μεταμέλειά του και ζητά ακόμη μια ευκαιρία. «Ξέρω ότι φέτος δεν είμαι εγώ. Τίποτε δεν έχει πάει καλά και όλη αυτή η ιστορία μου έχει δημιουργήσει επιπλέον άγχος» εξηγεί εγγράφως στη διοίκηση και ζητά ακόμη μια ευκαιρία. «Θέλω να δείξω ποιος είμαι ξανά» αναφέρει και στο περιβάλλον του κάνει λόγο για τον εγωισμό που δεν ανέχεται άλλο αυτή την κατάσταση. Η κίνηση να βρεθεί τη Δευτέρα στον Ρέντη για να προπονηθεί μόνος του, δείχνει εναρμονισμένη προς αυτή την κατεύθυνση. Αν θα έχει και συνέχεια θα αποδειχθεί στην πορεία. Το σίγουρο είναι ότι ο Ντιόγκο που βλέπουμε φέτος στο γήπεδο, είναι πολύ δύσκολο να προλάβει στους τρεις μήνες που υπολείπονται για να ολοκληρωθεί η σεζόν να... απαντήσει. Η ζημιά που έχει υποστεί είναι πολύ μεγάλη για να πιστεύει κανείς ότι μπορεί τόσο γρήγορα να «γιατρευτεί».
Φυσικά, αυτή η κίνηση του 22χρονου επιθετικού, δεν ήρθε έτσι ξαφνικά. Είναι σύνηθες φέτος ο Ντιόγκο να στοχοποιείται, για τα έξι κιλά βαρύτερος με τα οποία εμφανίστηκε στην προετοιμασία, για το πρόσφατο επεισόδιο με τον Γιάννη Παπαδόπουλο, για τη φημολογία που τριγυρίζει την προσωπική του ζωή και φυσικά για τις κάκιστες φετινές του εμφανίσεις στον αγωνιστικό χώρο.
Είναι πολύ βολικό για όλους στον Ολυμπιακό ο Ντιόγκο να έφτασε μέχρι εδώ έχοντας την αποκλειστική ευθύνη. Και εδώ είναι το ενδιαφέρον. Γιατί ο Βραζιλιάνος, όσο και αν δεν θέλει να το παραδεχτεί κανείς, είναι... μακράν το πρόσωπο της φετινής χρονιάς για την ομάδα. Το πρόσωπο που αποτυπώνεται καλύτερα από κάθε άλλο τα περισσότερα από τα λάθη των Ερυθρολεύκων στην αγωνιστική περίοδο που διανύουμε. Τα λάθη στις επιλογές των προπονητών, των γυμναστών, ακόμη και της συμπλήρωσης του ρόστερ πέρυσι το καλοκαίρι.
Ο Λουίς Ντιόγκο των 9 εκατ. ευρώ για το 60% των δικαιωμάτων του σε μια... ελεύθερη πτώση δίχως τέλος. Πτώση που τον έχει φέρει μέχρι στιγμής στην... τελευταία θέση της αφετηρίας των επιθετικών του Ολυμπιακού για την ενδεκάδα. Πίσω από τον Ματ Ντάρμπισαϊρ, από τον Κώστα Μήτρογλου, ακόμη και από τον ανέτοιμο Τρεζόρ Λομάνα Λούα Λούα. Ο παίκτης, που οι περισσότεροι στο μεγάλο λιμάνι πίστευαν το καλοκαίρι ότι θα καλύψει με την ακτινοβολία του το άστρο του υπέρλαμπρου και νεοφερμένου στους... απέναντι Τζιμπρίλ Σισέ, να βρίσκεται μέσα σε λίγους μήνες σε αυτό που λέμε «μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας».
Με μόλις τρία επίσημα γκολ σε 19 εμφανίσεις και με την τελευταία φορά που... κούνησε δίχτυα να έχει «κολλήσει» στις 3 Οκτωβρίου του περασμένου έτους. Τέσσερις μήνες και κάτι! Πώς να γίνει αλλιώς όμως που από τη στιγμή που έφυγε ο Βαλβέρδε ο Ντιόγκο βρέθηκε σε μια νέα τάξη πραγμάτων στην ομάδα; Από την πρώτη στιγμή. Από την προετοιμασία στο Ζέεφελντ της Αυστρίας. Από εκεί ξεκίνησε ο Ντιόγκο να μη θυμίζει σε τίποτε τα... περσινά.
Και όχι τυχαία. Ο μηχανισμός που έφτιαξε ο «Τσινγκούρι» είχε ήδη διαλυθεί. Εκτός ομάδας οι Τζόρτζεβιτς, Λέτο, υπό παραχώρηση ο Μπελούτσι, στην Κύπρο ο Πατσατζόγλου, τραυματίας ο Γκαλέτι, και έπειτα ο Τοροσίδης, εκτός «επιλογών» ακόμη και ο Ντιντιέ Ντομί, που την προηγούμενη ομάδα είχε συγκεκριμένο ρόλο στην επιθετική ανάπτυξη. Ενας άλλος Ολυμπιακός, που ο Βραζιλιάνος έμοιαζε λάθος κομμάτι στο υπό δημιουργία παζλ. Αλλος από τον τρόπο προπόνησης ως τα ζητούμενα στο γήπεδο. Μια ομάδα, που ο Βαλβέρδε την είχε χτίσει πάνω στον Ντουντού και τον Ντιόγκο, έδινε τη θέση του σε κάτι νέο που αποδείχθηκε τουλάχιστον κατώτερο.
Σε αυτήν τη νέα τάξη πραγμάτων –των ημερών Κετσπάγια– ο Ντιόγκο δεν έδειξε ούτε μια στιγμή ότι μπορεί να αντεπεξέλθει. Και μοιραία έχασε τη θέση του στην ενδεκάδα. Από τον Μήτρογλου. Μέχρι που ο Γεωργιανός πήγε στην πατρίδα του ο Ντιόγκο έμοιαζε αόρατος. Και εκεί που ήρθε ο Μπάντοβιτς και μετά ο Ζίκο που πήγε να γυρίσει η σελίδα, ο Ντιόγκο τραυματίζεται. Από τις 17 Οκτωβρίου και το ματς με τον Αστέρα Τρίπολης, ο Βραζιλιάνος ξαναπαίζει στις 20 Δεκεμβρίου. Στην ήττα από τον Αρη στη Θεσσαλονίκη. Χάνει δύο μήνGς προπονήσεων και αγώνων για μια ρωγμή στο δεξιό του πόδι. Γυρίζει λοιπόν πάνω στην... τούρλα, στον όλεθρο του Ζίκο. Στο... εννιαήμερο ρεπό, και από την αλλαγή του χρόνου στην... παιδική χαρά του Ρέντη, που όποιος θέλει πάει στην προπόνηση, όποιος θέλει κάνει προπόνηση. Η μισή σεζόν έχει πάει περίπατο και ο Ντιόγκο δεν παίρνει βοήθεια από κανέναν.
Ο Ζίκο τον ξεκινά με την ΑΕΚ σε ένα καταστροφικό παιχνίδι για τον Ολυμπιακό. Τον αντικαθιστά στο 63' και ο Ντιόγκο αποδοκιμάζεται. Ακολουθούν είκοσι λεπτά με τη Λάρισα, όπου τίποτε δεν πάει καλά και μισή ώρα στην Καβάλα, όπου ο Βραζιλιάνος δεν ακουμπάει την μπάλα. Το πρόβλημα πια δεν είναι μονάχα αγωνιστικό. Είναι και ψυχολογικό. Ο Μπάντοβιτς αναλαμβάνει μετά την Καβάλα και του στέλνει μήνυμα ότι τον υπολογίζει για βασικό. Τον ξεκινά με τον ΠΑΟΚ και ο Ολυμπιακός δεν κάνει καν ευκαιρία. Η γιούχα για τον Ντιόγκο γίνεται ακόμη μεγαλύτερη. Ο «Μπόσκο» ζητά στήριξη. Του μιλάει στις προπονήσεις. Τον βάζει με τον Πανιώνιο σε όλο το δεύτερο ημίχρονο. Στο 51' όμως αποβάλλεται ο Ντάτολο και ο Ολυμπιακός δεν περνά τη... σέντρα. Δύο 24ωρα αργότερα έρχεται ο «τσαμπουκάς» στα αποδυτήρια με τον Γιάννη Παπαδόπουλο. Ο κατήφορος δεν έχει σταματημό.
Στην απολογία του στην ΠΑΕ παραδέχεται το λάθος του. Δηλώνει τη μεταμέλειά του και ζητά ακόμη μια ευκαιρία. «Ξέρω ότι φέτος δεν είμαι εγώ. Τίποτε δεν έχει πάει καλά και όλη αυτή η ιστορία μου έχει δημιουργήσει επιπλέον άγχος» εξηγεί εγγράφως στη διοίκηση και ζητά ακόμη μια ευκαιρία. «Θέλω να δείξω ποιος είμαι ξανά» αναφέρει και στο περιβάλλον του κάνει λόγο για τον εγωισμό που δεν ανέχεται άλλο αυτή την κατάσταση. Η κίνηση να βρεθεί τη Δευτέρα στον Ρέντη για να προπονηθεί μόνος του, δείχνει εναρμονισμένη προς αυτή την κατεύθυνση. Αν θα έχει και συνέχεια θα αποδειχθεί στην πορεία. Το σίγουρο είναι ότι ο Ντιόγκο που βλέπουμε φέτος στο γήπεδο, είναι πολύ δύσκολο να προλάβει στους τρεις μήνες που υπολείπονται για να ολοκληρωθεί η σεζόν να... απαντήσει. Η ζημιά που έχει υποστεί είναι πολύ μεγάλη για να πιστεύει κανείς ότι μπορεί τόσο γρήγορα να «γιατρευτεί».