Του Λευτέρη Αυγενάκη,
Βουλευτή Ηρακλείου Δημοκρατικής Συμμαχίας.
Οι καταιγιστικές πολιτικές εξελίξεις των τελευταίων ημερών κατέδειξαν ότι η σημερινή κρίση δεν είναι μόνο οικονομική, αλλά βαθιά πολιτική. Η χώρα μας βλέπει εκτός από τα Ταμεία της να πτωχεύει και η πολιτική του τόπου, να αποτυγχάνει το ίδιο το πολιτικό σύστημα όπως διαμορφώθηκε μεταπολιτευτικά.
Πληθώρα δημοσιευμάτων του ξένου τύπου επιβεβαιώνουν ορθά ότι η κρίση στην χώρα μας είναι κυρίως πολιτική, ότι το μεταπολιτευτικό πολιτικό σύστημα έχει καταρρεύσει. Κάνουν λόγο για την αστοχία των πολιτικών να διαχειριστούν μια συνεχώς επιδεινούμενη κατάσταση. Υπονοούν άμεσα την αδυναμία και την ανικανότητα αυτών που κρατούν στα χέρια τους την τύχη της χώρας να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων.
Η πρόταξη του κομματικού έναντι του εθνικού οφέλους αποτελεί το πιο εμφανές παράδειγμα της πολιτικής πτώχευσης του τόπου.
Το «ναυάγιο» για την εύρεση κοινού τόπου μεταξύ των δύο κομμάτων εξουσίας, η αποτυχία (για ακόμα μια φορά) της εθνικής συνεννόησης, επιβεβαίωσαν με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο ότι χωρίς θάρρος, χωρίς πολιτική γενναιότητα, χωρίς πολιτικό ανάστημα, οι αρχηγοί των δύο μεγάλων κομμάτων, αντί να συνεργαστούν, όπως συνέβη στην Πορτογαλία και την Ιρλανδία, προτίμησαν να επενδύσουν σε κομματικά επικοινωνιακά τεχνάσματα. Αποκάλυψαν εκ νέου την πολιτική πτώχευση που
Βουλευτή Ηρακλείου Δημοκρατικής Συμμαχίας.
Οι καταιγιστικές πολιτικές εξελίξεις των τελευταίων ημερών κατέδειξαν ότι η σημερινή κρίση δεν είναι μόνο οικονομική, αλλά βαθιά πολιτική. Η χώρα μας βλέπει εκτός από τα Ταμεία της να πτωχεύει και η πολιτική του τόπου, να αποτυγχάνει το ίδιο το πολιτικό σύστημα όπως διαμορφώθηκε μεταπολιτευτικά.
Πληθώρα δημοσιευμάτων του ξένου τύπου επιβεβαιώνουν ορθά ότι η κρίση στην χώρα μας είναι κυρίως πολιτική, ότι το μεταπολιτευτικό πολιτικό σύστημα έχει καταρρεύσει. Κάνουν λόγο για την αστοχία των πολιτικών να διαχειριστούν μια συνεχώς επιδεινούμενη κατάσταση. Υπονοούν άμεσα την αδυναμία και την ανικανότητα αυτών που κρατούν στα χέρια τους την τύχη της χώρας να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων.
Η πρόταξη του κομματικού έναντι του εθνικού οφέλους αποτελεί το πιο εμφανές παράδειγμα της πολιτικής πτώχευσης του τόπου.
Το «ναυάγιο» για την εύρεση κοινού τόπου μεταξύ των δύο κομμάτων εξουσίας, η αποτυχία (για ακόμα μια φορά) της εθνικής συνεννόησης, επιβεβαίωσαν με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο ότι χωρίς θάρρος, χωρίς πολιτική γενναιότητα, χωρίς πολιτικό ανάστημα, οι αρχηγοί των δύο μεγάλων κομμάτων, αντί να συνεργαστούν, όπως συνέβη στην Πορτογαλία και την Ιρλανδία, προτίμησαν να επενδύσουν σε κομματικά επικοινωνιακά τεχνάσματα. Αποκάλυψαν εκ νέου την πολιτική πτώχευση που